Centroplacaceae

*Centroplacaceae*
	; Bhesa indica
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	malpigiowce
Rodzina	Centroplacaceae
	Nazwa systematyczna
	Centroplacaceae Doweld & Reveal; in J.L. Reveal, Bot. Rev. (Lancaster) 71: 48. 20 Mai 2005
	Typ nomenklatoryczny
	Centroplacus Pierre (1899)
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Centroplacaceae – rodzina roślin drzewiastych z rzędu malpigiowców. Obejmuje dwa rodzaje z 6 gatunkami. Rodzaj Centroplacus występuje w tropikalnej, zachodniej Afryce, a rodzaj Bhesa w południowo-wschodniej Azji, na obszarze od Sri Lanki po południowe Chiny i Nową Gwineę^[2]^[4].

Morfologia

Drzewa. Liście skrętoległe z przylistkami, u Centroplacus piłkowane, u Bhesa całobrzegie. Kwiaty drobne u Centroplacus jednopłciowe (rośliny dwupienne), u Bhesa obupłciowe, zebrane w groniaste kwiatostany. Nasiona otoczone są osnówką^[2].

Systematyka

Rodzina ta wyodrębniona została po raz pierwszy w 2005 roku i pierwszym systemem APG, który ją uwzględnił był APG III z 2009. Pozycja systematyczna tej rodziny nie jest jasna. Według APweb może to być grupa siostrzana dla rodzin nadwodnikowatych (Elatinaceae) i malpigiowatych (Malpighiaceae) (apomorfią w tym kladzie byłby trwały kielich), ew. może być zgodnie z sugestią autorów siostrzaną dla rodziny Ctenolophonaceae. Wcześniej rodzaj Bhesa zaliczany był do rodziny dławiszowatych (Celastraceae), a Centroplacus do wilczomleczowatych (Euphorbiaceae)^[2].

Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)

malpigiowce

	Putranjivaceae

	Lophopyxidaceae

Caryocaraceae – drzewipestowate

Centroplacaceae

	Malpighiaceae – malpigiowate

	Elatinaceae – nadwodnikowate

Balanopaceae

	Trigoniaceae

	Dichapetalaceae

	Chrysobalanaceae – złotośliwowate

	Euphroniaceae

Wykaz rodzajów^[2]

Centroplacus Pierre (1899) – jeden gatunek z Afryki zachodniej – Centroplacus glaucinus Pierre Bull. Mens. Soc. Linn. Paris n.s., 1: 115 1899
Bhesa Hamilton ex Arnott, Edinburgh New Philos. J. 16: 315. Apr 1834 – 5 gatunków z Azji południowo-wschodniej

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-03] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-03] (ang.).
↑ ^a ^b James L. Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium. University of Maryland. [dostęp 2011-08-01]. (ang.).
↑ Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 315-316. ISBN 978-1-842466346.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-03] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-03] (ang.).

[reveal-3] James L. Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium. University of Maryland. [dostęp 2011-08-01]. (ang.).

[christenhusz-4] Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 315-316. ISBN 978-1-842466346.

[1]

[2]

[3]

[4]