Przejdź do zawartości

Carrozzeria Touring Superleggera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Carrozzeria Touring)
Carrozzeria Touring Superleggera S.r.l.
Ilustracja
logo Carrozzeria Touring Superleggera
Państwo

 Włochy

Siedziba

Rho

Data założenia

1926 i 2008

Prezes

Markus Tellenbach

Udziałowcy

Zeta Europe (100%)

brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Alfa Romeo 6C 2300B (1938)
BMW 328 Mille Miglia (1939)
Ferrari 166 MM Barchetta (1948)
Maserati 3500 GT (1957)
Lancia Flamina Convertible (1961)
Aston Martin DB5 (1965)
Bentley Continental Flying Star (2010)
Mini Superleggera Vision Concept (2014)
Alfa Romeo Disco Volante Spyder (2016)
Touring Sciàdipersia (2018)
Touring Superleggera Aero 3 (2020)
Touring Superleggera Arese RH95 (2021)

Carrozzeria Touring Superleggera S.r.l. – włoskie studio projektowe i producent nadwozi samochodowych z siedzibą w Rho działający w latach 1926–1966 oraz ponownie od 2008 roku. Wytwarza też własne samochody pod marką Touring. Należy do holenderskiego przedsiębiorstwa Zeta Europe.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

XX wiek

[edytuj | edytuj kod]

W 1926 roku Felice Bianchi Anderloni i Gaetano Ponzoni, dwóch prawników z Mediolanu, zdecydowało się opuścić swoje dotychczasowe profesje na rzecz branży motoryzacyjnej i kupili niewielkie przedsiębiorstwo Carrozzeria Falco, zmieniając ostatecznie jego nazwę na Carrozzeria Touring Superleggera[1]. Firma położona była w dogodnej lokalizacji, znajdując w pobliżu siedzib dwóch dużych ówczesnych lokalnych producentów samochodów: Alfy Romeo i Isotta Fraschini. To właśnie te dwie firmy stały się pierwszymi ważnymi zleceniodawcami, w wyniku czego powstały projekty rzadkich, sportowych samochodów w latach 20. i 30. XX wieku[2]. Carrozzeia Touring już od początku stawiała nacisk na promocję oraz budowanie renomy swojej marki, wystawiając się corocznie na wydrzeniach concours d’elegance, z czego największy rozdźwięk firma zyskała w 1931 roku[3].

Po przestoju spowodowanym II wojną światową, Carrozzeria Touring Superleggera wróciła do działalności w drugiej połowie lat 40. XX, nabierając rozpędu w kolejnych zleceniach w latach 50.[2] Wtedy też wśród odbiorców usług studia z Mediolanu znalazło się także Ferrari, Maserati, Lancia i Aston Martin. Dla tej ostatniej firmy włoskie studio wykonało projekty dla jej wówczas najważniejszych, słynnych sportowych modeli: DB4[2], a także DB5 i DB6[1]. Lata 60. przyniosły zlecenia dla Lamborghini i brytyjskiego Jensena. Pomimo sukesów, rosnącnej liczby prestiżowych projektów i dużej rozpoznawalności, dla niezależnych producentów nadwozi samochodowych pojawiły się wówczas niesprzyjające okoliczności[1]. Produceci samochodów zmniejszyli w drugiej połowie XX wieku nakłady na zlecenia, zamiast nadwozi na ramie skłaniając się ku samodzielnie montowanym konstrukcjom typu monokok[1]. Co więcej, firma znalazła się w zawirowaniach finansowych z powodu budowy nowej fabryki i narastającej konkurencji ze strony rodzimej Pininfariny[2]. W 1964 roku przedsiębiorstwo objęto zarządem komisarycznym, by dwa lata później Carrozzeria Touring Superleggera zawiesiła działalność i zniknęła z rynku na kolejne pół wieku[1]. Pod względem formalnym, firma nie ogłosiła bankructwa[1].

Reaktywacja

[edytuj | edytuj kod]

W drugiej połowie pierwszej dekady XXI wieku podjęto się udanych działań mających przywrócić słynne studio projektowe do działalności po 40-letniej przerwie. W 2006 roku prawa do marki Touring przejęła holenderska firma branży finansowej Zeta Europe BV Group[1], ostatecznie reaktywując przedsiębiorstwo Carrozzeria Touring Superleggera z siedzibą we włoskim Rho pod Mediolanem[1]. Powrót firmy na rynek oficjalnie zainaugurowano w kwietniu 2008 roku podczas wydarzenia Concorso d'Eleganza Villa d'Este[4], kiedy to przedstawiono dwa pierwsze współczesne projekty firmy od lat 60. XX wieku: projekt luksusowego shooting brake na bazie Maserati Quattroporte o nazwwie Bellagio Fastback, a także prototyp Maserati A8GCS Berlinetta będący wariacją na temat współczesnego wzornictwa włoskiej firmy[1]. Studium spotkało się z uznaniem za swoją stylizację, otrzymując w 2009 roku nagrodę "Best Supercar of the Year"[5].

