Stożkówka gnojowa
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
stożkówka gnojowa |
Nazwa systematyczna | |
Conocybe rickenii (Jul. Schäff.) Kühner Encyclop. Mycol. 7: 115 (1935) |
Stożkówka gnojowa (Conocybe rickenii (Jul. Schäff.) Kühner) – gatunek grzybów z rodziny gnojankowatych (Bolbitiaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Conocybe, Bolbitiaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1930 r. Julius Schäffer nadając mu nazwę Galera rickenii. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Robert Kühner w 1935 r.[1]
- Conocybe siliginea f. rickenii (Jul. Schäff.) Arnolds 2003
- Galera rickenii Jul. Schäff. 1930[2].
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Średnica 1–2,5 cm, kształt dzwonkowaty lub stożkowaty. Powierzchnia gładka, matowa, jasnoochrowa, czasami w środku bardziej szara[4].
Przyrośnięte, początkowo ochrowe, potem od zarodników ciemniejące do rdzawoochrowych[4].
Wysokość 4–7 cm, grubość do 2 mm. Powierzchnia gładka, początkowo kremowa, potem brudnobrązowa[4].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki o kształcie od elipsoidalnego do owalnego i rozmiarach 0–20 × 6–12 μm. Podstawki 2-zarodnikowe[4].
Występowanie i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Znane jest występowanie stożkówki gnojowej w Ameryce Północnej, Europie, Australii, Nowej Zelandii i Maroku[5]. W Polsce rozprzestrzenienie i częstość występowania nie są znane, w piśmiennictwie naukowym do 2003 r. podano 7 stanowisk[3].
Występuje w lasach, parkach, ogrodach, na łąkach, pastwiskach, przy drogach. Owocniki wytwarza od lipca do listopada[3]. Rozwija się na odchodach, zwłaszcza końskich, oraz w kompoście[4].
Saprotrof, grzyb koprofilny, grzyb niejadalny.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2017-11-21] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2017-12-19] (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 141, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ a b c d e Roger Phillips , Mushrooms and Other Fungi of Great Britain and Europe, Londyn: Pan Books, 1981, s. 154, ISBN 0-330-26441-9 .
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2017-12-20].