Czarna Hala
Czarna Hala, zwana też Halą Czarnego – dawna hala pasterska[1] w Paśmie Babiogórskim w Beskidzie Żywiecko-Orawskim[2] (w regionalizacji według Jerzego Kondrackiego w Beskidzie Żywieckim[3]). Znajduje się na północno-wschodnich stokach grzbietu opadającego z Cyla do Przełęczy Jałowieckiej Południowej i prowadzi przez nią znakowany szlak turystyczny[4].
Hala istniała od XVII wieku i wypasana była jeszcze w latach 60. XX wieku. Pierwotna nazwa – Czarna Hala – pochodzi od pobliskiego potoku Czarna Woda. Później zaczęto nazywać ją Halą Czarnego; ta nazwa pochodzi z kolei od nazwiska Czarny, który był jednym z baców gospodarzących na tej hali. Według góralskich podań na tej hali kiedyś zbójnicy ugotowali bacę w żentycy[1].
Niegdyś hala była rozległa, rozciągał się z niej szeroki widok na Zawoję, Pasmo Policy i Pasmo Jałowieckie. Po zaprzestaniu wypasu hala w znacznym już stopniu zarosła świerkowym lasem i obecnie widoki są coraz bardziej ograniczone. Hala znajduje się w obrębie Babiogórskiego Parku Narodowego, jednak pozostaje własnością prywatną, stąd też park nie prowadzi jej odkrzaczania[1], sfinansował natomiast montaż tablicy informacyjnej z opisem hali.
Na hali występują m.in.: kokorycz pusta, krokusy, pięciornik złoty, bliźniczka psia trawka oraz duże kępy szczawiu alpejskiego. Ten ostatni gatunek jest tutaj pochodzenia antropogenicznego – rozrósł się w przenawożonych odchodami owiec miejscach, gdzie dawniej znajdowały się koszary. Obecnie na hali zachodzi proces sukcesji wtórnej – ponownego zarastania hali roślinnością pierwotną[5].
Hala znajduje się w granicach wsi Zawoja, w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Zawoja[2].
- Szlak turystyczny
Markowe Szczawiny – Klin – Zerwa Cylowa – Fickowe Rozstaje – Czarna Hala – Żywieckie Rozstaje. Czas przejścia 1h, ↓ 1h
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 268, ISBN 978-83-62460-30-4.
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-11-07].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ Na podstawie zamontowanej na hali tablicy informacyjnej.