Przejdź do zawartości

Bruno Nicolai

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bruno Nicolai
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1926
Rzym

Data i miejsce śmierci

16 sierpnia 1991
Rzym

Zawód

kompozytor, dyrygent

Bruno Nicolai (ur. 20 maja 1926 w Rzymie, zm. 16 sierpnia 1991 tamże) – włoski kompozytor muzyki filmowej i dyrygent aktywny w latach 60. i 80. XX wieku.

Studiując grę na fortepianie i kompozycję w Akademii Muzycznej św. Cecylii w Rzymie Nicolai zaprzyjaźnił się z Ennio Morricone. Nicolai dyrygował orkiestrą przy nagrywaniu muzyki skomponowanej przez Morricone. Sam tworzył muzykę filmową, pisał ją m.in. do filmów hiszpańskiego reżysera Jesúsa Franco. Kompozytor sięgał do prog rocka i muzyki eksperymentalnej, wykorzystując dźwięki akustyczne i syntezowane.[1].

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Bruno Nicolai stworzył muzykę m.in. do następujących filmów[2][3]:

  • Giulietta e Romeo, reż. Riccardo Freda, 1964
  • Centomila dollari per Ringo, reż. Alberto De Martino, 1965
  • Kiss Kiss... Bang Bang, reż. Duccio Tessari, 1966
  • Django strzela pierwszy, reż. Alberto De Martino, 1966
  • Missione speciale Lady Chaplin, reż. Alberto De Martino, Sergio Grieco, 1966
  • The Christmas That Almost Wasn't, reż. Rossano Brazzi, 1966
  • I giorni della violenza, reż. Alfonso Brescia, 1967
  • Corri, uomo, corri, reż. Sergio Sollima, 1968 (wraz z Ennio Morricone)
  • 99 mujeres, reż. Jesús Franco, Bruno Mattei, 1967
  • Marquis de Sade: Justine, reż. Jesús Franco, 1968
  • Land Raiders, reż. Nathan Juran, 1969
  • Femmine insaziabili, reż. Alberto De Martino, 1969
  • Flashback, reż. Raffaele Andreassi, 1969
  • Zenabel, reż. Ruggero Deodato, 1969
  • Arizona si scatenò... e li fece fuori tutti!, reż. Sergio Martino, 1970
  • Il trono di fuoco, reż. Jesús Franco, 1970
  • Una Nuvola di polvere... un grido di morte... arriva Sartana, reż. Giuliano Carnimeo, 1970
  • Książę Dracula, reż. Jesús Franco, 1970
  • Indio Black, sai che ti dico: Sei un gran figlio di..., reż. Gianfranco Parolini, 1970
  • La coda dello scorpione, reż. Sergio Martino, 1971
  • Anda muchacho, spara!, reż. Aldo Florio, 1971
  • La Notte che Evelyn uscì dalla tomba, reż. Emilio Miraglia, 1971
  • I corvi ti scaveranno la fossa, reż. Joan Bosch Palau, 1971
  • La dama rossa uccide sette volte, reż. Emilio Miraglia, 1972
  • Skąd wzięły się te dziwne krople krwi na ciele Jennifer?, reż. Giuliano Carnimeo, 1972
  • Tutti i colori del buio, reż. Sergio Martino, 1972
  • Casa d'appuntamento, reż. Ferdinando Merighi, 1972
  • Il tuo vizio è una stanza chiusa e solo io ne ho la chiave, reż. Sergio Martino, 1972
  • Quel gran pezzo dell'Ubalda tutta nuda e tutta calda, reż. Mariano Laurenti, 1972
  • Dziewica wśród żywych trupów, reż. Jesús Franco, Jean Rollin, Pierre Quérut, 1972
  • Dio in cielo... Arizona in terra, reż. Juan Bosch, 1972
  • L'onorata famiglia - Uccidere è cosa nostra, reż. Tonino Ricci, 1973
  • Lo chiamavano Tresette... giocava sempre col morto, reż. Giuliano Carnimeo, 1973
  • Il mio nome è Shanghai Joe, reż. Mario Caiano, 1973
  • Dziesięciu małych Indian, reż. Peter Collinson, 1974
  • Gatti rossi in un labirinto di vetro, reż. Umberto Lenzi, 1975
  • L'uomo della strada fa giustizia, reż. Umberto Lenzi, 1975
  • Kaligula, reż. Tinto Brass, 1979
  • Camminacammina, reż. Ermanno Olmi, 1983

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bruno Nicolai (1926-1991). kronosrecords.com. [dostęp 2019-03-28]. (ang.).
  2. Bruno Nicolai. www.filmweb.pl. [dostęp 2019-03-28]. (pol.).
  3. Bruno Nicolai (1926–1991). www.imdb.com. [dostęp 2019-03-28]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]