Przejdź do zawartości

Conor McGregor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Conor McGregor
Ilustracja
Conor McGregor (2018)
Pełne imię i nazwisko

Conor Anthony McGregor

Pseudonim

The Notorious

Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1988
Dublin

Obywatelstwo

Irlandia

Wzrost

175 cm

Masa ciała

70 kg

Styl walki

boks

Trenowany przez

John Kavanagh (trener główny)
Owen Roddy (boks)
Sergey Pikulskiy (wrestling)
John Connor (siła i kondycja)
George Lockhart (dietetyk)

Debiut

2008

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

piórkowa (2008–2015)
lekka (2008–2012, 2016–2018, 2021–obecnie)
półśrednia (2016, 2020)

Klub

SBG Ireland

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

28

Zwycięstwa

22

Przez nokauty

19

Przez poddania

1

Przez decyzje

2

Porażki

6

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 19 sierpnia 2022.
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Conor Anthony McGregor[1][2][3] (ur. 14 lipca 1988 w Dublinie) – irlandzki zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) wagi piórkowej, lekkiej i półśredniej, mistrz Cage Warriors w wadze piórkowej i lekkiej (2012)[4] oraz Ultimate Fighting Championship w wadze piórkowej (2015) i lekkiej (2016). Znany z niekonwencjonalnego stylu walki oraz nokautującego ciosu[5].

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Dublinie[6][7] w dzielnicy Crumlin jako syn Margaret McGregor i Anthony’ego J. „Tony’ego” McGregora[8][9]. Ma dwie siostry, Erin i Aoife[10]. Początkowo był pasjonatem piłki nożnej i grał w zespole Lourdes Celtic Football Club[10]. Piłka nożna jednak szybko znudziła się McGregorowi, który w wieku 12 lat postanowił rozpocząć treningi w lokalnym klubie bokserskim[11].

W dzieciństwie był ofiarą znęcania się[12] i był bity przez innych uczniów swojej szkoły[13]. W wieku 15 lat zaczął uprawiać Kickboxing i trenować ju-jitsu. W 2006 wraz z rodzicami przeprowadził się do innej dzielnicy Dublina – Lucan, gdzie ukończył szkołę Gaelcholáiste Coláiste Cois Life, jednak miał problemy ze zdobyciem pracy[14]. Dzięki koneksjom ojca udało mu się jednak zdobyć posadę hydraulika. Także w 2006 poznał zawodnika UFC, Toma Egana, z którym zaczął trenować[15]. Pomimo tego, że pracował nawet do 12 godzin dziennie, udawało mu się znaleźć czas na regularne, kilkugodzinne treningi MMA kilka razy w tygodniu[16].

17 lutego 2007 zadebiutował jako 18-latek w amatorskiej walce przeciwko Kieranowi Campbellowi, którego pokonał przez techniczny nokaut. Po tej walce zaproponowano mu profesjonalny kontrakt w Irish Cage of Truth Promotion. W 2008 zaczął trenować pod okiem trenera Johna Kavanagha[17]. Rzucił wtedy pracę hydraulika i żył z zasiłku dla bezrobotnych, na który był skazany aż do 22 roku życia[18]. Rodzicom, którzy byli rozczarowani, że syn nie ma pracy, obiecywał, że w 25. urodziny będzie milionerem.

Kariera MMA

[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera

[edytuj | edytuj kod]

W MMA zadebiutował 9 marca 2008 na lokalnej gali w Dublinie, pokonując Gary'ego Morrisa przez techniczny nokaut[19].

Pierwszą zawodową porażkę zanotował 28 czerwca, przegrywając przez poddanie z Artemijen Sitienkowem. Po tej porażce rozważał zakończenie kariery w sztukach walki, jednak za namową swojej matki i trenera, postanowił ją kontynuować[20][21].

Cage Warriors

[edytuj | edytuj kod]

9 października 2010 uległ Josephowi Duffy'emu na gali Cage Warriors 39, poddając się wskutek duszenia rękoma. Od 2011 do 2012 stoczył osiem wygranych pojedynków, m.in. z Arturem Sowińskim na Celtic Gladiator 2[22]. Został mistrzem Cage Warriors w dwóch kategoriach wagowych – piórkowej (02.06.2012) oraz lekkiej (31.12.2012), pokonując Dave'a Hilla i Ivana Buchingera[23].

UFC

[edytuj | edytuj kod]

Po sukcesach w rodzimej Irlandii, w lutym 2013 podpisał kontrakt z największą organizacją na świecie – Ultimate Fighting Championship[24]. Zadebiutował w niej 6 kwietnia na gali UFC on Fuel TV: Mousasi vs. Latifi, nokautując Marcusa Brimagea[25][26]. Za swój udany debiut otrzymał pierwszy bonus finansowy za nokaut wieczoru[27].

17 sierpnia na UFC Fight Night: Shogun vs. Sonnen wygrał z Hawajczykiem Maxem Hollowayem na punkty, mimo iż od 2. rundy walczył z uszkodzonym więzadłem krzyżowym przednim[28].

19 lipca 2014 stoczył pojedynek w walce wieczoru gali UFC Fight Night: McGregor vs. Brandao w swoim rodzinnym Dublinie[29]. Na tym wydarzeniu pokonał Diego Brandão przez TKO w pierwszej rundzie[30]. Po występie został nagrodzony bonusem za występ wieczoru[31].

