Przejdź do zawartości

Christine Stanton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Christine Stanton
Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1959
Cottesloe

Wzrost

183 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Australia
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Edynburg 1986 lekkoatletyka
(skok wzwyż)
srebro Brisbane 1982 lekkoatletyka
(skok wzwyż)

Christine Frances Stanton z domu Annison (ur. 12 grudnia 1959 w Cottesloe[1]) – australijska lekkoatletka, specjalistka skoku wzwyż, dwukrotna medalistka igrzysk Wspólnoty Narodów, trzykrotna olimpijka.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Zajęła 3. miejsce w skoku wzwyż na igrzyskach Konferencji Pacyfiku w 1977 w Canberze[2] oraz 6. miejsce w zawodach pucharu świata w 1977 w Düsseldorfie[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie zajęła 6. miejsce ex aequo z Andreą Bienias z Niemieckiej Republiki Demokratycznej[1]. Ponownie zajęła 3. miejsce na igrzyskach Konferencji Pacyfiku w 1981 w Christchurch[2]. W pucharze świata w 1981 w Rzymie była czwarta[3].

Zdobyła srebrny medal (przegrywając jedynie z Debbie Brill z Kanady, a wyprzedzając Barbarę Simmonds z Anglii) na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1982 w Brisbane[4]. Odpadła w kwalifikacjach na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[5]. Zajęła 11. miejsce (ex aequo z czterema innymi zawodniczkami) na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles[1] oraz 5. miejsce w pucharze świata w 1985 w Canberze[2].

Stanton zdobyła złoty medal (wyprzedzając reprezentantki Irlandii Północnej Sharon McPeake i Janet Boyle) na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1986 w Edynburgu[4]. Odpadła w kwalifikacjach na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie[6]. Zajęła 7. miejsce na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu[1].

Była mistrzynią Australii w skoku wzwyż w latach 1975/1976, 1976/1977. 1979/1980, 1980/1981, 1982/1983, 1984/1985, 1985/1986 i 1986/1987, wicemistrzynią w 1977/1978, 1983/1984, 1987/1988 i 1988/1989 oraz brązową medalistką w 1974/1975 i 1981/1982. Była również mistrzynią swego kraju w skoku w dal w 1980/1981, wicemistrzynią w siedmioboju 1982/1983 i w biegu na 100 metrów przez płotki w 1983/1984, a także brązową medalistką w pięcioboju w 1979/1980, w skoku w dal w 1981/1982 i w siedmioboju w 1984/19856[7].

Czterokrotnie poprawiała rekord Australii w skoku wzwyż, doprowadzając go do wyniku 1,96 m, uzyskanego 26 stycznia 1985 w Adelaide[8]. Był to najlepszy wynik w jej karierze[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Chris Stanton [online], olympedia.org [dostęp 2021-03-21] (ang.).
  2. a b c Pacific Conference Games [online], GBRAthletics [dostęp 2021-03-21] (ang.).
  3. a b 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 [online], IAAF, s. 73–74 [dostęp 2021-03-21] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
  4. a b Christine Frances Stanton [online], thecgf.com [dostęp 2021-03-21] (ang.).
  5. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 310–311 [dostęp 2021-03-21] (ang.).
  6. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 311 [dostęp 2021-03-21] (ang.).
  7. Christine 'Chris' STANTON (Annison) (WA) Female b. 12 Dec 1959 [online], Australian Athletics [dostęp 2021-03-21] (ang.).
  8. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 276. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  9. Christine Stanton (neé Annison) [online], Track and Field Statistics [dostęp 2021-03-21] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]