Przejdź do zawartości

CV90

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
CV90
Ilustracja
CV9040 należący do armii szwedzkiej
Dane podstawowe
Państwo

 Szwecja

Producent

Hägglunds

Typ pojazdu

Ciężki bojowy wóz piechoty

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

3 osoby (kierowca, dowódca i działonowy) i 7 żołnierzy desantu

Historia
Prototypy

1988

Produkcja

1991–?

Dane techniczne
Silnik

Scania V8 wysokoprężny 14 litrów (lub 16 litrów)
o mocy 410 kW (lub 595 kW), 2300 Nm

Poj. zb. paliwa

550–1080 litrów (w zależności od wersji)

Pancerz

stalowy, chroni przed pociskami kalibru 14,5–20 mm
dodatkowe opancerzenie ceramiczno-kevlarowe kadłuba i wieży MEXAS ma chronić przed 30-mm pociskami podkalibrowymi, granatnikami przeciwpancernymi piechoty i minami o masie ładunku do 10 kg

Masa

własna 17–23 t (zależnie od wersji)
całkowita do 40 ton

Osiągi
Prędkość

70 km/h na drodze, 45 km/h w terenie

Zasięg pojazdu

do 900 km

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

1,5 m

Rowy (szer.)

2,6 m

Ściany (wys.)

1,1 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
armata 25-120 mm
bezzałogowa wieża bojowa 7.62 - 40 mm AGL
Wyposażenie
wyrzutnie granatów dymnych Galix
Użytkownicy
Szwecja, Holandia, Szwajcaria, Norwegia, Finlandia, Dania, Estonia, Ukraina

Combat Vehicle 90 (CV90) lub Stridsfordon 90 (Strf 90) – szwedzki bojowy wóz piechoty. Służy jako typowy bwp, ale jest również platformą dla pojazdów do innych zadań, czego przykładem są wersje uzbrojone w armaty kalibru 90, 105 lub 120 mm.

Historia konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 80. szwedzka armia stwierdziła istnienie zapotrzebowania na nowy bojowy wóz piechoty, który zastąpiłby stare transportery gąsienicowe Pbv-302. W połowie lat 80. testowano m.in. dwa pojazdy brytyjskie: lekki czołg FV101 Scorpion oraz transporter Alvis Stormer. Nie spełniły one jednak szwedzkich oczekiwań i podjęto decyzję o stworzeniu nowego typu pojazdów o wspólnej bazie. Miały się do nich zaliczać: transporter opancerzony, bojowy wóz piechoty, wóz przeciwlotniczy, moździerz samobieżny, wóz dowodzenia i wóz obserwacyjny. Firmą odpowiedzialną za stworzenie pojazdu miała być szwedzka Hägglunds, a uzbrojenie miał opracować Bofors[1].

Nowe pojazdy musiały spełniać następujące założenia taktyczno-techniczne[1]:

  • Dobra manewrowość i zdolność do pokonywania trudnego terenu przy masie bojowej ok. 20 t
  • Duży zasięg ognia skutecznego przy zwalczaniu celów lekko i średnio opancerzonych
  • Możliwość zastosowania PPK
  • Możliwość zwalczania śmigłowców z odległości nie mniejszej niż zasięg PPK montowanych na śmigłowcach
  • Duża odporność pancerza czołowego na pociski wystrzeliwane z działek BMP-2 i podobnych
  • Duża odporność układu jezdnego na wybuchy min narzutowych
  • Dobra mobilność operacyjna – dostosowanie do transportu kolejowego oraz drogowego
  • Łatwość obsługi
  • Duży potencjał rozwojowy – możliwość modyfikacji zwiększających sprawność bojową

Prototypy opracowano w roku 1988, a w latach 1989–1991 przeprowadzono testy bojowe. Zamówienie na CV90 złożono w roku 1991, a pierwsze pojazdy do armii szwedzkiej trafiły w roku 1993[2].