Przed kolejną walką McGregor spotkał się z byłym dyrektorem generalnym organizacji Lorenzo Fertittą i podpisał nowy kontrakt z UFC na wiele walk. 27 września 2014 r. na gali UFC 178 zmierzył się z Dustinem Poirierem[32]. Pomimo tego, że zadał tylko 9 znaczących uderzeń w porównaniu z 10 Poiriera, udało mu się zapewnić sobie zwycięstwo na początku pierwszej rundy przez TKO[33]. To zwycięstwo zapewniło mu drugi z rzędu bonus za występ wieczoru oraz oznaczało pierwszą porażkę Amerykanina w UFC przez KO/TKO[34].

18 stycznia 2015 na UFC Fight Night: McGregor vs. Siver zmierzył się z Dennisem Siverem[35]. Zwyciężył przez TKO w drugiej rundzie[36]. Zwycięstwo przyniosło McGregorowi trzecią z rzędu nagrodę bonusową w kategorii występ wieczoru[37]. Dzięki zwycięstwu otrzymał szansę stoczenia walki o mistrzostwo z ówczesnym mistrzem UFC wagi piórkowej Brazylijczykiem José Aldo[38].

Mistrz wagi piórkowej UFC

[edytuj | edytuj kod]
José Aldo, Dana White i Conor McGregor podczas UFC 189 World Tour w Londynie, 30.03.2015

Do irlandzko-brazylijskiej walki miało dojść 11 lipca 2015 lecz na dwa tygodnie przed galą Aldo złamał żebro podczas jednego z treningów i musiał wycofać się z pojedynku[39]. Ogłoszono zatem zastępstwo w postaci Chada Mendesa, a stawką było tymczasowe mistrzostwo. McGregor ostatecznie pokonał przez TKO Mendeza na 3 sekundy przed końcem 2. rundy[40].

10 sierpnia ogłoszono, że gala na której zmierzy się z José Aldo o mistrzostwo UFC w wadze piórkowej. odbędzie się 12 grudnia[41]. Podczas ważenia zarówno McGregor, jak i Aldo osiągnęli limit wagi piórkowej[42]. McGregor znokautował Brazylijczyka w trzynaście sekund pierwszej rundy lewym hakiem, kończąc jego siedmioletnie panowanie w WEC i UFC oraz passę osiemnastu zwycięstw[43]. Dzięki efektownemu zdobyciu tytułu został nagrodzony przez organizację bonusem za występ wieczoru[44].

Pierwsza przegrana w UFC

[edytuj | edytuj kod]

5 marca 2016 na UFC 196 miał się zmierzyć o pas mistrzowski wagi lekkiej z Brazylijczykiem Rafaelem dos Anjosem, lecz na jedenaście dni przed zaplanowaną walką dos Anjos złamał stopę na jednym z treningów i musiał wycofać się ze starcia[45]. Dzień później włodarze UFC ogłosili zastępstwo w postaci Nathana Diaza[46]. Walka odbyła się w limicie kategorii półśredniej (-77 kg). Nieoczekiwanie McGregor przegrał z Diazem przez poddanie w 2. rundzie, notując pierwszą porażkę w UFC[47]. Za tę walkę Irlandczyk otrzymał rekordową gażę w postaci 1 miliona USD, która była w tamtym czasie największą otrzymaną przez zawodnika MMA[48].

McGregor w 2016

Pod koniec marca 2016 ogłoszono rewanż McGregora z Diazem na 9 lipca 2016 (UFC 200)[49] lecz 19 kwietnia Irlandczyk opublikował na Twitterze bardzo tajemniczy wpis: „Zdecydowałem się przejść na emeryturę młodo. Dzięki za pieniądze. Do zobaczenia później[50].” Po opublikowaniu wpisu nawiązała się burza medialna na linii McGregor – UFC. Głównym powodem sporu okazało się niewywiązywanie się z ustaleń kontraktowych przez Irlandczyka który postanowił nie uczestniczyć na konferencjach prasowych promujących jubileuszową galę UFC 200[51]. W związku z tym prezydent UFC Dana White ogłosił, że McGregor zostaje usunięty z rozpiski gali numer 200[52].

Mimo licznych perturbacji z McGregorem, po czasie ogłoszono jeszcze raz rewanż z Diazem na 20 sierpnia 2016 (UFC 202)[53]. Ponownie walka odbyła się w limicie wagi półśredniej. W rewanżu, według sędziów lepszy okazał się Irlandczyk, którzy po pięciu rundach punktowali 48-47, 47-47, 48-47 na jego korzyść[54]. McGregor otrzymał ponownie rekordową gaże w postaci 3 milionów USD podstawowej wypłaty[55].

Mistrz dwóch dywizji

[edytuj | edytuj kod]

13 listopada 2016 na gali UFC 205 która odbyła się po raz pierwszy w Nowym Jorku, Connor McGregor pokonał mistrza wagi lekkiej Eddiego Alvareza, zdobywając mistrzostwo w drugiej kategorii wagowej. Gala odbyła się na słynnej hali sportowej Madison Square Garden[56]. McGregor stał się pierwszym zawodnikiem w UFC, który dzierżył dwa mistrzowskie pasy w tym samym czasie[57].

26 listopada 2016 zwakował pas UFC wagi piórkowej, skupiając się na pojedynkach w wadze lekkiej[58].

