Cerowanie

Cerowanie to technika szycia służąca do naprawy dziur lub zużytych obszarów w tkaninie lub dzianinie za pomocą samej igły i nici. Często wykonuje się to ręcznie, ale możliwe jest również cerowanie za pomocą maszyny do szycia. Ręczne cerowanie wykorzystuje ścieg cerujący, prosty ścieg, w którym nić jest „tkana” w rzędach wzdłuż nici materiału, z kierunkiem szwu odwracanym na końcu każdego rzędu, a następnie wypełnianiem tak utworzonej ramy, jak podczas tkania. Cerowanie to tradycyjna metoda naprawy uszkodzeń tkanin lub dziur, które nie biegną wzdłuż szwu i gdzie łatanie jest niepraktyczne lub powodowałoby dyskomfort dla użytkownika, na przykład na pięcie skarpety.

W najprostszej postaci cerowanie polega na zakotwiczeniu nici w materiale na krawędzi otworu i przeniesieniu jej przez szczelinę. Następnie jest "zakotwiczona" po drugiej stronie. Jeśli nić "przekroczy" otwór wystarczająco dużo razy, zostanie on ostatecznie pokryty masą nici^[1].

Precyzyjne cerowanie, zwane czasem cerowaniem belgijskim, stara się uczynić naprawę możliwie niewidoczną i schludną. Często otwór jest wycinany w kwadrat lub cerowana nić wtapia się w tkaninę.

Istnieje wiele odmian precyzyjnego cerowania. Proste przeplatanie nad i pod niciami można zastąpić różnymi fantazyjnymi splotami, takimi jak diagonale, szewrony itp., uzyskiwanymi przez pomijanie nici w regularnych wzorach.

Niewidoczne cerowanie jest wyżyną tej próby przywrócenia tkaniny do pierwotnego stanu. Nici z pierwotnego tkania są odwijane z rąbka lub szwu i używane do wykonania naprawy. Niewidoczne cerowanie nadaje się do wyjątkowo drogich tkanin i elementów odzieży.

W cerowaniu maszynowym linie otworu maszynowego biegają tam i z powrotem przez otwór, następnie tkanina jest obracana i kolejne linie biegną pod kątem prostym. Jest to szybki sposób cerowania, ale nie może równać się z efektem precyzyjnego ręcznego cerowania^[1].

Narzędzia do cerowania

Istnieją specjalne narzędzia do cerowania skarpet lub pończoch:

Jajo do cerowania to narzędzie w kształcie jajka, wykonane z kamienia, porcelany, drewna lub podobnego twardego materiału, które wkłada się w czubek lub piętę skarpety, aby utrzymać ją we właściwym kształcie i zapewnić podstawę do naprawy. Muszla porcelanki Cypraea tigris, popularna ozdoba w Europie i poza nią, była czasami używana jako gotowe jajko do cerowania.
Grzybek do cerowania to narzędzie w kształcie grzyba, zwykle wykonane z drewna. Skarpeta jest rozciągnięta na zakrzywionym wierzchołku grzyba i zebrana ciasno wokół łodygi, aby utrzymać ją w miejscu do cerowania.

Jajo do cerowania z początku XX wieku
Grzybek do cerowania

Przypisy

↑ ^a ^b Caulfeild, S. F. A. (Sophia Frances Anne), 1824-1911.: The dictionary of needlework : an encyclopaedia of artistic, plain, and fancy needlework. Arno Press, 1972. OCLC 973385806.

[:0-1] Caulfeild, S. F. A. (Sophia Frances Anne), 1824-1911.: The dictionary of needlework : an encyclopaedia of artistic, plain, and fancy needlework. Arno Press, 1972. OCLC 973385806.

[1]