Przejdź do zawartości

Chad Kroeger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chad Kroeger
Ilustracja
Chad Kroeger podczas koncertu w Perth, 17 listopada 2012.
Imię i nazwisko

Chad Robert Turton

Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1974
Hanna, Alberta

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara akustyczna

Typ głosu

Baryton

Gatunki

metal alternatywny, hard rock, post grunge, rock, rock alternatywny

Zawód

wokalista, autor tekstów, kompozytor, producent muzyczny, przedsiębiorca

Aktywność

od 1995

Wydawnictwo

Roadrunner, 604

Powiązania

Lifehouse, Theory of a Deadman, Carlos Santana, Default, Thornley, Bo Bice, Tin Foil Phoenix, Daughtry, Avril Lavigne

Instrument
Paul Reed Smith McCarty 2
Zespoły
Nickelback (od 1995)
Strona internetowa

Chad Kroeger, właśc. Chad Robert Turton (ur. 15 listopada 1974 w Hanna[1]) – kanadyjski piosenkarz, gitarzysta rytmiczny, producent muzyczny i kompozytor muzyki filmowej. Współzałożyciel, wokalista, muzyk i autor tekstów zespołu Nickelback[2]. Współzałożyciel wytwórni 604 Records. Przyrodni brat basisty Mike’a Kroegera[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychowywał w małym miasteczku Hanna położonym w prowincji Alberta, 215 km, na północny wschód od Calgary. Kiedy miał dwa lata, rodzinę opuścił ojciec. Na gitarze zaczął grać w wieku 13 lat, za namową swojej matki. Jego pierwszą gitarą był czarny model Flying V o nazwie „Hurricane”[4]. W młodości był niepokornym dzieckiem. Kiedy miał 14 lat, trafił do zakładu dla nieletnich za włamanie się do swojej szkoły. Gdy miał 18 lat, dowiedział się, że on i jego brat Mike Kroeger mają różnych ojców; swój żal opisał później w utworach „Too Bad” i „Should've Listened”.

Kiedy miał 13 lat, wybrał się na swój pierwszy koncert – występ zespołów Metallica i The Cult. Po skończeniu szkoły postanowił założyć własny zespół. W młodości, aby się móc utrzymać, przez krótki okres zajmował się sprzedażą narkotyków, o czym wspomniał później w piosence „Worthy to Say”. Do jego ulubionych wykonawców muzycznych należą m.in. Big Wreck, Metallica, Rage Against the Machine, Alice in Chains i The Beatles.

Nickelback (od 1995)

[edytuj | edytuj kod]

W 1996 napisał dziesięć piosenek, pożyczył od swego ojczyma 1500 dolarów i przekonał swojego brata, kuzyna Brandona i przyjaciela, Ryana Peake’a, aby nagrać je w Vancouver. Przyjaciel zarezerwował im czas w studiu należącym do wytwórni Turtle Records. Wtedy też narodziła się pierwsza nazwa zespołu Village Idiot, lecz szybko ją zmienili na Brick, a gdy skończyli nagrywać materiał na demo Hesher, przyjęli nazwę Nickelback. Po wydaniu debiutanckiego albumu pt. Curb Kroeger wyruszył z zespołem w trasę koncertową po kanadyjskich klubach. W międzyczasie pracował jako sprzedawca powierzchni reklamowej, a nabyte doświadczenie wykorzystał później w promocji zespołu. W 1998 wydał z zespołem album pt. The State, a za sprawą pochodzącego z płyty singla „Leader of Men” zespołem zaczęły interesować się duże wytwórnie. Grupa podpisała kontrakt z Roadrunner Records i EMI. Album pt.The State został ponownie wydany w marcu 2000 na całym świecie. Grupa aktywnie koncertowała, supportując wykonawców, takich jak Creed czy Kiss.

Kroeger podczas koncertu w Dublinie (2007)

W 2001 wraz z producentem Rickiem Parasharem został producentem debiutanckiego albumu kanadyjskiej grupy rockowej Default. We wrześniu tego samego roku, wraz z grupą Nickelback wydał album Silver Side Up, który okazał się momentem przełomowym w historii zespołu, jak i samego wokalisty, a promujący płytę utwór „How You Remind Me” (w którym opisał rozstanie ze swoją ówczesną dziewczyną) osiągnął sukces komercyjny i stał się międzynarodowym przebojem. W 2002 roku zespół otrzymał m.in. cztery statuetki Juno Awards. Na początku 2003 Kroeger został uznany za najlepszego autora tekstów.

