CD G
 |
Ten artykuł od 2021-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| |
| |
| Typ nośnika | |
|---|---|
| Pojemność |
najczęściej 800 MB (ok. 80 minut dźwięku) |
| Metoda odczytu |
laser półprzewodnikowy o długości fali ok. 780 nm |
| Standard | |
| Opracowany przez | |
| Wykorzystanie |
zapis dźwięku, obrazu, danych |
CD G, CD Graphics – specjalny rodzaj płyty kompaktowej, który oprócz dźwięku zawiera dane graficzne. Dysk może być odgrywany na zwykłych odtwarzaczach CD oraz na odtwarzaczach CD G, które mogą wyświetlać zapisane obrazy (zwykle odtwarzacz CD G podłączony jest do zestawu telewizyjnego lub monitora komputerowego); funkcja ta jest wykorzystywana przede wszystkim do prezentowania tekstu piosenek dla wykonawców karaoke.
W każdym sektorze są 2352 bajty (24×98) danych dźwiękowych i 96 bajtów danych subkanałowych.
96 bajtów danych subkanałowych w każdym sektorze zawiera cztery pakiety po 24 bajty każdy:
- 1 bajt dla polecenia,
- 1 bajt dla instrukcji,
- 2 bajty parzystości Q,
- 16 bajtów danych,
- 4 bajty parzystości P.
Wszystkie spośród 96 bajtów danych subkanałowych można uważać za podzielone na 8 bitów, z których każdy odpowiada osobnemu strumieniowi informacji. Te strumienie nazywane są kanałami i nazwane są literami alfabetu poczynając od P:
| Kanał | P | Q | R | S | T | U | V | W |
| Bit | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 | 0 |
Zarówno kanały P, jak i Q na zwykłych płytach CD są używane są do przechowywania informacji o długości ścieżek. Umożliwiają wyświetlanie w odtwarzaczach bieżącego czasu odtwarzania i numeru ścieżki. Część wolnego miejsca jest również używana do zapisu danych CD-Text.
Kanał Q jest używany w celach kontroli bardziej zaawansowanych technicznie odtwarzaczy. Zawiera informacje takie jak MCN i ISRC. Numer ISRC jest używany w przemyśle muzycznym i zawiera dane dotyczące kraju pochodzenia nagrania, roku wydania, prawach autorskich, numerze seryjnym i kilku innych:
- Dane
- informuje odtwarzacz o tym, że zapisana ścieżka to dane (komputerowe) i można wyciszyć głośniki.
- Flaga SCMS
- używana przez Serial Copy Management System w celu uniemożliwienia kopiowania ścieżki w formie cyfrowej.
- Dźwięk czterokanałowy
- ścieżka używa dźwięku czterokanałowego (rzadko używane na płytach CD).
- Pre-emfaza
- ścieżka audio została nagrana z pre-emfazą (rzadko używane na płytach CD).
Format CD G korzysta również z kanałów od R do W, które są nieużywane w standardowym formacie Audio-CD. Te sześć bitów przechowuje dane graficzne.
W systemie CD G, 16-kolorowe (4-bitowe) obrazy są wyświetlane na polu rastrowym o wielkości 300×216 pikseli.
Następujące konsole gier odtwarzają format CD G: TurboGrafx-CD (przystawka CD-ROM do TurboGrafx-16), Turbo Duo, Sega CD, 3DO, Sega Saturn, Commodore Amiga CD32 i Atari Jaguar CD (przystawka do Atari Jaguar).
Płyty wydane w formacie CD G
[edytuj | edytuj kod]- Alphaville – The Breathtaking Blue – 1989
- Anita Baker – Rapture (1986)
- Laura Branigan – Laura Branigan – 1990
- Fleetwood Mac – Behind the Mask – 1990
- Jimi Hendrix – Smash Hits (1988)
- Information Society – Information Society (1988)
- Chris Isaak – Silvertone – 1985
- Van Dyke Parks – Tokyo Rose – 1989
- Bonnie Raitt – Green Light – 1982
- Bonnie Raitt – Nine Lives – 1986
- Lou Reed – New York – 1989
- Talking Heads – Naked – 1988
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Często zadawane pytania (FAQ) o CD G. ncf.carleton.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-11-05)]. (strona w języku angielskim)
- Lista wydawnictw CD G (innych niż dyski karaoke, strona w języku angielskim)