7 kwietnia 2018 został oficjalnie pozbawiony pasa wagi lekkiej w związku z brakiem woli do obrony mistrzostwa[59]. Nowym mistrzem wagi lekkiej został natomiast Rosjanin Chabib Nurmagomiedow, który pokonał w walce o zwakowane mistrzostwo Ala Iaquintę[60].

Dalsze walki

[edytuj | edytuj kod]

6 października 2018 w Las Vegas podczas UFC 229 doszło do walki McGregora z niepokonanym Chabibem Nurmagomiedowem o mistrzostwo UFC w wadze lekkiej[61]. Irlandczyk przegrał przez poddanie (dźwignia na kark) w czwartej rundzie[62].

Wziął udział w sesji zdjęciowej dla magazynów: „Sports Illustrated” (29 lutego 2016), „Men’s Health” (w maju 2016 w edycji serbskiej, we wrześniu 2016 w edycji brytyjskiej, w lipcu 2017 dla edycji Singapuru), „Men’s Fitness” (w lipcu 2016, w kwietniu dla edycji RPA), „Muscle & Fitness” (w listopadzie 2016 w edycji brytyjskiej), „GQ” (w marcu 2017 w edycji brytyjskiej, w maju 2017 w edycji hiszpańskiej i rosyjskiej)[63] i „The Body Issue” (ESPN w lipcu 2016)[64][65]. 26 marca 2019 roku po raz drugi ogłosił zakończenie kariery[66].

Po ponad roku nieobecności w oktagonie McGregor zmierzył się z Donaldem Cerrone w walce w wadze półśredniej 18 stycznia 2020 r. na UFC 246[67]. Wygrał walkę przez techniczny nokaut w 40 sekundzie pierwszej rundy[68]. To zwycięstwo zapewniło mu nagrodę w postaci bonusu za występ wieczoru[69]. Zwycięstwo uczyniło McGregora pierwszym zawodnikiem UFC, który kończył walki przez nokaut w dywizjach piórkowej, lekkiej i półśredniej[70]. 6 czerwca 2020 przez media społecznościowe po raz trzeci ogłosił zakończenie kariery[71].

24 stycznia 2021 pomimo wcześniejszych deklaracji powrócił do oktagonu na rewanżową walkę z Dustinem Poirerem[72]. Do pojedynku doszło na gali UFC 257 w Abu Zabi. Tym razem przegrał przez TKO w drugiej rundzie[73]. Po pierwszej przegranej przez nokaut dostał medyczne zawieszenie na 6 miesięcy[74].

10 lipca 2021 na gali UFC 264 w Las Vegas po raz trzeci zmierzył się z Dustinem Poirierem[75]. Przegrał przez kontuzję nogi w pierwszej rundzie. McGregor skręcił kostkę podczas cofania się, co spowodowało złamanie dolnej kości piszczelowej[76][77].

Na początku lutego 2023 roku ogłoszono, że wraz z Michaelem Chandlerem będzie trenerem w 31. sezonie programu The Ultimate Fighter. Po jego zakończeniu miało dojść do pojedynku trenerów podczas jednej z numerowanych gal UFC[78]. Stacie McGregora z Chandlerem zaplanowano w wadze półśredniej na galę UFC 303 29 czerwca 2024[79]. Po spekulacjach na temat statusu walki z powodu nagle odwołanej konferencji prasowej[80], UFC oficjalnie ogłosiło odwołanie walki 13 czerwca 2024, powołując się na kontuzję (złamany palec u nogi) odniesioną przez McGregora[81].

We wrześniu 2024 roku prezydent UFC Dana White w rozmowie z portalem New York Post Sports skomentował obecną sytuację McGregora w sprawie jego powrotu do oktagonu, który ma nastąpić na początku 2025 roku[82].

Kariera bokserska

[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2017 roku ogłoszono, że McGregor stoczy swój pierwszy zawodowy pojedynek bokserski przeciwko niepokonanemu Floydowi Mayweatherowi Jr. w dniu 26 sierpnia 2017 roku w T-Mobile Arena, w Las Vegas[83]. Walka toczyła się w wadze super półśredniej (do 154 funtów) i 8 uncjowych rękawicach[84][85]. Oczekiwano, że będzie to najkosztowniejsza walka w historii boksu[86].

Według Nevada State Athletic Commission (NSAC)(inne języki) Mayweather zarobił gwarantowane 100 milionów dolarów, a McGregor 30 milionów dolarów. Walka zakończyła się zwycięstwem doświadczonego Mayweathera przez TKO w 10. rundzie, a karty wyników wskazywały 87–83, 89–82 i 89–81, wszystko na korzyść Mayweathera[87]. Nevada State Athletic Commission (NSAC)(inne języki) ogłosiła, że cena biletu na żywo na wydarzenie wyniosła 55 414 865,79 dolarów z 13 094 sprzedanych biletów. Biorąc pod uwagę sukces w systemie pay-per-view, Mayweather zarobił ogółem około 280 milionów dolarów, podczas gdy McGregor zarobił 130 milionów dolarów[88][89].

Biznes

[edytuj | edytuj kod]

W 2018 r. McGregor z powodzeniem[90] wprowadził na rynek własną markę whiskey "Proper No. Twelve".