W 2002 wraz z prawnikiem Jonathanem Walvatne założył wytwórnię 604 Records, która wydaje płyty zespołów, takich jak Theory of a Deadman, Armchair Cynics czy Marianas Trench. W tym samym roku Kroeger nagrał wspólnie z wokalistą hardrockowej grupy Saliva Joseyem Scottem, gitarzystą grupy Theory of a Deadman Tylerem Connollym i perkusistą grupy Pearl Jam Mattem Cameronem utwór „Hero”, który promował film Spider Man. Utwór (i nadany doń teledysk) osiągnął sukces komercyjny i zapewnił twórcom m.in. nagrodę MTV Video Music Award for Best Video from a Film. W tym samym roku Kroeger nagrał z gitarzystą Carlosem Santaną utwór „Why Don’t You & I”, który znalazł się na płycie gitarzysty Shaman oraz został wydany na singlu. Także w 2002 został producentem debiutanckiej płyty zespołu Theory of a Deadman, na którą współtworzył też piosenki. Utwory z albumu odniosły spory sukces na kanadyjskich oraz amerykańskich listach.

W 2003 wystąpił gościnnie na płycie Bo Bice’a The Real Thing, grając na gitarze w utworze „You’re Everything”, do którego także napisał tekst. We wrześniu 2003 wydał z zespołem Nickelback album pt. The Long Road, który był promowany singlem „Someday”. Po wydaniu płyty odbył z zespołem roczną trasę, która zakończyła się z końcem 2004. W 2005 wystąpił gościnnie na drugiej solowej płycie perkusisty Motley Crue Tommy’ego Lee pt. Tommyland: The Ride, grając na gitarze w utworze „Trying to be Me”. Został także producentem kilku utworów grupy Armchair Cynics wydanych na płycie pt. Killing the Romance. W październiku tego samym roku wydał z grupą Nickelback album pt. All the Right Reasons, który promowali singlem „Photograph” oraz teledyskiem do piosenki nakręconym w rodzinnej miejscowości Kroegera. W 2006 wyruszył z zespołem w trwającą dwa lata trasę koncertową, która składała się ze 162 koncertów. Podczas trasy grupa supportowała zespołu Bon Jovi i The Rolling Stones. W 2007 ponownie wziął udział w projekcie muzycznym Carlosa Santany, tym razem napisał tekst, oraz zaśpiewał i zagrał na gitarze akustycznej w utworze „Into the Night”, który dotarł do czwartego miejsca na liście przebojów w Australii i drugiego miejsca w Kanadzie. W tym samym roku Kroeger wspomógł muzyka country Travisa Triita podczas prac nad jego albumem pt. The Storm, gdzie muzyk zawarł cover piosenki „Should’ve Listened” grupy Nickelback. W 2008 wydał ze swoim zespołem album pt. Dark Horse. w 2009, prócz trasy koncertowej, udzielał się również w innych projektach: został współautorem dwóch utworów na album grupy Daughtry, poza tym wspólnie z Brettem Jamesem napisał tekst do utworu „It’s a Business Doing Pleasure with You” dla Tima McGraw’a oraz wystąpił gościnnie na płycie Timbalanda, śpiewając utwór „Tomorrow In the Bottle” w duecie z raperem Sebastianem. W 2010 zaśpiewał gościnnie w utworze „Pornstar Dancing” grupy My Darkest Days.

