Przejdź do zawartości

Cejgwart

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Cejgwart (z niem. Zeugwart) – od XVI do XVIII wieku oficer artylerii zarządzający arsenałem. W wojsku polskim pojawił się w latach 30. XVII wieku wraz z cejgmistrzem po reformach wojskowych króla Władysława IV. W XVIII wieku cejgwart miał stopień kapitana artylerii[1].

Obowiązki cejgwarta zawarte były w regulaminie z 1767 w artykule „Powinności każdego z Osobna Artyllerysty podług Stopnia y Urzędu tak względem umieiętności jako y Służby Pańskiey”[2].

Ceugwarta powinność to iest pomocnym być we wszystkim do Czynienia y Strze-żenia wszelkich porządków [w] Ceughauzie Oberceugwartowi, w niebytności zaś Oberceugwarta czynić powinien zupełne w Ceughauzie Gospodarstwo, y gdzie wykommenderowane będą Działa y Ammunicya, przy tych że ma być Dozorca. A gdy swą Pilnością y punktualnością we wszystkim zalecony będzie, Spodziewać się ma Promocyi na pierwsze Porucznikostwo albo i na Oberceugwartostwo.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Krupa (red.): Encyklopedia wojskowa: dowódcy i ich armie, historia wojen i bitew, technika wojskowa. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-15175-1..
  • Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki: Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1777–1794. Oficerowie wojska koronnego. Artyleria i wojska inżynieryjne. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 1999. ISBN 83-7188-304-8.