McGregor przez wielu ludzi uznawany jest za ikonę oraz najpopularniejszego zawodnika mieszanych sztuk walk[91]. W roku 2022 McGregor został ambasadorem marki XTB[92]

Biorąc pod uwagę walki McGregora, kontrakty sponsorskie oraz inne źródła dochodu, szacuje się, że od 2013 roku Irlandczyk zarobił łącznie około 50 mln dolarów[93].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Od 2008 związał się z Dee Devlin[94][95][96]. Mają syna Conora Jacka McGregora Jr. (ur. 5 maja 2017)[97], córkę Croíe Mairead (ur. 4 stycznia 2019)[98] i syna Ríana (ur. 17 maja 2021)[99] oraz syna urodzonego 30 listopada 2023 roku[potrzebny przypis].

Był oskarżany o napaść seksualną w Dublinie, jednak śledztwo w tej sprawie umorzono. Był także skazany za rzucenie stalowym wózkiem w okno autobusu UFC w efekcie czego zostało rannych kilku zawodników tejże organizacji. Po skardze złożonej 10 września 2020, został zatrzymany na Korsyce w związku z usiłowaniem napaści seksualnej i obnażanie się, a następnie został zwolniony po przesłuchaniu[100].

Sława jaką Conor zyskał była powodem nakręcenia o nim filmu dokumentalnego pod tytułem „Connor McGregor: Zły Chłopiec”[93].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia

  • World MMA Awards:
    • 2014, 2015: Zagraniczny Zawodnik Roku
    • 2015, 2016: Zawodnik Roku im. Charlesa Lewisa

Lista zawodowych walk MMA

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 22-6 Stany Zjednoczone Dustin Poirier (27-6) TKO (przerwanie przez lekarza) 1 5:00 UFC 264 10.07.2021 Stany Zjednoczone Las Vegas Main Event
Przegrana 22-5 Stany Zjednoczone Dustin Poirier (26-6) TKO (ciosy pięściami) 2 2:31 UFC 257 24.01.2021 Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi Main Event
Wygrana 22-4 Stany Zjednoczone Donald Cerrone (36-13) TKO (ciosy pięściami) 1 0:40 UFC 246 18.01.2020 Stany Zjednoczone Las Vegas Pojedynek w wadze półśredniej, Bonus za występ wieczoru, Main Event
Przegrana 21-4 Rosja Chabib Nurmagomiedow (26-0) Poddanie (naciskówka na szczękę) 4 3:03 UFC 229 06.10.2018 Stany Zjednoczone Las Vegas Pojedynek o mistrzostwo UFC w wadze lekkiej, Main Event
Wygrana 21-3 Stany Zjednoczone Eddie Alvarez (28-4) TKO (ciosy pięściami) 2 3:04 UFC 205 12.11.2016 Stany Zjednoczone Nowy Jork Zdobył mistrzostwo UFC w wadze lekkiej, występ wieczoru, Później został pozbawiony tytułu z powodu braku aktywności, Main Event
Wygrana 20-3 Stany Zjednoczone Nate Diaz (19-10) Decyzja (większościowa) 5 5:00 UFC 202 20.08.2016 Stany Zjednoczone Las Vegas Bonus za walkę wieczoru, Main Event
Przegrana 19-3 Stany Zjednoczone Nate Diaz (18-10) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 4:12 UFC 196 05.03.2016 Stany Zjednoczone Las Vegas Debiut w wadze półśredniej, Bonus za walkę wieczoru, Main Event
Wygrana 19-2 Brazylia José Aldo (25-1) KO (ciosy pięściami) 1 0:13 UFC 194 12.12.2015 Stany Zjednoczone Las Vegas Zdobył i zunifikował mistrzostwo UFC w wadze piórkowej, Bonus za występ wieczoru, Main Event
