Przejdź do zawartości

Zasłonak brunatny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Cortinarius brunneus)
Zasłonak brunatny
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

zasłonakowate

Rodzaj

zasłonak

Gatunek

zasłonak brunatny

Nazwa systematyczna
Cortinarius brunneus (Pers.) Fr.
Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 298 (1838)

Zasłonak brunatny, zasłonak brunatnopłowy (Cortinarius brunneus (Pers.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1801 r. Christiaan Hendrik Persoon nadając mu nazwę Agaricus brunneus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1838 r. Elias Fries[1].

Niektóre synonimy naukowe:

  • Agaricus brunneus Pers. 1801
  • Gyrophila albobrunnea (Pers.) Quél.1886
  • Hydrocybe brunnea (Pers.) M.M. Moser 1953
  • Telamonia brunnea (Pers.) Wünsche 1877
  • Cortinarius brunneus var. glandicolor (Fr.) H. Lindstr. & Melot 2000
  • Cortinarius brunneus var. brunneus (Pers.) Fr. 1838[2].

Obydwie polskie nazwy podał Andrzej Nespiak w 1981 r.[3]

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Kapelusz

Średnica 4–9 cm, kształt początkowo stożkowaty, później dzwonkowaty lub łukowaty, starsze okazy stają się rozpostarte. Na środku posiada tępy garb, brzegi gładkie, u młodych okazów zazwyczaj są na nich resztki zasnówki. Jest higrofaniczny. Powierzchnia gładka i matowa, podczas wilgotnej pogody ma barwę od ciemnoczerwonej do czarnobrązowej, podczas suchej jasnobrązową[4].

Blaszki

Szerokie i szeroko przyrośnięte, o ostrzach gładkich. Początkowo są ochrowobrązowe i czasami mają różowofioletowy odcień, u starszych okazów stają się ciemnoczerwone[4].

Trzon

Wysokość 5–10 cm, grubość 4–10 mm, walcowaty, kruchy, ze spiczastą podstawą. U młodych okazów pełny, u starszych pusty. Powierzchnia początkowo pokryta białymi włókienkami zasnówki, później gładka, koloru od jasnobrązowego do ciemnobrązowego. Górna część trzonu ma białawą strefę pierścieniową[4].

Miąższ

Cienki, brązowy. Smak cierpki i ziemisty, zapach rzodkiewkowy[4].

Zarodniki

Drobno brodawkowane, o rozmiarach 8–9 × 5,5–6,5 μm[5].

Gatunki podobne

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Opisano występowanie tego gatunku w Ameryce Północnej, Kostaryce i Europie[6]. W piśmiennictwie naukowym do 2003 r. podano około 10 jego stanowisk na terenie Polski[3].

Występuje w różnego typu lasach, najczęściej jednak rośnie w lasach górskich i podgórskich, szczególnie pod świerkami. Owocniki pojawiają się od sierpnia do października[4].

Znaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Grzyb mikoryzowy[3], grzyb niejadalny[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-10].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2013-10-20] (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1.
  5. ''Cortinarius brunneus'' [online] [dostęp 2013-03-05] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-02].
  6. Discover Life Maps [online] [dostęp 2016-01-10].