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]
 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Opancerzenie

[edytuj | edytuj kod]

CV90 w podstawowej wersji wyposażony jest w stalowy pancerz mający chronić przed przeciwpancernymi pociskami kal. 14,5 mm. Wersję CV9030N wyposażono w dodatkowy ceramiczny pancerz MEXAS (chroni przed pociskami kal. 30 mm). Podwozie zostało skonstruowane tak, aby zmniejszyć skutki wybuchu min pod kadłubem[3].

CV90 może być wyposażony w ekran przeciwkumulacyjny.

Silnik

[edytuj | edytuj kod]

CV90 napędzany jest silnikiem DS14 Scania silnik V8 o mocy 407 kW (przy 2200 obr./min). Umożliwia on osiągnięcie przez pojazd prędkości maksymalnej 70 km/h[3]. W CV90 AMOS zastosowano silnik DI16 Scania o mocy 447,42 – 500 kW[4].

Warianty i modyfikacje

[edytuj | edytuj kod]
 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
  • CV9040/Stridsfordon 90 – podstawowy wariant. Uzbrojony w armatę Boforsa kal. 40 mm
  • CV9040A – modyfikacja CV9040 polegająca na zastosowaniu nowszego stabilizatora armaty
  • CV9040B – modyfikacja CV9040
  • CV9040C – wersja na potrzeby operacji międzynarodowych z dodatkowym opancerzeniem, przystosowana do walki w klimacie tropikalnym
  • CV9030 – wersja eksportowa z armatą Bushmaster II kal. 30 mm. Na wyposażeniu Norwegii (CV9030N), Szwajcarii (CV9030CH) i Finlandii (CV9030FIN).
  • CV9035 – wersja z armatą Bushmaster III kal. 35 mm. Na wyposażeniu wojsk Holandii (CV9035NL) i Danii (CV9035DK).
  • CV90105 – lekki czołg z gwintowanym działem kal. 105 mm
  • CV90120-T – lekki czołg z gładkolufowym działem kal. 120 mm
  • CV9040 AAV (TriAD)/Lvkv 90 – samobieżne działo przeciwlotnicze kal. 40 mm
  • CV90 – wóz dowodzenia
  • GRKPBV90120 – moździerz samobieżny
  • CV9056 – prototyp wyposażony w PPK RB56 Bofors. Nie podjęto produkcji seryjnej.
  • Armadillo – rozwinięcie CV90[5]
  • CV90 AMOS – system moździerza samobieżnego AMOS kal. 120 mm umieszczony na podwoziu CV 90. Pojazdy tego typu znajdują się na wyposażeniu szwedzkiej armii[6].

Użytkownicy

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Igor Witkowski: Lekkie i średnie opancerzone wozy bojowe. WiS, s. 58–59.
  2. Combat Vehicle 90 (CV 90). globalsecurity.org. [dostęp 2012-04-14]. (ang.).
  3. a b Norman Chua, Swedish versatility [online], mindef.gov.sg, 30 października 2007 [dostęp 2012-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-05] (ang.).
  4. CV90 AMOS [online], deagel.com [dostęp 2012-04-16] (ang.).
  5. Polski debiut CV90 Armadillo [online], altair.com.pl [dostęp 2010-09-08] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-30] (pol.).
  6. AMOS - 120-mm self-propelled mortar system [online], military-today.com [dostęp 2013-02-18] (ang.).
  7. Czesi wybrali CV90 [online], defence24.pl [dostęp 2022-09-29] (pol.).
  8. Norway Invests $750 Million Modernizing and Expanding CV90 Fleet. 21 czerwca 2012.
  9. Andrzej Kiński, Słowacja wybrała CV90 MkIV [online], Wydawnictwo militarne ZBIAM, 28 czerwca 2022 [dostęp 2022-09-29] (pol.).
  10. Adam Świerkowski: Ukraińcy przeszkoleni na najlepszych szwedzkich BWP. defence24.pl, 2023-06-12. [dostęp 2023-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-22)]. (pol.).