Przejdź do zawartości

Chobrzany

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chobrzany
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

sandomierski

Gmina

Samborzec

Liczba ludności (2011)

551[2][3]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

27-650[4]

Tablice rejestracyjne

TSA

SIMC

0806690[5]

Położenie na mapie gminy Samborzec
Mapa konturowa gminy Samborzec, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Chobrzany”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Chobrzany”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Chobrzany”
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego
Mapa konturowa powiatu sandomierskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Chobrzany”
Ziemia50°38′27″N 21°34′43″E/50,640833 21,578611[1]

Chobrzanywieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Samborzec[6][5].

Przez wieś przechodzi szlak turystyczny czerwony czerwony szlak turystyczny z Gołoszyc do Piotrowic.

Najważniejszym zabytkiem Chobrzan jest Kościół pw. św. Jana Ewangelisty z XIX wieku, w nim XV-wieczny obraz „Święta rozmowa”. W Chobrzanach często przebywał Stefan Żeromski – u siostry swej matki, Tekli Trepkowej, jej grób znajduje się obok kaplicy na cmentarzu[potrzebny przypis]. Imię Stefana Żeromskiego nosi chobrzańskie Liceum Ogólnokształcące oraz Szkoła Podstawowa.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Chobrzany. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.

We wsi znajduje się jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej[7].

Części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Chobrzany[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0806708 Chobrzany Poduchowne część wsi
0806714 Czworaki część wsi
0806720 Gościniec część wsi
0806737 Stawy część wsi

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Cmentarz parafialny, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.711 z 14.06.1988)[8].

Dawne części wsi

[edytuj | edytuj kod]

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Chobrzan.

Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[9]
Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miasta
Nazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektu
I. Gromada CHOBRZANY
  1. Chobrzany
  1. Czworaki
  2. Dolne
  3. Gaj
  4. Gościniec
  5. Górne
  6. Kolonie
  7. Kozaki
  8. Łąki
  9. Murzyny
  10. Pastwiska
  11. Pod Faliszowicami
  12. Stawy
  1. Dworska Niwa – pole
  2. Gaj – pole
  3. Gorzyczanka – rzeczka
  4. Kołodziejówka – pole
  5. Miłosierdzie – pole
  6. Niwka – pole
  7. Pastwiska – pole, cegielnia
  8. Rudki – łąka

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 15717
  2. Wieś Chobrzany w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-20], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 142 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Rejestr TERYT
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. OSP Chobrzany. samborzec.pl. [dostęp 2016-01-20].
  8. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 54 [dostęp 2016-01-20].
  9. Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 32. Powiat sandomierski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 9-10.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]