Wygrana 18-2 Stany Zjednoczone Chad Mendes (17-2) KO (ciosy pięściami) 2 4:57 UFC 189 11.07.2015 Stany Zjednoczone Las Vegas Zdobył tymczasowe mistrzostwo UFC w wadze piórkowej, Bonus za występ wieczoru, Main Event
Wygrana 17-2 Niemcy Dennis Siver (22-9) TKO (ciosy pięściami) 2 1:54 UFC Fight Night: McGregor vs. Siver 18.01.2015 Stany Zjednoczone Boston Bonus za występ wieczoru, Main Event
Wygrana 16-2 Stany Zjednoczone Dustin Poirier (16-3) TKO (ciosy pięściami) 1 1:46 UFC 178 27.09.2014 Stany Zjednoczone Las Vegas Bonus za występ wieczoru
Wygrana 15-2 Brazylia Diego Brandão (18-9) TKO (ciosy pięściami) 1 4:02 UFC Fight Night: McGregor vs. Brandao 19.07.2014 Irlandia Dublin Bonus za występ wieczoru, Main Event
Wygrana 14-2 Stany Zjednoczone Max Holloway (7-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Shogun vs. Sonnen 17.08.2013 Stany Zjednoczone Boston
Wygrana 13-2 Stany Zjednoczone Marcus Brimage (6-1) TKO (ciosy pięściami) 1 1:07 UFC on Fuel TV: Mousasi vs. Latifi 06.04.2013 Szwecja Sztokholm Debiut w UFC, Powrót do wagi piórkowej, Bonus za nokaut wieczoru
Wygrana 12-2 Słowacja Ivan Buchinger (21-3) KO (ciosy pięściami) 1 3:40 CWFC 51 31.12.2012 Irlandia Dublin Zdobył mistrzostwo Cage Warriors w wadze lekkiej, Main Event
Wygrana 11-2 Anglia Dave Hill (10-2) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 4:10 CWFC 47 02.06.2012 Irlandia Dublin Zdobył mistrzostwo Cage Warriors w wadze piórkowej, Co-Main Event
Wygrana 10-2 Anglia Steve O'Keefe (6-1) KO (ciosy łokciem) 1 1:33 CWFC 45 18.02.2012 Anglia Londyn Powrót do wagi piórkowej
Wygrana 9-2 Norwegia Aaron Jahnsen (2-1) TKO (ciosy pięściami) 1 3:29 CWFC: Fight Night 2 08.09.2011 Jordania Amman
Wygrana 8-2 Polska Artur Sowiński (11-4) TKO (ciosy pięściami) 2 1:12 Celtic Gladiator 2: Clash of the Giants 11.06.2011 Irlandia Portlaoise Powrót do wagi lekkiej
Wygrana 7-2 Anglia Paddy Doherty (4-6) KO (ciosy pięściami) 1 0:04 Immortal Fighting Championships 4 16.04.2011 Irlandia Donegal
Wygrana 6-2 Anglia Mike Wood (1-1) KO (ciosy pięściami) 1 0:16 Cage Contender 8: Fields vs. Redmond 12.03.2011 Irlandia Dublin Powrót do wagi piórkowej
Wygrana 5-2 Anglia Hugh Brady (4-1) TKO (ciosy pięściami) 1 2:31 Chaos Fighting Championships 8 12.02.2011 Anglia Londonderry
Przegrana 4-2 Irlandia Joseph Duffy (6-0) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 1 0:38 CWFC 39: The Uprising 27.11.2010 Irlandia Cork Debiut w Cage Warriors
Wygrana 4-1 Anglia Connor Dillon (2-1) TKO (przerwanie przez narożnik) 1 4:22 Chaos Fighting Championships 7 09.10.2010 Anglia Londonderry Pojedynek w wadze piórkowej
Wygrana 3-1 Irlandia Stephen Bailey (0-1) TKO (ciosy pięściami) 1 1:22 K.O. – The Fight Before Christmas 12.12.2008 Irlandia Dublin Debiut w wadze lekkiej
Przegrana 2-1 Litwa Artemij Sitenkov (5-4) Poddanie (dźwignia na kolano) 1 1:09 Cage of Truth 3 28.06.2008 Irlandia Dublin
Wygrana 2-0 Irlandia Mo Taylor (0-0) TKO (ciosy pięściami) 1 1:06 Cage Rage – Contenders: Ireland vs. Belgium 03.05.2008 Irlandia Dublin
Wygrana 1-0 Irlandia Gary Morris (0-0) TKO (ciosy pięściami) 2 0:08 Cage of Truth 2 08.03.2008 Irlandia Dublin Debiut w MMA

