Cavalier king charles spaniel

Cavalier king charles spaniel

Cavalier king charles spaniel o umaszczeniu blenheim
Kraj patronacki	Wielka Brytania
Wymiary
Wysokość	ok. 35 cm
Masa	4,4–8,8 kg
Klasyfikacja
FCI	Grupa IX, Sekcja 6, nr wzorca 136
AKC	Toy
ANKC	Grupa 1 – (Toys)
CKC	Grupa 5 – (Toys)
KC(UK)	Toy
NZKC	Toy
UKC	Grupa 8 – Companion Dog
Wzorce rasy
FCI AKC ANKC CKC KC(UK) NZKC UKC

Cavalier king charles spaniel – rasa psa, należąca do IX grupy (psy ozdobne i do towarzystwa), zaklasyfikowana do sekcji 7 (angielskie spaniele miniaturowe). Typ wyżłowaty. Nie podlega próbom pracy.

Rys historyczny

Przodkami tych psów były płochacze francuskie i hiszpańskie. W XVI wieku cavaliery cenione były we Francji głównie przez Henryka III, a później przez Ludwika XIV. W Anglii znane były w kręgach arystokracji jako psy do towarzystwa. Rasa ta znalazła uznanie wśród takich osobistości jak: Karol I i II, od którego wzięła się nazwa rasy, hodowali je także wcześniej: Henryk VIII, Elżbieta I oraz Maria Stuart.

Po XVII wieku zaczęły wchodzić w modę psy z bardziej spłaszczoną kufą, na wzór mopsa i china japońskiego. Przez następne stulecia rasa niemal całkowicie zmieniła swój wygląd. W 1920 roku Amerykanin Roswell Eldridge wziął udział w wystawie psów Crufts Dog Show w Anglii. Jako że nie znalazł tam King Charles Spanieli znanych mu z obrazów z XVII wieku, zorganizował konkurs, którego celem było przywrócenie starego wzorca psów. Pierwszym zwycięzcą konkursu była suka o imieniu Ann’s Son, która stała się pierwowzorem rasy. W 1928 roku została wybrana nowa nazwa Cavalier King Charles Spaniel.

Wygląd

Budowa

• Głowa i czaszka: czaszka prawie płaska między uszami. Płytki stop. Długość kufy od stopu do czubka nosa około 4 cm. Nozdrza czarne, dobrze rozwinięte, bez niedopigmentowanych plam. Kufa zwężająca się. Wargi dobrze rozwinięte, ale nie obwisłe. Twarzoczaszka dobrze wypełniona pod oczami. Niepożądana jakakolwiek tendencja do wąskiej kufy (bekasi pysk).
• Oczy: duże, ciemne, okrągłe lecz nie wyłupiaste, szeroko rozstawione.
• Uszy: długie, wysoko osadzone, mocno opiórowane.
• Pysk: szczęka i żuchwa mocne z doskonałym zgryzem nożycowym tj. górne zęby ściśle zachodzące na dolne, ustawione prostopadle do szczęki i żuchwy.
• Szyja: umiarkowanej długości, nieco łukowata.
• Kończyny przednie: umiarkowanie rozwinięta klatka piersiowa, dobrze kątowane łopatki, kończyny proste z umiarkowanym kośćcem.
• Kończyny tylne: nogi o umiarkowanie mocnym kośćcu, dobrze kątowany staw kolanowy – bez tendencji do postawy krowiej lub sierpowatego postawienia kończyn.
• Łapy: zwarte, wysklepione i mocno owłosione.
• Ogon: długość ogona w proporcji do ciała, dobrze osadzony, noszony wesoło lecz nigdy zbytnio powyżej linii grzbietu.
• Tułów: krótki, zwarty, dobrze ożebrowany. Grzbiet prosty.
• Ruch: swobodny, elegancki z mocną akcją kończyn tylnych. Kończyny przednie oglądane z przodu i z tyłu poruszają się równolegle.

Szata i umaszczenie

Cavalier tricolor - umaszczenie głowy.

• Szata jest długa i jedwabista, zupełnie bez loków. Lekka falistość dopuszczalna. Obfite pióra. Zupełnie nie trymowana.
• Uznane umaszczenia:

1. Blenheim: głęboki kasztanowo-rudy kolor łat równomiernie rozmieszczonych na perłowobiałym tle. Znaczenia na głowie symetryczne z miejscem między uszami na wysoko cenioną plamę (znaczenie) w kształcie rombu (jest to charakterystyczna cecha rasy).

2. Tricolor (trójkolorowe): czarne i białe łaty równo rozmieszczone z podpalanymi znaczeniami nad oczami, na policzkach, wewnątrz uszu, na wewnętrznej stronie kończyn i spodzie ogona. Jakiekolwiek inne kolory lub rozkład barw w najwyższym stopniu niepożądane.

3. Black and tan (czarne podpalane): kruczoczarne tło z podpalaniem nad oczami, na policzkach, wewnątrz uszu, na klatce piersiowej i pod spodem ogona. Podpalanie powinno być w żywym odcieniu. Białe znaczenia niepożądane.

4. Ruby (rubinowy): jednolity kolor głęboko czerwony. Białe znaczenia niepożądane.

Zachowanie i charakter

Żywy i wesoły, pełen wdzięku, lubiący zabawę, przywiązany do członków rodziny, pozbawiony lęku i agresji, przyjacielski. Wykazuje się zachowaniami prospołecznymi wobec psów oraz innych zwierząt domowych. Cavaliery to psy uległe, potrzebują odpowiedniej dawki ruchu.

Użytkowość

Współcześnie cavalier king charles spaniel jest hodowany w celach reprezentacyjnych. Wykorzystuje się także go w terapii chorych. Nadaje się do psich sportów tj. mini agility. Dawniej używany do polowań. Teraz jest psem głównie do towarzystwa.

Zdrowie i pielęgnacja

Regularnie należy kontrolować stan wrażliwych oczu (tendencje do obfitego łzawienia) i uszu. Wymaga częstego czesania. Sierści się nie podcina.

Ze względu na krótki pysk cavaliery cierpią na wiele chorób: selektywne oddychanie doprowadziło do występowania u nich wad serca, problemów z oczami i stawami, a także bólów głowy.

W lutym 2022 roku Sąd Okręgowy w Oslo zakazał hodowli psów ras brachycefalicznych – w tym cavalier king charles spanieli – ponieważ narusza ona ustawę o dobrostanie zwierząt, przyczyniając się do ich problemów zdrowotnych.

Bibliografia

• Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5. Brak numerów stron w książce
• Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 59. ISBN 83-7073-122-8.
• Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999. ISBN 83-05-13030-4. Brak numerów stron w książce
• Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• Open Directory – Recreation: Pets: Dogs: Breeds: Toy Group: Cavalier King Charles Spaniel (ang.)