Przejdź do zawartości

Czas protrombinowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czas protrombinowy (PT) służy do oceniania zewnątrzpochodnego układu krzepnięcia. Jego wartość jest zależna od stężenia w osoczu krwi takich czynników krzepnięcia jak: czynnik II, czynnik V, czynnik VII, czynnik X i fibrynogenu.

Inne nazwy to: czas rekalcynacji osocza (w skrócie: czas rekalcynacji) i czas krzepnięcia osocza po uwapnieniu (w skrócie: czas krzepnięcia po uwapnieniu).

Metoda oznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Do osocza cytrynianowego dodaje się preparat czynnika tkankowego (TF) aby aktywować czynnik VII. Dzięki związaniu jonów wapnia przez kwas cytrynowy[1] nie następuje aktywacja czynnika X przez VIIa (aktywowany czynnik VII), gdyż jony wapnia są potrzebne w tym etapie. Po inkubacji mierzy się czas od dodania jonów wapnia (co przy obecnym VIIa aktywuje czynnik X) do skrzepnięcia próbki.

Sposoby wyrażenia czasu protrombinowego

[edytuj | edytuj kod]

Czas protrombinowy możemy wyrazić jako:

Wartości prawidłowe

[edytuj | edytuj kod]
  • 12 - 16 sek.
  • 0,85 - 1,15 INR (2-3 INR zakres terapeutyczny)
  • 70% - 130% wskaźnik Quicka

Wydłużenie czasu protrombinowego

[edytuj | edytuj kod]

Skrócenie czasu protrombinowego

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ernst Mutschler: Farmakologia i toksykologia. Wrocław: MedPharm Polska, 2010, s. 539. ISBN 978-83-60466-81-0.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]