Lista zawodowych walk bokserskich

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Data Miejsce Uwagi
Przegrana 0-1 Stany Zjednoczone Floyd Mayweather Jr. (49-0) TKO (ciosy pięściami) 10 1:05 26.08.2017 Stany Zjednoczone Las Vegas Walka wieczoru. Pojedynek bez podziału na kategorie wagowe.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Sherdog.com, Conor [online], Sherdog [dostęp 2019-07-02].
  2. ↑ Conor McGregor. BoxRec. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
  3. ↑ Personalidade: Conor McGregor (Irlanda). InterFilmes. [dostęp 2017-10-12]. (port.).
  4. ↑ Conor McGregor. Osobnosti.cz. [dostęp 2016-11-27]. (cz.).
  5. ↑ Conor McGregor. Listal. [dostęp 2016-11-27]. (ang.).
  6. ↑ Conor McGregor. CineMagia.ro. [dostęp 2016-11-27]. (rum.).
  7. ↑ Conor McGregor. AlloCiné. [dostęp 2016-11-27]. (fr.).
  8. ↑ Conor McGregor What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2020-09-12]. (ang.).
  9. ↑ UFC profile – Conor McGregor. Ultimate Fighting Championship. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
  10. ↑ a b Andrea Smith (2016-06-16): Like father, like son: Meet Tony McGregor, dad of 'The Notorious' UFC star Conor. „Irish Independent”. [dostęp 2017-03-04]. (ang.).
  11. ↑ George Gigney (2016-08-22): The secret behind Conor McGregor’s striking skills. Boxingnewsonline.net. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
  12. ↑ Luke Brown (2017-07-27): Man pretending to be Conor McGregor ahead of Floyd Mayweather fight is instantly mobbed by hundreds of fans. „The Independent”. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
  13. ↑ Daniel Matthews (2017-07-27): Conor McGregor impersonator mobbed by hundreds of supporters in Los Angeles as prankster sports fake tattoos to dupe fans. Daily Mail. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
  14. ↑ Conor McGregor: The haters pay their money in the hope of seeing me face down in a pool of my own blood. Irish Independent. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
  15. ↑ What did Conor McGregor do to get his kicks before UFC super-stardom?. Irish Independent. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
  16. ↑ Jacek Staszak (2015-12-12): UFC. Conor McGregor – dziecko oktagonu, brat luksusu, tatuś rywali. [dostęp 2017-10-12]. (pol.).
  17. ↑ Paul Dollery (2015-07-01): ‘People will be surprised… it’s going to be tough for Chad’ – Conor McGregor’s wrestling coach. Yahoo!. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
  18. ↑ Od hydraulika do multimilionera w 3 lata!. StreetwearHypeClub.com. [dostęp 2017-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-12)]. (pol.).
  19. ↑ COT 2 - Cage of Truth ★ Fights.cz [online], www.fights.cz [dostęp 2023-02-22] (cz.).
  20. ↑ Conor McGregor News, Pictures, and Videos. TMZ.com. [dostęp 2016-11-27]. (ang.).
  21. ↑ Richard Forrester (2017-06-15): Conor McGregor and Floyd Mayweather finally.... The Sun. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
  22. ↑ Tomasz Nowosielski, Artur Sowiński vs Conor McGregor – powrót do przeszłości (wideo z walki) [online], mmarocks.pl, 28 kwietnia 2016 [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  23. ↑ Oficjalny rekord i statystyki MMA. Sherdog. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
  24. ↑ Conor McGregor zadebiutuje w UFC. fight24.pl. [dostęp 2013-02-08]. (pol.).
  25. ↑ Conor McGregor signs for UFC; meets Marcus Brimage at UFC on Fuel TV 9 [online], web.archive.org, 12 lutego 2013 [dostęp 2024-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2013-02-12].
  26. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, UFC on Fuel TV: Mousasi vs Latifi – wyniki [online], mmarocks.pl, 6 kwietnia 2013 [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  27. ↑ UFC on FUEL TV 9 bonuses: McGregor, Madadi, Pickett, Easton win $60,000 | News – MMAjunkie.com [online], web.archive.org, 9 kwietnia 2013 [dostęp 2024-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-09].
  28. ↑ UFC Fight Night 26: Shogun vs Sonnen – wyniki gali. – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online], 17 sierpnia 2013 [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  29. ↑ Cole Miller out at UFC Fight Night 46, Conor McGregor now meets Diego Brandao [online], MMA Junkie, 3 czerwca 2014 [dostęp 2024-09-16] (ang.).
  30. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, UFC Fight Night: McGregor vs Brandao - wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 19 lipca 2014 [dostęp 2023-02-21] (pol.).
  31. ↑ UFC Fight Night 46 bonuses: McGregor, Nelson, Pendred, King win $50,000 [online], MMA Junkie, 19 lipca 2014 [dostęp 2024-09-16] (ang.).
  32. ↑ Tomasz Nowosielski, Conor McGregor vs Dustin Poirier na UFC 178 w Las Vegas [online], mmarocks.pl, 23 lipca 2014 [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  33. ↑ Wirtualna Polska Media, UFC 178: Świetna gala w Las Vegas. Nokauty i zwycięstwo mistrza [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  34. ↑ Wirtualna Polska Media, UFC 178: Rewelacyjny Conor McGregor z bonusem! [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  35. ↑ Conor McGregor vs. Dennis Siver official as UFC Fight Night 59 headliner [online], MMA Junkie, 24 października 2014 [dostęp 2024-09-16] (ang.).
