Cornelia Hütter
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
SV St. Radegund | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
171 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
2.12 2011, Lake Louise | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
21.12 2013, Val d’Isère (3. miejsce – zjazd) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Cornelia Hütter (ur. 29 października 1992 w Grazu) – austriacka narciarka alpejska specjalizująca się w konkurencjach szybkościowych, brązowa medalistka mistrzostw świata i dwukrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Na arenie międzynarodowej Cornelia Hütter po raz pierwszy pojawiła się 6 grudnia 2007 roku w Gosau, gdzie w zawodach FIS Race w gigancie zajęła 60. miejsce. W 2011 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana, zdobywając brązowe medale w supergigancie i zjeździe. W pierwszej z tych konkurencji wyprzedziły ją jedynie Włoszka Elena Curtoni i Jasmin Rothmund ze Szwajcarii, natomiast w drugiej uległa Lotte Smiseth Sejersted z Norwegii oraz Szwajcarka Wendy Holdener.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 2 grudnia 2011 roku w Lake Louise, gdzie zajęła 43. miejsce w zjeździe. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 12 stycznia 2013 roku w St. Anton, zajmując dziesiąte miejsce w tej samej konkurencji. Na podium zawodów pucharowych pierwszy raz stanęła 21 grudnia 2013 roku w Val d’Isère, kończąc zjazd na trzeciej pozycji. Uplasowała się tam za Szwajcarką Marianne Kaufmann-Abderhalden i Tiną Maze ze Słowenii. W sezonie 2015/2016 zajęła siódme miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji supergiganta była czwarta.
W 2014 roku wzięła udział w zjeździe na igrzyskach olimpijskich w Soczi, kończąc rywalizację na 24. miejscu. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Vail/Beaver Creek była czwarta w supergigancie. Walkę o medal przegrała tam z Lindsey Vonn z USA o 0,11 sekundy. Na tej samej imprezie zajęła także piętnaste miejsce w zjeździe. W 2018 roku wystąpiła na igrzyskach w Pjongczangu, gdzie zajęła ósme miejsce w supergigancie i trzynaste w zjeździe. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Pekinie była siódma w zjeździe i ósma w supergigancie. Podczas mistrzostw świata w Courchevel/Méribel w 2023 roku wywalczyła brązowy medal w supergigancie. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Włoszka Marta Bassino i Mikaela Shiffrin z USA, a trzecie miejsce ex aequo zajęła Norweżka Kajsa Vickhoff Lie. Na tej samej imprezie była czwarta w zjeździe, tracąc do brązowej medalistki - Corinne Suter 0,25 sekundy.
W sezonie 2023/2024 siedmiokrotnie stawała na podium, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa. W klasyfikacji generalnej była piąta, jednocześnie wygrała klasyfikację zjazdu, a w klasyfikacji supergiganta była trzecia.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
24. | 12 lutego | 2014 | Soczi | Zjazd | 1:41,57 | 2,25 | Dominique Gisin Tina Maze |
8. | 17 lutego | 2018 | Pjongczang | Supergigant | 1:21,11 | 0,43 | Ester Ledecká |
13. | 21 lutego | 2018 | Pjongczang | Zjazd | 1:39,22 | 1,82 | Sofia Goggia |
8. | 11 lutego | 2022 | Pekin | Supergigant | 1:13,51 | 0,68 | Lara Gut-Behrami |
7. | 15 lutego | 2022 | Pekin | Zjazd | 1:31,87 | 1,48 | Corinne Suter |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
4. | 3 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Supergigant | 1:10,29 | 0,26 | Anna Fenninger |
15. | 6 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Zjazd | 1:45,89 | 1,98 | Tina Maze |
DNS2 | 6 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel | Kombinacja | 1:57,47 | - | Federica Brignone |
3. | 8 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel | Supergigant | 1:28,06 | 0,33 | Marta Bassino |
4. | 11 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel | Zjazd | 1:28,03 | 0,37 | Jasmine Flury |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
3. | 1 lutego | 2011 | Crans-Montana | Zjazd | 1:32,11 | 0,69 | Lotte Smiseth Sejersted |
DNS1 | 2 lutego | 2011 | Crans-Montana | Gigant | 2:28,27 | - | Sara Hector |
3. | 5 lutego | 2011 | Crans-Montana | Slalom | 1:28,23 | 0,68 | Elena Curtoni |
DNF1 | 3 marca | 2012 | Roccaraso | Gigant | 2:40,02 | - | Ragnhild Mowinckel |
20. | 6 marca | 2012 | Roccaraso | Supergigant | 1:06,99 | 1,17 | Annie Winquist |
DNF1 | 24 lutego | 2013 | Québec | Supergigant | 1:00,89 | - | Stephanie Venier |
10. | 26 lutego | 2013 | Québec | Zjazd | 1:11,18 | 0,59 | Jennifer Piot |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 2012/2013: 84.
- sezon 2013/2014: 32.
- sezon 2014/2015: 14.
- sezon 2015/2016: 7.
- sezon 2016/2017: 58.
- sezon 2017/2018: 18.
- sezon 2018/2019: 35.
- sezon 2020/2021: 112.
- sezon 2021/2022: 21.
- sezon 2022/2023: 14.
- sezon 2023/2024: 5.
Miejsca na podium w zawodach
[edytuj | edytuj kod]- Val d’Isère – 21 grudnia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
- Lake Louise – 4 grudnia 2015 (zjazd) – 2. miejsce
- Lake Louise – 5 grudnia 2015 (zjazd) – 3. miejsce
- Lake Louise – 6 grudnia 2015 (supergigant) – 3. miejsce
- Zauchensee – 9 stycznia 2016 (zjazd) – 3. miejsce
- Zauchensee – 10 stycznia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
- La Thuile – 19 lutego 2016 (zjazd) – 2. miejsce
- Lenzerheide – 12 marca 2016 (supergigant) – 1. miejsce
- Sankt Moritz – 17 marca 2016 (supergigant) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 17 grudnia 2016 (zjazd) – 2. miejsce
- Lake Louise – 1 grudnia 2017 (zjazd) – 1. miejsce
- Bad Kleinkirchheim – 13 stycznia 2018 (supergigant) – 3. miejsce
- Lake Louise – 1 grudnia 2018 (zjazd) – 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 29 stycznia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 30 stycznia 2022 (supergigant) – 1. miejsce
- Crans-Montana – 26 lutego 2022 (zjazd) – 3. miejsce
- Lake Louise – 2 grudnia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
- Lake Louise – 4 grudnia 2022 (supergigant) – 2. miejsce
- Cortina d’Ampezzo – 22 stycznia 2023 (supergigant) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 3 marca 2023 (supergigant) – 1. miejsce
- Sankt Moritz – 8 grudnia 2023 (supergigant) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 16 grudnia 2023 (zjazd) – 3. miejsce
- Zauchensee – 12 stycznia 2024 (supergigant) – 1. miejsce
- Zauchensee – 14 stycznia 2024 (supergigant) – 2. miejsce
- Crans-Montana – 16 lutego 2024 (zjazd) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 2 marca 2024 (supergigant) – 2. miejsce
- Saalbach – 23 marca 2024 (zjazd) – 1. miejsce
- 6 zwycięstw, 9 drugich i 12 trzecich miejsc.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- HUETTER Cornelia - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-21]. (ang.).
- Olympedia - Conny Hütter. olympedia.org. [dostęp 2023-03-21]. (ang.).