Przejdź do zawartości

Castleguard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Castleguard
Ilustracja
Wejście do jaskini (2009)
Państwo

 Kanada

Położenie

Góry Skaliste

Długość

21 000 m

Deniwelacja

384 m

Wysokość otworów

2100 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

300 m

Data odkrycia

1921

Odkrywca

Cecil Smith

Położenie na mapie Kanady
Mapa konturowa Kanady, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Castleguard”
Ziemia52°04′38″N 117°12′48″W/52,077181 -117,213219

Castleguard także Castleguard Cave[1]jaskinia krasowa w Kanadzie, w prowincji Alberta, w Parku Narodowym Banff w Górach Skalistych. Tworzy najdłuższy znany system jaskiniowy na terenie Kanady. Odkryte tu skorupiaki najprawdopodobniej przetrwały zlodowacenie Wisconsin.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia znajduje się na północno-zachodnim krańcu Parku Narodowego Banff w prowincji Alberta w Kanadzie[2].

Leży w Górach Skalistych w pobliżu wododziału kontynentalnego, pod polem lodowym Columbia[2].

Castleguard to jaskinia krasowa powstała wskutek działalności wody rozpuszczającej warstwy skał wapiennych z okresu kambru[2]. Ciąg korytarzy i sal wytworzył podziemny odpływ lodowca Columbia[1].

Jedyne wejście do jaskini znajduje się na wysokości 2010 m n.p.m. na północnej ścianie doliny rzeki Castleguard River, ok. 300 m nad dnem doliny[2]. Korytarze jaskini prowadzą pod polem lodowym Columbia (ang. Columbia Icefiled)[2]. Występują tu nacieki, przede wszystkim z czystego, białego kalcytu, których mechanizm powstania nie jest oczywisty wobec braku źródeł CO
2
nad jaskinią[3]. Odkryto tu m.in. relatywnie rzadkie perły jaskiniowe[4]

Castleguard to najdłuższy znany system jaskiniowy na terenie Kanady[2] i czwarty pod względem głębokości[5]. Jaskinia ma 21 068 m długości[6] i 384 m głębokości[6]. Deniwelacja wynosi 387 m[1].

Speleofauna

[edytuj | edytuj kod]

Odkryto tu endemiczny gatunek podziemnego skorupiaka Stygobromus canadensis z rodziny Crangonyctidae, który najprawdopodobniej przetrwał ostatnie zlodowacenia – zlodowacenie Wisconsin[7]. Występuje tu również odnotowany w innych częściach Canadian Rockies skorupiak z rzędu równonogich Salmasellus steganothrix[3]. Jaskinia najprawdopodobniej służyła jako podlodowcowe schronienie dla tych skorupiaków nawet podczas wcześniejszych zlodowaceń)[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia została odkryta w 1921 roku przez Cecila Smitha[8]. Pierwsza wyprawa badawcza eksplorowała Castleguard w 1924 roku, a rok później National Geographic opublikował o niej artykuł[9]. Od lat 20. XX w. organizowane są wyprawy badawcze i turystyczne[9]. Zalewana latem, łatwiej dostępna jest zimą[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Encyklopedia PWN ↓.
  2. a b c d e f Ford 2019 ↓, s. 212.
  3. a b c Ford 2019 ↓, s. 216.
  4. Rollins 2004 ↓, s. 163.
  5. a b Rollins 2004 ↓, s. 150.
  6. a b Persoiu i Lauritzen 2017 ↓, s. 315.
  7. Holsinger, John R.. Stygobromus canadensis, a new subterranean amphipod crustacean (Crangonyctidae) from Canada, with remarks on Wisconsin refugia. „Canadian Journal of Zoology”. 58 (2), 1980. DOI: 10.1139/z80-034. (ang.). 
  8. Rollins 2004 ↓, s. 152.
  9. a b Rollins 2004 ↓, s. 155.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]