Problemy z prawem

[edytuj | edytuj kod]

22 czerwca 2006 został zatrzymany przez policję w Surrey za jazdę w stanie nietrzeźwym[5]. Został wypuszczony z aresztu po wpłaceniu kaucji[6]. Za ten incydent został ukarany grzywną w wysokości 600 dolarów oraz dostał zakaz prowadzenia auta przez rok. Reprezentujący wokalistę prawnik Marvin Stern planował apelację od wyroku, chcąc zarzucić policjantom naruszenie praw Kroegera, ponieważ jeden z funkcjonariuszy poprosił muzyka o chuchnięcie, kiedy wyczuł od niego zapach alkoholu. Podobna sprawa została niedawno odrzucona przez sąd apelacyjny Kolumbii Brytyjskiej, więc Stern ogłosił, że jego klient zrezygnował z apelacji[7].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2013 ożenił się z kanadyjsko-francuską piosenkarką Avril Lavigne[8][9][10], która jednak w 2015 wniosła pozew o rozwód[11].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Dyskografia Nickelback.
 Z tym tematem związana jest kategoria: Albumy wyprodukowane przez Chada Kroegera.

Inne projekty

[edytuj | edytuj kod]
  • 2002 – „Hero” – autor tekstu, współkompozytor, śpiew, gitara rytmiczna
  • 2002 – „Why Don’t You & I” (Carlos Santana) – śpiew, gitara rytmiczna
  • 2003 – „You’re Everything” (Bo Bice) – autor tekstu, gitara rytmiczna
  • 2005 – „Tryin to Be Me” (Tommy Lee) – gitara rytmiczna
  • 2007 – „Into the Night” (Carlos Santana) – śpiew, autor tekstu, gitara akustyczna
  • 2007 – „Should've Listened” (Travis Tritt) – produkcja
  • 2007 – „Seven Second Surgery” (Faber Drive) – współautor tekstów
  • 2009 – „No Suprise” (Daughtry) – współautor tekstu
  • 2009 – „Life After You” (Daughtry) – współautor tekstu
  • 2009 – „It’s a Business Doing Pleasure with You” (Tim McGraw) – współautor tekstu
  • 2009 – „Tomorrow In the Bottle” (Timbaland feat. Sebastian) – śpiew
  • 2010 – „Pornstar Dancing” (My Darkest Days feat. Zakk Wylde) – śpiew

Single

[edytuj | edytuj kod]
Rok Utwór Pozycje Album
U.S. U.S. Main. Rock U.S. Mod. Rock UK AUS CAN ITA UWC
2002 Hero(duet z Joseyem Scottem) 3 1 1 4 17 1 11 - Spider-Man” i „Silver Side Up(edycja specjalna)
2003 „Why Don’t You & I” (Carlos Santana w duecie z Chadem Kroegerem /Alex Band) 8 - - - - - - - „Shaman”
2007 Into the Night(Carlos Santana w duecie z Chadem Kroegerem) 26 - - - 4 2 5 15 „Ultimate Santana”

Instrumentarium

[edytuj | edytuj kod]

Źródło[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Serwis Starpulse: Chad Kroeger Biography. starpulse.com, 2006. [dostęp 2010-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-05)].
  2. Chad Kroeger Biography. starpulse.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-09)]..
  3. Serwis Lyricsfreak: Chad Kroeger Biography. lyricsfreak.com, 2008. [dostęp 2010-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-15)].
  4. Magazyn Gitarzysta: Wywiad z Chadem Kroegerem. magazyngitarzysta.pl, 2006. [dostęp 2009-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-19)].
  5. Nickelback: Wokalista aresztowany. Interia.pl, 2006-06-30. [dostęp 2012-03-20].
  6. Wokalista Nickelback prowadził po pijanemu. onet.pl, 30 czerwca 2006.
  7. Chad Kroeger nie odwoła się od wyroku sądu. onet.pl, 18 lutego 2009.
  8. Chad Kroeger (Nickelback) i Avril Lavigne po ślubie. terazrock.pl. [dostęp 2013-07-03]. (pol.).
  9. Avril Lavigne zaręczona z Chadem Kroegerem. telemagazyn.pl. [dostęp 2012-08-22]. (pol.).
  10. Avril Lavigne faktycznie po ślubie. koncertomania.pl. [dostęp 2013-07-03]. (pol.).
  11. James Vituscka: No Happy Ending! Avril Lavigne & Chad Kroeger Divorce: Inside Their ‘Bitter & Sexless Marriage’. radaronline.com. [dostęp 2016-07-26]. (ang.).
  12. Nickelback Kurzbiographie. nbrocks.de, 2008.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]