Cefazolina

Cefazolina
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	kwas (6R,7R)-3-[[(5-metylo-1,3,4-tiadiazol-2-ilo)sulfanylo]metylo]-8-okso-7-[(1H-tetrazol-1-iloacetylo)amino]-5-tia-1-azabicyklo[4.2.0]okt-2-eno-2-karboksylowy
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	Cefazolinum natricum
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C14H14N8O4S3
Masa molowa	454,51 g/mol
Wygląd	biały lub prawie biały proszek
	Identyfikacja
Numer CAS	25953-19-9; 27164-46-1 (sól sodowa)
PubChem	33255
DrugBank	DB01327
SMILES
	CC1=NN=C(S1)SCC2=C(N3C(C(C3=O)NC(=O)CN4C=NN=N4)SC2)C(=O)O
InChI
	InChI=1S/C14H14N8O4S3/c1-6-17-18-14(29-6)28-4-7-3-27-12-9(11(24)22(12)10(7)13(25)26)16-8(23)2-21-5-15-19-20-21/h5,9,12H,2-4H2,1H3,(H,16,23)(H,25,26)/t9-,12-/m1/s1
	InChIKey
	MLYYVTUWGNIJIB-BXKDBHETSA-N
Właściwości
logP	-0,58
Kwasowość (pKa)	2,6
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki; sól sodowa
Niebezpieczeństwo
Zwroty H	H317, H334
Zwroty P	P261, P280, P342 P311
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie podanej karty charakterystyki; sól sodowa
	Szkodliwy; (Xn)
Zwroty R	R42/43
Zwroty S	S22, S36/37
Numer RTECS	XI0389900
Dawka śmiertelna	LD50 3 g/kg (mysz, dożylnie)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	J01 DB04
Stosowanie w ciąży	kategoria B
Farmakokinetyka
Działanie	przeciwbakteryjne
Okres półtrwania	1,8 h (dożylnie), 2 h (domięśniowo)
Wiązanie z białkami; osocza i tkanek	74–86%
Metabolizm	brak
Wydalanie	z moczem
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	dożylnie, domięśniowo
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cefazolina, (łac. Cefazolinum) – antybiotyk beta-laktamowy z grupy cefalosporyn I generacji, wykazuje działanie bakteriobójcze. Ma zastosowanie w większości zakażeń bakteryjnych, dzięki oporności na działanie enzymów bakteryjnych skierowanych przeciwko niektórym antybiotykom.

Farmakokinetyka

Biologiczny okres półtrwania po podaniu dożylnym wynosi około 1,8 godziny, a po podaniu domięśniowym 2,2 godziny. Wydalanie następuje przez nerki, drogą przesączania kłębuszkowego i wydzielania kanalikowego. Cefazolina nie jest metabolizowana.

Wskazania

zakażenia układu oddechowego
zakażenia dróg moczowych
profilaktyka zakażeń chirurgicznych, zwłaszcza w kardiochirurgii i ginekologii
zakażenia tkanek miękkich, skóry, kości i stawów
zakażenia wsierdzia
posocznica

Przeciwwskazania

nadwrażliwość na lek
choroby nerek
choroby przewodu pokarmowego
ostra porfiria

Działania niepożądane

bóle brzucha
nudności
wymioty
biegunka
ból głowy
ból mięśnia lub zapalenie żyły w miejscu podawania leku
skórne reakcje alergiczne
łagodne zwiększenie poziomu enzymów wątrobowych i fosfatazy zasadowej
gorączka

Preparaty

Biofazolin – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych 0,5 g, 1 g
Cefazolin Sandoz 1 – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych i wlewu dożylnego 1g
Tarfazolin – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych 1g

Dawkowanie

Domięśniowo lub dożylnie. Dawkę i częstotliwość stosowania ustala lekarz w zależności od ciężkości przebiegu choroby bądź od rodzaju zabiegu.

Przypisy

↑ Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0 .

Bibliografia

Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna. ISBN 83-7430-006-X.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[FP8-1] Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0 .

[1]