Przejdź do zawartości

Charles de Freycinet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Charles de Freycinet
Ilustracja
Na portrecie pędzla Gabriela Ferriera z 1894
Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1828
Foix

Data i miejsce śmierci

14 maja 1923
Paryż

minister obrony Francji
Okres

od 1 listopada 1898
do 6 maja 1899

Poprzednik

Jules Chanoine

Następca

Camille Krantz

minister obrony Francji
Okres

od 3 kwietnia 1888
do 10 stycznia 1893

Poprzednik

François Logerot

Następca

Julien Loizillon

premier Francji
Okres

od 17 marca 1890
do 27 lutego 1892

Poprzednik

Pierre Tirard

Następca

Émile François Loubet

premier Francji
Okres

od 7 stycznia 1886
do 3 grudnia 1886

Poprzednik

Henri Brisson

Następca

René Goblet

minister spraw zagranicznych Francji
Okres

od 6 kwietnia 1885
do 11 grudnia 1886

Poprzednik

Jules Ferry

Następca

Émile Flourens

premier Francji
Okres

od 30 stycznia 1882
do 7 sierpnia 1882

Poprzednik

Léon Gambetta

Następca

Charles Duclerc

minister spraw zagranicznych Francji
Okres

od 30 stycznia 1882
do 7 sierpnia 1882

Poprzednik

Léon Gambetta

Następca

Charles Duclerc

premier Francji
Okres

od 28 grudnia 1879
do 23 września 1880

Poprzednik

William Waddington

Następca

Jules Ferry

minister spraw zagranicznych Francji
Okres

od 28 grudnia 1879
do 23 września 1880

Poprzednik

William Waddington

Następca

Jules Barthélemy-Saint-Hilaire

podpis
Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Charles de Freycinet (ur. 14 listopada 1828 w Foix, zm. 14 maja 1923 w Paryżu) – polityk francuski, czterokrotny premier Francji.

Z zawodu inżynier górniczy, ujawnił talent organizacyjny jako zarządca kompanii kolejowej Compagnie de chemins de fer du Midi od 1858 roku. Polityką zajął się dopiero w roku 1870, podczas wojny francusko-pruskiej, kiedy pomagał Gambetcie przy reorganizacji armii. Rozwinął godną podziwu działalność, organizował nowe korpusy wojsk, zaopatrywał je w broń i amunicję, tworzył plany walk. Naraził się przy tym na niechęć wielu oficerów, którzy nawet występowali z armii.

Od 1876 roku był senatorem z ramienia republikańskiej lewicy. Mandat senatora utrzymał do 1920. W grudniu 1877. objął pierwsze stanowisko w rządzie, zostając ministrem robót publicznych. Potwierdził tam swoje talenty organizatorskie, znacznie rozwijając i modernizując sieć kolei i kanałów we Francji (wprowadził tzw. Gabaryt Freycineta). W grudniu 1879 został po raz pierwszy premierem i ministrem spraw zagranicznych, wskutek utraty poparcia Gambetty zrezygnował we wrześniu 1880. W styczniu 1882 ponownie został premierem i ministrem spraw zagranicznych, był nim do sierpnia 1882, kiedy jego rząd utracił zaufanie parlamentu z powodu dopuszczenia do utraty wpływów francuskich w Egipcie. W kwietniu 1885 powrócił jako minister spraw zagranicznych w rządzie Henri Brissona, którego następnie ponadto zastąpił na stanowisku premiera w styczniu 1886. Rząd jego upadł w grudniu 1886. Freycinet startował następnie bez powodzenia w wyborach na prezydenta Republiki przeciw Carnotowi.

W kwietniu 1888 Freycinet został ministrem wojny w gabinecie Charles Floqueta, będąc pierwszym cywilem na tym stanowisku od 1848. Utrzymał je następnie przez 5 lat, podczas kilku kolejnych rządów. Francja zawdzięcza mu w tym okresie reorganizację i modernizację armii. W okresie od marca 1890 do lutego 1892 był ponadto po raz czwarty premierem, który okres został zdominowany we Francji przez gorące debaty na temat roli Kościoła, co doprowadziło do upadku rządu. W styczniu 1893 zrezygnował z teki ministra wojny, na tle skandalu korupcyjnego dotyczącego budowy Kanału Panamskiego. Ponownie był ministrem wojny jeszcze na krótki czas między listopadem 1898 a majem 1899.

W latach 1915–1916 był ministrem bez teki. Napisał między innymi: La guerre en province pendant le siege de Paris (1872) i Souvenirs (3 t., 1911–1913). W 1882 został członkiem Akademii Nauk, a w 1890 Akademii Francuskiej (fotel 1)[1].

Napisał: Essais sur la philosophie des sciences (1895), Souvenirs (1911—1913, 2 tomy).

Oficer Legii Honorowej[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Charles de FREYCINET. Akademia Francuska. [dostęp 2022-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-30)]. (fr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]