Przejdź do zawartości

Czterdziestu męczenników z Brazylii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błogosławieni
Męczennicy z La Palma
Ilustracja
Data śmierci

15 lipca 1570

Czczeni przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

11 maja 1854
przez Piusa IX

Wspomnienie

15 lipca

Męczennicy z La Palma lub Czterdziestu męczenników z Brazylii – grupa udających się na misje ewangelizacyjne nowicjuszy, kleryków i kapłanów, którzy ponieśli śmierć męczeńską za wiarę w dniu 15 lipca 1570 roku w drodze do Brazylii w pobliżu miejscowości Fuencaliente na wyspie La Palma[1].

Geneza męczeństwa

[edytuj | edytuj kod]

Wobec wszystkich aspektów nędzy panującej w XVI wiecznej Brazylii i stanu tamtejszych misji z inicjatywy Ignacego Azevedo utworzono grupę 69 ochotników, którzy mieli podjąć działalność ewangelizacyjną na tych terenach[2]. Przed wyruszeniem uzyskano zgodę papieża Piusa V na zabranie kopii obrazu Matki Boskiej Śnieżnej z głównego ołtarza Bazyliki Najświętszej Marii Panny Większej[3].

Planowaną podróż rozpoczęto od zaokrętowania na statki w Lizbonie. Dwudziestu sześciu wolontariuszy z Piotrem Diazem trafiło na okręt admiralski, czterech na inne jednostki eskadry dowodzonej przez Luisa de Vasconcelos, zaś pozostałych trzydziestu dziewięciu na statek „Święty Jakub” (Santiago)[4]. Po postoju na Maderze, gdzie zostali ostrzeżeni o krążącej flotylli hugenotów z francuskiej La Rochelle, kilku uczestników przeokrętowano, zaś pozostali postanowili podjąć dalszą wyprawę na misje[4]. Wszyscy misjonarze i kandydaci do pracy ewangelizacyjnej zostali zamordowani w czasie napaści, jakiej dokonali hugenoci w dniu 15 lipca 1570 roku w drodze do Brazylii w pobliżu wyspy La Palma[4]. Śmierć ponieśli zasieczeni szablami, od kul, ciosów sztyletami i włóczni, a także topieni w morzu[4]. Rzeź przeżył jeden członek załogi, którego relacja szybko przyczyniła się do rozprzestrzenienia kultu męczenników[5]. Papież Pius V wyraził radość z męczeńskiej śmierci za wiarę, a ówczesny generał zakonu jezuitów Franciszek Borgiasz zakazał odprawiania nabożeństw żałobnych[5].

Lista męczenników[a]

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ignacy de Azevedo, Inácio de Azevedo, Portugalczyk – kapłan
  2. Jakub de Andrade, Diego de Andrade, Portugalczyk – kapłan
  3. Alvarez Mendes, Álvaro Mendes Borralho, Portugalczyk
  4. Andrzej Gonçalves, André Gonçalves, Portugalczyk
  5. Antoni Soares, António Soares, Portugalczyk
  6. Benedykt de Castro, Bento de Castro, Portugalczyk
  7. Emanuel Fernandez, Manuel Fernandes, Portugalczyk
  8. Emanuel Rodrigues, Manuel Rodrigues, Portugalczyk
  9. Franciszek de Magalhães, Francisco de Magalhães, Portugalczyk
  10. Jan Fernandes, João Fernandes (z Lizbony), Portugalczyk
  11. Jan de San Martin, Juan de San Martín, Hiszpan
  12. Ludwik Correia, Luís Correia, Portugalczyk
  13. Piotr Nunes, Pero Nunes, Portugalczyk
  14. Szymon Lopes, Simão Lopes, Portugalczyk
  15. Alfons de Baena, Alonso de Baena, Hiszpan
  16. Maurus Vaz, Amaro Vaz, Portugalczyk
  17. Antoni Fernandes, António Fernandes, Portugalczyk
  18. Błażej Ribeiro, Brás Ribeiro, Portugalczyk
  19. Dominik Fernandez, Domingos Fernandes, Portugalczyk
  20. Emanuel Alvarez, Manuel Álvares, Portugalczyk
  21. Franciszek Alvarez, Francisco Álvares, Portugalczyk
  22. Grzegorz Escrivano, Gregório Escrivano (Escribano), Hiszpan
  23. Jan de Baeza, Hiszpan
  24. Jan Fernandes,João Fernandes (z Bragi), Portugalczyk
  25. Jan Mayorga, Juan de Mayorga, Hiszpan
  26. Jan de Zafra, Juan de Zafra, Hiszpan
  27. Kasper Alvarez, Gaspar Álvares, Portugalczyk
  28. Piotr de Fontoura, Pedro Fontoura, Portugalczyk
  29. Stefan de Zuraire, Esteban de Zuraire, Hiszpan
  30. Szymon Acosta, Simão da Costa, Portugalczyk
  31. Aleksy Delgado, Aleixo Delgado, Portugalczyk
  32. Antoni Correia, António Correia, Portugalczyk
  33. Emanuel Pacheco, Manuel Pacheco, Hiszpan
  34. Ferdynand Sánchez, Fernán Sanchez, Hiszpan
  35. Franciszek Pérez Godoy, Francisco Pérez Godoy (Godói), Hiszpan
  36. Gonsalwy Henriques, Gonçalo Henriques, Portugalczyk
  37. Jakub Peres, Diogo Pires Mimoso, Portugalczyk
  38. Marek Caldeira, Marcos Caldeira, Portugalczyk
  39. Mikołaj Dinis, Nicolau Dinis (Diniz), Portugalczyk
  40. W grupie wymieniany jest także czternastoletni Jan de San Juan.

Beatyfikacja

[edytuj | edytuj kod]

Grupa męczenników wspominana jest w dzienną rocznicę śmierci[6]. Dwaj kapłani, młodzież zakonna, a także beatyfikowany jako kandydat Jan de San Juan należeli do zakonu jezuitów[7]. Formalnej beatyfikacji, aprobującej kult, którym otoczeni byli od czasów Piusa V, dokonał papież Pius IX 11 maja 1854 roku[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Oryginalna pisownia imion za źródłami podanymi w przypisach i bibliografii. Także pisownia nazwisk spotykana w źródłach internetowych różni się w kilku przypadkach od podanej, za bibliografią, przy polskich odpowiednikach imion.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. La Palma no olvida a los Mártires de Tazacorte. [w:] Elapuron [on-line]. 2014. [dostęp 2016-07-07].
  2. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 3: H-Ł. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 124. ISBN 83-7097-464-3.
  3. Fros, T. III, s.125
  4. a b c d Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 305. ISBN 978-83-7318-736-8.
  5. a b c Fros, T. VI, s. 306
  6. Beati Quaranta Martiri Brasiliani. [dostęp 2012-08-15]. (wł.).
  7. Fros, T. VI, s. 303

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]