  36. ↑ UFC Fight Night 59 – wyniki i relacja [online], Lowking.pl [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  37. ↑ Wypłaty po UFC Fight Night 59: McGregor vs. Siver – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  38. ↑ Conor McGregor (14 de Julho de 1988). Filmow. [dostęp 2017-10-12]. (port.).
  39. ↑ Aldo wycofuje się z UFC 189, Mendes zawalczy z McGregorem o tymczasowy pas. MMA Rocks!. [dostęp 2016-11-27]. (pol.).
  40. ↑ UFC 189: McGregor wychodzi z opałów i nokautuje Mendesa. MMA Rocks!. [dostęp 2016-11-27]. (pol.).
  41. ↑ Dana White: Aldo-McGregor set for Dec. 12 at MGM Grand in Las Vegas [online], Yahoo Sports, 11 sierpnia 2015 [dostęp 2024-09-16] (ang.).
  42. ↑ Oficjalne ważenie przed UFC 194: Aldo vs. McGregor – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online], 12 grudnia 2015 [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  43. ↑ UFC 194: spektakularny nokaut, Conor McGregor pokonał Jose Aldo w 13 sekund [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-02-21] (pol.).
  44. ↑ Dominik Wozniak, UFC 194: ALDO VS. MCGREGOR - Bonusy! [online], MMA PL, 13 grudnia 2015 [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  45. ↑ Rafael dos Anjos kontuzjowany. Co z walką z McGregorem?. Sport – Onet.pl. [dostęp 2016-11-27]. (pol.).
  46. ↑ UFC: Nate Diaz nowym rywalem Conora McGregora. Sport – Onet.pl. [dostęp 2016-11-27]. (pol.).
  47. ↑ UFC 196 – wyniki i relacja na żywo [online], Lowking.pl [dostęp 2023-02-21] (pol.).
  48. ↑ Conor McGregor to draw $1 million disclosed purse for UFC 196 fight Nate Diaz. ESPN. [dostęp 2016-11-27]. (ang.).
  49. ↑ Conor McGregor kontra Nate Diaz 2! Rewanż na UFC 200!. mmarocks.pl, 31.03.2016. (pol.).
  50. ↑ McGregor przechodzi na emeryturę ?. MMA Rocks!. [dostęp 2016-11-27]. (pol.).
  51. ↑ Conor McGregor ogłosił zakończenie kariery! Sam przerwał piękny sen w UFC. sport.se.pl, 20.04.2016. (pol.).
  52. ↑ Oficjalnie: Conor McGregor nie wystąpi na UFC 200. lowking.pl, 20.04.2016. (pol.).
  53. ↑ Rewanż Conora McGregora z Natem Diazem szykowany na UFC 202 [online], Lowking.pl [dostęp 2023-02-21] (pol.).
  54. ↑ W. Mrozowski: Conor McGregor pokonał Nate’a Diaza większościową decyzją w rewanżu UFC 202. mmanews.pl, 21.08.2016. (pol.).
  55. ↑ W. Mrozowski (2016-08-21): Conor McGregor z rekordową wypłatą 3 mln $ podstawy, Nate Diaz 2 miliony za UFC 202. mmanews.pl. [dostęp 2016-08-21]. (pol.).
  56. ↑ Wirtualna Polska Media, Karta walk UFC 205: Jędrzejczyk - Kowalkiewicz, Alvarez - McGregor [online], sportowefakty.wp.pl, 12 listopada 2016 [dostęp 2023-02-21] (pol.).
  57. ↑ W. Mrozowski (2016-11-13): Conor McGregor pierwszym zawodnikiem UFC, który zdobył dwa mistrzowskie pasy. mmanews.pl. [dostęp 2016-11-13]. (pol.).
  58. ↑ Dan Hiergesell: UFC lightweight champion Conor McGregor officially stripped of featherweight title after UFC 206 changes. mmamania.com, 26.11.2016. (ang.).
  59. ↑ Anthony Chapman: Conor McGregor stripped of UFC lightweight belt by Dana White as 2018 return to octagon is confirmed. thesun.co.uk, 2018.04.05. [dostęp 2018-04-08]. (ang.).
  60. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz: Khabib Nurmagomedov zdominował Ala Iaquintę na UFC 223, Rosjanin nowym mistrzem!. mmarocks.pl, 2018-04-08. [dostęp 2018-04-08]. (pol.).
  61. ↑ Tomasz Chmura, Conor McGregor vs Khabib Nurmagomedov na UFC 229! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 3 sierpnia 2018 [dostęp 2023-02-21] (pol.).
  62. ↑ Sherdog.com, UFC 229 – Nurmagomedov vs. McGregor [online], Sherdog [dostęp 2019-03-14].
  63. ↑ Conor McGregor Magazines. FamousFix. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
  64. ↑ Jack Hardwick (2016-07-06): Conor McGregor strips fully naked: 'Is this your gay porn debut?'. Daily Star. [dostęp 2020-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-12)]. (ang.).
  65. ↑ Jack Hardwick (2016-07-14): MMA Fighter Conor McGregor Bares All For ESPN Body Issue. We Love Nudes. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
  66. ↑ Marek Romanowski, Conor McGregor ogłosił emeryturę [online], InTheCage.pl, 26 marca 2019 [dostęp 2019-03-26] (pol.).
  67. ↑ Conor McGregor vs. Donald Cerrone walką wieczoru UFC 246 [online], Lowking.pl [dostęp 2023-02-21] (pol.).
  68. ↑ Tomasz Dębek, Demolka! Conor McGregor znokautował "Kobwoja" na UFC 246 w 40 sekund! [WIDEO] [online], Sportowy24, 19 stycznia 2020 [dostęp 2023-02-21] (pol.).
  69. ↑ UFC 246: McGregor wśród nagrodzonych bonusami [online], www.polsatsport.pl, 19 stycznia 2020 [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  70. ↑ The Associated Press, UFC 246: Conor McGregor earns his first victory since 2016, TKOs Donald Cerrone in 40 seconds [online], oregonlive, 19 stycznia 2020 [dostęp 2024-09-16] (ang.).
  71. ↑ Conor McGregor ogłosił koniec kariery. Już po raz trzeci [online], TVN24.pl [dostęp 2023-02-21] (pol.).
  72. ↑ UFC ogłosiło oficjalnie rewanż Conora McGregora z Dustinem Poirierem [online], Lowking.pl [dostęp 2023-02-21] (pol.).
