Przejdź do zawartości

Byczyna-Kolonia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Byczyna-Kolonia
kolonia
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

radziejowski

Gmina

Dobre

Sołectwo

Byczyna-Kolonia[2]

Liczba ludności (III 2011)

94[3]

Kod pocztowy

88-210[4]

Tablice rejestracyjne

CRA

SIMC

0862026

Położenie na mapie gminy Dobre
Mapa konturowa gminy Dobre, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Byczyna-Kolonia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Byczyna-Kolonia”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Byczyna-Kolonia”
Położenie na mapie powiatu radziejowskiego
Mapa konturowa powiatu radziejowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Byczyna-Kolonia”
Ziemia52°40′23″N 18°37′22″E/52,673056 18,622778[1]

Byczyna-Koloniakolonia w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie radziejowskim, w gminie Dobre[5][6].

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa włocławskiego. Wieś należy do parafii Byczyna.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 94 mieszkańców[3]. Jest osiemnastą co do wielkości miejscowością gminy Dobre.

Historia wsi

[edytuj | edytuj kod]

Do roku 1939

[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie wieś funkcjonowała jako folwark kościelnego majątku w Byczynie. W XVI wieku prowadzono tu hodowlę owiec. W roku 1881 było tu 657 mórg włościańskich[7].

Pierwotny charakter zabudowy wsi to typowa rzędówka. Po północnej stronie drogi rozmieszczono zabudowania, a po południowej ogrody. Ogrody i zabudowania otoczone zostały nieprzycinanymi szpaleramiami drzew i krzewów. W bezleśnej okolicy są to jedyne zadrzewienia stanowiące remizy dla drobnej zwierzyny dzikiej, w tym szczególnie bażantów. Przy każdym gospodarstwie znajdowały się stawy, głównie glinianki, pozostałość po kopaniu gliny.

W 1939 była to zamożna wieś, w której średnia wielkość gospodarstwa przekraczała powierzchnię 20 ha. W tym czasie właścicielami gospodarstw (od strony Dobrego wzdłuż drogi w kierunku Pilichowa) były następujące rodziny: Wiśniewskich, Sobczaków, Deptów, Banaszkiewiczów, Romeckich, Mańkowskich, Maciejewskich, Ziemniewiczów, Witońskich, Zaborowskich, Kołudkiewiczów, Łaskich, Skowrońskich, Misterów, Erwińskich i Pokorzyńskich.

Od roku 1940

[edytuj | edytuj kod]

W czasie II wojny światowej wysiedlono wszystkich mieszkańców wsi, osadzając na ich miejscu niemieckich osadników. Wysiedlenie wsi odbyło się w letnią niedzielę (tuż przed żniwami) 1940 roku. Wieś otoczona została przez żandarmerię, znaczną część mieszkańców zatrzymano w kościele w Byczynie. Wysiedlani mogli zabrać ze sobą tylko podręczny bagaż. Nastąpiło rozdzielenie rodzin – wysegregowaną młodzież odtransportowano do Radogoszczy w Łodzi – obozu przejściowego, przed dalszą wywózką na roboty do Niemiec. Część mieszkańców wsi trafiła do Generalnego Gubernatorstwa, a nieliczni pozostali w dalszej okolicy ówczesnego Kraju Warty jako robotnicy w majątkach niemieckich przy czym kilku wróciło i pracowało w Byczynie Kolonii w majątkach przejętych teraz przez Niemców. Po wojnie już nie wszyscy wrócili na ogołocone ojcowizny. Gospodarstwa zostały bez inwentarza żywego, a także przed spodziewaną wojenną grabieżą wcześniej ukrytych cenniejszych rzeczy. Jeszcze w 1940 roku na podwórzu gospodarstwa Banaszkiewiczów spalona została biblioteka licząca kilka tysięcy tytułów, w której znaczną część stanowiły starodruki otrzymane w spadku po ks. Kazimierzu Głowackim – zmarłym w 1934 roku, proboszczu parafii Bytoń.

Wieś została zelektryfikowana na początku drugiej połowy XX w.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 13946
  2. Biuletyn informacji publicznej. Urząd Gminy Dobre. [dostęp 2014-08-01].
  3. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 110 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2014-08-03].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-08-03]. 
  7. Byczyna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 490.

Bibliografia i źródła

[edytuj | edytuj kod]