Druga dekada przyniosła rozwój portfolio współczesnych projektów Carrozzeria Touring Superleggera. W 2010 roku włoska firma przedstawiła kolejną wariację na temat nadwozia shooting brake, tym razem w postaci 3-drzwiowego sportowego Bentleya Continentala Flying Star[6]. Rok później przedstawiono wynik współpracę z niemiecką firmą Gumpert w postaci supersamochodu Tornante[7], by w 2013 roku zaprezentować współczesną interpretację sportowego modelu Alfy Romeo z lat 50. XX wieku w postaci limitowanego coupé Alfa Romeo Disco Volante[8], którego stylizacja otrzymała nagrodę publiczności podczas kolejnej edycji Concorso d'Eleganza Villa d'Este[9]. 3 lata później opracowano także odmianę Spyder[10]. W międzyczasie, włoskie studio projektowe przedstawiło wynik współpracy z brytyjskim Mini w postaci studium lekkiego samochodu sportowego Mini Superleggera Vision[11].

Marka Touring

[edytuj | edytuj kod]

W 2015 roku Carrozzeria Touring Superleggera zdecydowała się wykroczyć poza dotychczasowy model działalności, w której wykonywała własne projekty stylistyczne samochodów innych firm i przedstawiła pierwszy limitowany samochód własnej marki Touring – luksusowo-sportowe coupe Touring Berlinetta Lusso oparte na Ferrari F12berlinetta[12]. W 2018 roku przedstawiono kolejny awangardowo stylizowany projekt Touring Sciàdipersia oparty na technice Maserati GranTurismo[13], w 2019 roku uzupełniając go odmianę kabriolet[14]. W 2020 roku zaprezentowano kolejny awangardowo stylizowany model w postaci coupe Touring Superleggera Aero 3[15], a rok później - supersamochód Touring Superleggera Arese RH95[16], oba oparte na technice Ferrari

Modele samochodów

[edytuj | edytuj kod]

Historyczne

[edytuj | edytuj kod]

Projekty

[edytuj | edytuj kod]


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i THE STORY OF TOURING SUPERLEGGERA. [dostęp 2022-11-05]. (ang.).
  2. ↑ a b c d TOURING SUPERLEGGERA, AN ICON OF MASERATI. [dostęp 2022-11-05]. (ang.).
  3. ↑ OUR STORY. [dostęp 2022-11-05]. (ang.).
  4. ↑ Carrozzeria Touring Superleggera Powrót po latach. [dostęp 2022-11-05]. (pol.).
  5. ↑ Touring Superleggera. [dostęp 2022-11-05]. (ang.).
  6. ↑ Bentley Continental Flying Star Jego ekscelencja. [dostęp 2022-11-05]. (pol.).
  7. ↑ Gumpert Tornante. [dostęp 2022-11-05]. (pol.).
  8. ↑ Alfa Romeo Touring Superleggera Disco Volante – można składać zamówienia [wideo]. [dostęp 2022-11-05]. (pol.).
  9. ↑ Alfa Romeo Disco Volante by Touring nagrodzona. [dostęp 2022-11-05]. (pol.).
  10. ↑ Carrozzeria Touring Superleggera Alfa Romeo Disco Volante Spyder (2016) - włoska piękność w wersji roadster. [dostęp 2022-11-05]. (pol.).
  11. ↑ Mini Superleggera Vision. [dostęp 2022-11-05]. (pol.).
  12. ↑ Touring Berlinetta Lusso. [dostęp 2022-11-05]. (pol.).
  13. ↑ Touring Sciàdipersia. [dostęp 2022-11-05]. (ang.).
  14. ↑ OTO SCIADIPERSIA CABRIOLET OD TOURING SUPERLEGGERA. [dostęp 2022-11-05]. (pol.).
  15. ↑ Touring Superleggera Aero 3 - limitowana wersja Ferrari F12 Berlinetta. [dostęp 2022-11-05]. (pol.).
  16. ↑ Touring Superleggera Arese RH95 to ferrari w przebraniu. Za to jakim!. [dostęp 2022-11-05]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Carrozzeria_Touring_Superleggera&oldid=75386281”