Czosnek karatawski
Wygląd
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
czosnek karatawski |
Nazwa systematyczna | |
Allium karataviense Regel Trudy Imp. S.-Peterburgsk. Bot. Sada 3(2):243. 1875 |
Czosnek karatawski (Allium karataviense Regel) – gatunek rośliny należący do rodziny czosnkowatych. Występuje na terenie Azji Środkowej, w Turkiestanie, Tadżykistanie i Uzbekistanie[3]. Nazwa gatunkowa pochodzi od łańcucha górskiego Kara Tau w Kazachstanie, gdzie po raz pierwszy botanicy znaleźli ten gatunek[4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Roślina w czasie kwitnienia osiąga wysokość 25–30 cm. W naturze rośnie pojedynczo.
- Cebula
- duża.
- Łodyga
- Prosto wzniesiona, sztywna; wysokość w uprawie raczej do 25, niż 30 cm.
- Liście
- Są najbardziej charakterystyczną cechą odróżniającą ten gatunek od innych czosnków. Występują zazwyczaj 2, rzadziej 3, szerokoeliptyczne (szerokość do 12 cm), mięsiste, na końcach podwinięte i zaokrąglone, niebieskawozielone z metalicznym połyskiem; u egzemplarzy o kwiatach różowych lub purpurowych brzegi liści zaczerwienione.
- Kwiaty
- Zebrane w kuliste, gęste, średnicy 5–7 cm baldachy pozorne na szczycie łodygi. Przed rozwinięciem kwiatostan osłonięty jest błoniastą okrywą. Działki różowawe z czerwonym paskiem w środku lub białawe, lancetowate, na końcu zaostrzone.
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Bylina, geofit. Roślina w naturze występuje na pozbawionych lasu stokach górskich, a także w rzadkich zaroślach. Kwitnie od kwietnia do maja. Przyciąga motyle i pszczoły.
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]- Zastosowanie. Roślina ozdobna, do zastosowania w ogrodach skalnych i alpinariach; można też sadzić pojedyncze egzemplarze na trawnikach. Łatwa w uprawie. Zalecane sadzenie w małych-średnich grupach lub pojedynczo. Może powodować alergię przy bezpośrednim kontakcie – przy sadzeniu używać rękawiczek.
- Wymagania. Mrozoodporność i wymagania klimatyczne – 4–8 strefa USDA; w Polsce mrozoodporność całkowita. Należy unikać nadmiernego nawodnienia, mogącego prowadzić do chorób grzybowych. Nasłonecznienie pełne lub półcień.
- Uprawa. Głębokość sadzenia 15 cm, odległość 20 cm. Gleba lekko wilgotna, ale lekka i przepuszczalna. Przekwitłe kwiatostany, choć mają wartość dekoracyjną, jeśli nie planujemy zbioru nasion, należy usuwać, aby nie osłabiać rośliny. Rozmnażanie – wysiew nasion lub przez podział cebul; nasiona zbierać po pełnym dojrzeniu (uwaga: dla zapobieżenia wysypywaniu kwiatostan umieścić w torebce przymocowanej do łodygi), wysiewać od razu późnym latem lub na jesieni do gruntu lub pojemników, które po przemrożeniu można przenieść do zimnej szklarni dla przyspieszenia kiełkowania.
Niektóre kultywary
[edytuj | edytuj kod]- `Red Globe` – roślina większa, kwiatostany większe i bardziej regularne, kwiaty metalicznopurpurowe.
- `Ivory Queen` – kwiaty czysto białe.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-09] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].
- ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
Identyfikatory zewnętrzne (takson):