Przejdź do zawartości

China Forbes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
China Forbes
Ilustracja
China Forbes ̈(2006)
Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1970
Cambridge, Massachusetts, USA

Zawód

piosenkarka, autorka tekstów

Powiązania

Pink Martini

Strona internetowa

China Forbes (ur. 29 kwietnia 1970 r.) – amerykańska piosenkarka i autorka tekstów, od 1995 jest główną wokalistką zespołu Pink Martini[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

China Forbes urodziła się i wychowała w Cambridge w stanie Massachusetts w USA[2]. Jej ojciec (Donald Cameron Forbes) był pochodzenia francusko-szkockiego, a matka (Peggy, z domu Woodford) Afroamerykanką[3][4].

Szkołę średnią Phillips Exeter Academy(inne języki) ukończyła w 1988[5]. Na Uniwersytecie Harvarda studiowała sztuki wizualne. W czasie studiów, w 1991, zdobyła nagrodę Jonathana Levy'ego za aktorstwo[6]. Studia ukończyła w 1992 z wyróżnieniem[7].

Jest kuzynką byłego sekretarza stanu USA Johna Kerry'ego i muzyka indie-rockowego Eda Droste'a z Grizzly Bear[8]. Jej starszą siostrą jest Maya Forbes(inne języki), scenarzystka i reżyserka[9][4].

W czasie studiów na Harvardzie poznała Thomasa Lauderdale'a, pianistę o klasycznym wykształceniu. Zaprzyjaźnili się i regularnie muzykowali, Lauderdale grał, Forbes śpiewała[10].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu studiów w 1992 Forbes przez kilka lat pracowała jako aktorka, występując w teatrze Off-Broadway w Nowym Jorku. Następnie została muzykiem, założyła zespół i nagrała solowy album. Napisała muzykę do serialu telewizyjnego Słodkie zmartwienia i śpiewała w nim piosenkę Ordinary Girl. W napisach końcowych filmu Tatuaż śpiewała piosenkę Que Sera Sera[11].

Solistka Pink Martini

[edytuj | edytuj kod]

Thomas Lauderdale w 1995 w Portland w stanie Oregon założył zespół Pink Martini; zaprosił Forbes by dołączyła do zespołu. Forbes odłożyła na bok rozwijającą się karierę piosenkarki i autorki tekstów, aby zostać solistką zespołu. W tym celu, po trzech latach dojazdów z Nowego Jorku, w 1998 przeprowadziła się do Portland, aby pracować w zespole na pełen etat[10]. Forbes i Lauderdale wspólnie napisali hit zespołu Sympathique (Je ne Veux Pas Travailler) oraz wiele innych oryginalnych utworów zespołu[11]. China Forbes o twórczości Pink Martiniː

Nasza muzyka jest bardzo przystępna dla ludzi w każdym wieku - dziadków, dzieci i wszystkich pomiędzy.

China Forbes, Exeter Bulletin, 2002[5]

Wspólnie ze swoją siostrą Mayą Forbes napisała piosenkę Dosvedanya Mio Bombino[11]. W lutym 2011 Forbes, z zespołem Pink Martini, nagrali wideo z pozdrowieniami dla włoskiego astronauty Europejskiej Agencji Kosmicznej Paolo Nespoli i rosyjskiego kosmonauty Aleksandra Kaleri na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Astronauci przygotowywali się do nadzorowania dokowania statku towarowego ESA Automatycznego Statku Transportowego ATV Johannes Kepler, które miało miejsce w dniu 24 lutego. Powitanie zostało ustawione na ścieżkę dźwiękową Dosvedanya Mio Bombino i zostało zmiksowane z materiałem filmowym z dokowania[12].

Indywidualne występy

[edytuj | edytuj kod]

Oprócz pracy z Pink Martini wydała solowe albumyː Love Handle oraz '78, na którym znalazła się jej piosenka Hey Eugene w oryginalnej wersji. Występuje na albumie Michaela Feinsteina(inne języki) The Sinatra Project, śpiewając duet How Long Will It Last?[13]. Nagrała dwie piosenki po francusku z Georgesem Moustakim na jego albumie Solitaire.

Forbes śpiewa w co najmniej dziesięciu różnych językach, w tym angielskim, hiszpańskim, włoskim, francuskim, portugalskim, greckim, arabskim i japońskim[7].

W 2022 roku została laureatką nagrody Elli Fitzgerald na Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Montrealu[14].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Love Handle (1995)
  • '78 (Heinz Records, 2008)

Z zespołem Pink Martini

  • Sympathique (Heinz Records, 1997)
  • Hang on Little Tomato (Heinz Records, 2004)
  • Hey Eugene! (Heinz Records, 2007)
  • Splendor in the Grass (Heinz Records, 2009)
  • Joy to the World (Heinz Records, 2010)
  • Get Happy (Heinz Records, 2013)
  • Je Dis Oui! (Heinz Records, 2013)

z innymi wykonawcami

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
Informacje w projektach siostrzanych
 Multimedia w Wikimedia Commons

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ When was born China Forbes. history-page.com. [dostęp 2024-12-03]. (ang.).
  2. ↑ Pink Martini. The Band. [dostęp 2024-12-03].
  3. ↑ Jane Cornwell: The Pink Martini girl gets serious. The Telegraph, 2008-04-24. [dostęp 2024-12-03]. (ang.).
  4. ↑ a b Jeff Baker: Pink Martini's China Forbes grew up in an odd household. Her sister made a movie about it.. The Oregonian/OregonLive, 2015-07-17. [dostęp 2024-12-03]. (ang.).
  5. ↑ a b Bill Ewing: China Forbes ’88: Finding Her Own Voice. Exeter Bulletin, 2002. [dostęp 2024-12-03]. (ang.).
  6. ↑ Jonathan Levy Award (acting). Harvard University. [dostęp 2024-12-26]. (ang.).
  7. ↑ a b Alex Henderson: Pink Martini Biography. ALLMusic. [dostęp 2024-12-03]. (ang.).
  8. ↑ Jane Cornwell: The Pink Martini girl gets serious. The Telegraph, 2008-04-24. [dostęp 2024-12-26]. (ang.).
  9. ↑ John Horn: Maya Forbes revisits her childhood in ‘Infinitely Polar Bear’. Los Angeles Times, 2014001-21. [dostęp 2024-12-26]. (ang.).
  10. ↑ a b Robin Denselow: Speaking in tongues. The Guardian, 2005-04-18. [dostęp 2024-12-26]. (ang.).
  11. ↑ a b c Pink Martini/ Members. Pink Martini. [dostęp 2024-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-22)]. (ang.).
  12. ↑ Pink Martini dedicates a song to astronauts Paolo & Aleksandr for ATV docking. The European Space Agency, 2011-02-28. [dostęp 2024-12-26]. (ang.).
  13. ↑ Stephen Holden: Feinstein Comes Full Swing to Capitol-Era Sinatra. The New York Times, 2008-08-31. [dostęp 2024-12-26]. (ang.).
  14. ↑ Festival Award Winners. Festival International de Jazz de Montréal. [dostęp 2024-12-26]. (ang.).
  15. ↑ China Forbes Credits. AllMusic. [dostęp 2024-12-25]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=China_Forbes&oldid=75670964”