Codex Hierosolymitanus
Wygląd
Codex Hierosolymitanus (zwany również manuskryptem Bryenniosa lub Jerusalem Codex, oznaczany symbolem H) – rękopis w języku greckim pochodzący z XI wieku, napisany przez nieznanego pisarza o imieniu Leo. Rękopis ten jest datowany na 1056 rok n.e. Nazwa kodeksu „Jeruzalem Codex” wskazuje na jego miejsce przechowywania w Jerozolimie.
Kodeks został odkryty w 1873 roku przez metropolitę Nikomedii Filoteosa Bryenniosa w bibliotece Bazyliki Świętego Grobu, w Jerozolimie.
Kodeks zawiera:
- streszczenie Starego i Nowego Testamentu, w kolejności podanej przez Jana Chryzostoma
- List Barnaby
- 1. List Klemensa do Koryntian
- 2. List Klemensa do Koryntian
- Didache (Nauka dwunastu apostołów)
- fałszywy list Marii z Cassoboli
- Dwanaście listów Ignacego z Antiochii.
Filoteos Bryennios wydał listy do Koryntian wraz ze wstępem i notatkami w Konstantynopolu w 1875 roku oraz opublikował Naukę dwunastu apostołów w tym samym mieście w roku 1883. Faksymile całego kodeksu opublikował J. Rendel Harris w 1887 roku.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Codex Hierosolymitanus. [dostęp 2012-05-07]. (ang.).
- hasło: Bryennios, Filoteos. [dostęp 2012-05-07]. (ang.).