Chaïm Perelman

Chaïm Perelman
Data i miejsce urodzenia	20 maja 1912 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	22 stycznia 1984 ; Bruksela
Zawód, zajęcie	logik, filozof

Chaïm Perelman (ur. 20 maja 1912 w Warszawie, zm. 22 stycznia 1984 w Brukseli^[1]) – belgijski logik i filozof prawa, urodzony w polskiej rodzinie pochodzenia żydowskiego.

Życie i Praca

Perelman i jego rodzina wyemigrowali z Warszawy do Antwerpii (Belgia) w 1925. Rozpoczął swoje studia w „Université Libre de Bruxelles”, gdzie pozostał do końca swojej kariery. Uzyskał doktorat prawa w 1934, a drugi doktorat filozofii i matematyki cztery lata później, w 1938. W tym samym roku Perelman został wykładowcą Uniwersytetu w Brukseli na Wydziale Filozofii i Literatury, a pod koniec wojny – najmłodszym profesorem w historii tej uczelni^[2].

Perelman jest najbardziej znany ze swojej „nowej retoryki”, nawiązującej do greckiej dialektyki. Opisał ją w książce „Logika prawnicza. Nowa retoryka”^[3]. Logika prawnicza jest dla niego prawniczym zastosowaniem teorii argumentacji. Perelman wskazuje, że filozofia może się wiele nauczyć od prawników, przyglądając się jak rozwiązują problemy prawnicze, formułują wnioskowania i argumentację^[4].

Przypisy

↑ Perelman Chaim, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-08-19] .
↑ Alan G. Gross, Ray D. Dearin: Chaim Perelman. Albany: State University of New York Press, 2003, s. 1–12. ISBN 0-7914-5560-2.
↑ Chaim Perelman: Logika prawnicza. Nowa retoryka. Warszawa: PWN, 1984.
↑ Alain Pekar: Perelman, Chaïm (1912–1984). W: The Philosophy of Law. An Encyclopedia. Christopher Berry Gray (red.). New York-London: Garland Publishing, 1999, s. 638–639.

[1] Perelman Chaim, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-08-19] .

[2] Alan G. Gross, Ray D. Dearin: Chaim Perelman. Albany: State University of New York Press, 2003, s. 1–12. ISBN 0-7914-5560-2.

[3] Chaim Perelman: Logika prawnicza. Nowa retoryka. Warszawa: PWN, 1984.

[4] Alain Pekar: Perelman, Chaïm (1912–1984). W: The Philosophy of Law. An Encyclopedia. Christopher Berry Gray (red.). New York-London: Garland Publishing, 1999, s. 638–639.

[1]

[2]

[3]

[4]