  73. ↑ UFC 257: McGregor – Poirier II. Wyniki gali – Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2021-07-14] (pol.).
  74. ↑ Alan Dawson, Conor McGregor is slapped with a 6-month medical suspension from fighting after his brutal knockout loss [online], Business Insider [dostęp 2024-09-16] (ang.).
  75. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Trylogia potwierdzona! Dustin Poirier vs Conor McGregor 3 oficjalnie na UFC 264 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 14 kwietnia 2021 [dostęp 2023-02-21] (pol.).
  76. ↑ Poirier wins by TKO after McGregor injures leg [online], ESPN.com, 11 lipca 2021 [dostęp 2024-09-16] (ang.).
  77. ↑ WPROST.pl, UFC. McGregor przegrał z Poirierem. Jego kontuzja wyglądała koszmarnie [online], Sport Wprost, 11 lipca 2021 [dostęp 2021-07-14] (pol.).
  78. ↑ Bartosz Cieśla, Conor McGregor vs. Michael Chandler już oficjalnie. Irlandczyk i Amerykanin trenerami w nowym sezonie TUF [online], MMA PL, 4 lutego 2023 [dostęp 2023-02-21] (pol.).
  79. ↑ Conor McGregor vs. Michael Chandler oficjalnie potwierdzone! Walka odbędzie się na czerwcowej gali UFC 303! [online], Lowking.pl, 14 kwietnia 2024 [dostęp 2024-09-15] (pol.).
  80. ↑ Konferencja prasowa z Conorem McGregorem i Michaelem Chandlerem odwołana – organizatorzy zapowiadają nowy termin [online], Lowking.pl [dostęp 2024-09-15] (pol.).
  81. ↑ Daniel Franosz, Walka McGregora odwołana - KanalSportowy.pl [online], Kanał Sportowy, 14 czerwca 2024 [dostęp 2024-09-15] (pol.).
  82. ↑ Patryk Prucnal, Dana White ponownie potwierdza datę powrotu Conora McGregora do oktagonu [online], MMA PL, 10 września 2024 [dostęp 2024-09-15] (pol.).
  83. ↑ Floyd Mayweather Jr. - Conor McGregor, czyli "Money Fight". Skok na kasę, jakiego jeszcze nie było [online], polskieradio24.pl, 24 grudnia 2016 [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  84. ↑ Floyd Mayweather-Conor McGregor fight finalized for Aug. 26 [online], Yahoo Sports, 14 czerwca 2017 [dostęp 2024-09-16] (ang.).
  85. ↑ McGregor 'very happy' with move to 8-oz gloves [online], ESPN.com, 16 sierpnia 2017 [dostęp 2024-09-16] (ang.).
  86. ↑ Floyd Mayweather v Conor McGregor: 'The orgy of excess could further sully boxing', „BBC Sport”, 23 sierpnia 2017 [dostęp 2024-09-16] (ang.).
  87. ↑ Mayweather - McGregor. Irlandczyk sprawił niespodziankę, ale sensacji nie było! Rekordowa wygrana Mayweathera [online], Sport.pl, 27 sierpnia 2017 [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  88. ↑ Mayweather wyznał ile zarobi za walkę z McGregorem! Niebotyczna suma na stole - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl, 3 sierpnia 2017 [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  89. ↑ 161385360554578, How Mayweather made $500 million by beating McGregor and Pacquiao [online], talkSPORT, 20 sierpnia 2021 [dostęp 2024-09-16] (ang.).
  90. ↑ Radosław Turek: Conor Mcgregor przeprasza za wyprzedanie całego asortymentu swojej whisky!. [dostęp 2019-03-28].
  91. ↑ Cloud, Conor McGregor – Najpopularniejszy zawodnik w historii MMA! [online], MMA Rocks!, 22 lipca 2019 [dostęp 2020-03-25] (pol.).
  92. ↑ Conor McGregor przez dwa lata będzie reklamował XTB [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2023-04-22] (pol.).
  93. ↑ a b Conor McGregor – walki UFC – zarobki – kariera MMA [online], ZAWÓD TYPER, 28 kwietnia 2021 [dostęp 2022-02-23] (pol.).
  94. ↑ Conor McGregor Dating [online], FamousFix [dostęp 2017-10-12] (ang.).
  95. ↑ Laura Lyne (2016-11-13), Conor McGregor announces girlfriend Dee Devlin is pregnant and he's going to be a father for the first time after historic UFC 205 win [online], „Daily Mirror” [dostęp 2017-10-12] (ang.).
  96. ↑ Claire Healy, Keeley Ryan (2016-03-07): Meet Conor McGregor's girlfriend Dee Devlin who has supported UFC star from days of absolutely nothing. „Daily Mirror”. [dostęp 2017-03-04]. (ang.).
  97. ↑ Bruno Roseiro (2017-08-24): Combate do Século. ‘O Segredo’ de Conor McGregor, o milionário irlandês que há quatro anos recebia 188 euros de prestação social. observador.pt. [dostęp 2017-10-12]. (port.).
  98. ↑ Sean O’Grady (2020-08-28): Conor McGregor enjoys quality time with his children on family holiday in the South of France. „Daily Mail”. [dostęp 2020-09-13]. (rum.).
  99. ↑ Conor McGregor's Fiancee Gives Birth to Baby #3, Meet Rian! [online], TMZ [dostęp 2023-03-08] (ang.).
  100. ↑ Peter Allen (2020-09-13): Conor McGregor waiting on key physical test results and film evidence ahead of possible re-arrest. „Daily Mail”. [dostęp 2020-09-13]. (rum.).
  101. ↑ Brett Okamoto: Fighter of the year: Conor McGregor hands down. espn.com, 2015-12-28. [dostęp 2017-03-04]. (ang.).
  102. ↑ There’s no debate, Conor McGregor is the 2015 ‘Fighter of the Year’. foxsports.com, 2015-12-30. [dostęp 2017-03-04]. (ang.).
  103. ↑ Damon Martin: 2016 Fight of the Year: Conor McGregor vs. Nate Diaz 2. foxsports.com, 2016-12-23. [dostęp 2017-03-04]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzowie Ultimate Fighting Championship
Waga ciężka
Waga półciężka
Waga średnia
Waga półśrednia
Waga lekka
Waga piórkowa
Waga kogucia
Waga musza
Waga open
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Conor_McGregor&oldid=75145092”