Przejdź do zawartości

Brina Svit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brina Svit
Brina Švigelj-Mérat
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1954
Lublana

Zawód, zajęcie

pisarka

Multimedia w Wikimedia Commons

Brina Švigelj-Mérat (pseudonim Brina Svit, ur. 31 maja 1954 w Lublanie) – słoweńska pisarka i dziennikarka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiowała literaturę francuską i porównawczą na Uniwersytecie Lublańskim. W 1980 roku wyjechała do Paryża, gdzie studiowała w latach 1985-1987 jako stypendystka francuskiego Ministerstwa Kultury[1]. Męża, który jest Francuzem poznała w Lublanie. Para postanowiła osiedlić się w Paryżu. Podróżowała pomiędzy Paryżem a Lublaną. Do 2009 roku była dziennikarką gazety Delo. Swoje cztery pierwsze powieści napisała w języku słoweńskim[2]. O ile pierwsza powieść April nie spotkała się z dobrym przyjęciem, to powieść Con Brio została w 1999 roku nominowana w Słowenii do nagrody Kresnik[3]. Powieści Con Brio (1998) i Smrt slovenske primadone (2000) zostały przetłumaczone na francuski przez Zdenkę Štimac. Od 2003 roku swoje powieści pisze po francusku i tłumaczy na słoweński[1]. W powieści Visage slovène opisuje swoją podróż do Argentyny i spotkania ze słoweńskimi emigrantami. W książce wykorzystała historię Witolda Gombrowicza, który spędził tu 24 lata[4][5]. Jej powieści były tłumaczone na angielski, niemiecki, grecki, hiszpański i włoski[6].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Napisała scenariusze i nakręciła dwa filmy krótkometrażowe Nikola i Balkon oraz film dokumentalny o Jeanne Moreau[1] zatytułowany De Jeanne à Zerline. Film Nikola powstał w 1989 roku z udziałem: Brigitte Fontaine, Joëlle Marelli, Areski i Maurice Bénichou. Otrzymał w 1990 roku nagrodę publiczności na festiwalu w Dunkierce. Drugi krótkometrażowy film Le Balcon zrealizowany został w 1990 roku z udziałem Anémone, Léni Mérat i Francisa Frappata i zdobył w 1991 roku nagrodę jury na festiwalu w Grenoble[6].

  • April (1984)[3]
  • Navadna razmerja(1998)[3]
  • Con brio(1998). W języku francuskim pod tym samym tytułem wydana w 1999 roku[3].
  • Smrt slovenske primadone (2000)[7] Mort d'une prima donna slovène(2001)[8]
  • Moreno (2003)[9]
  • Un cœur de trop (2006) Odveč srce (2006)[10]
  • Coco Dias ou la Porte Dorée (2007) Coco Dias ali Zlata vrata (2008)[11]
  • Hvalnica ločitvi (2011)[12]
  • Une nuit à Reykjavík (2011) Noč v Reykjaviku (2014)[13]
  • Visage slovène (2011) Slovenski obraz (2014)[14]
  • Nouvelles Définitions de l'amour (2017) Nove definicije ljubezn (2020)[15]
  • Le Dieu des obstacles (2021)[16]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • 2003: Prix du rayonnement de la langue et de la littérature françaises za powieść Moreno[17]
  • 2006: Prix de l'Académie française Maurice-Genevoix za Un coeur de trop[17]
  • 2011: Prix Littéraire Européen Madeleine Zepter[18][19]
  • 2013: za Noc w Reykjaviku otrzymała stypendium francuskiego ministerstwa i spędziła 6 tygodni na Islandii[18].
  • 2017: finalistka Prix Goncourt de la nouvelle za Nouvelles Définitions de l'amour[20]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Brina Svit [online], www.mladinska.com [dostęp 2021-04-11] (słoweń.).
  2. ↑ Europe of Cultures - Brina Svit regarding her arrival in France - Ina.fr [online], Europe of Cultures [dostęp 2021-04-11].
  3. ↑ a b c d Lucija Grušovnik, Brina Svit in migrantstvo v literaturi [online], 2016 [dostęp 2021-04-11].
  4. ↑ Visage slovène - Blanche - GALLIMARD - Site Gallimard [online], www.gallimard.fr [dostęp 2021-04-11].
  5. ↑ Les auteurs slovènes traduits en Français [online], 16 września 2012 [dostęp 2021-04-11] (fr.).
  6. ↑ a b Brina Svit, Un coeur de trop (Gallimard) [online], France Culture, 3 marca 2006 [dostęp 2021-04-11] (fr.).
  7. ↑ Brina Švigelj-Mérat, Brina Svit, Smrt slovenske primadone, Mladinska knjiga, 2000, ISBN 978-86-11-15796-2 [dostęp 2021-04-11] (słoweń.).
  8. ↑ Livre Mort d'une prima donna slovène par Brina Svit - France Inter [online], www.franceinter.fr [dostęp 2021-06-08] (fr.).
  9. ↑ Brina Svit, Moreno, Gallimard, 2003, ISBN 978-2-07-076919-3 [dostęp 2021-04-11] (fr.).
  10. ↑ Odveč srce [online], www.dobreknjige.si [dostęp 2021-04-11] (słoweń.).
  11. ↑ Brina Svit, Brina Švigelj-Mérat, Coco Dias ali Zlata vrata, Cankarjeva založba, 2010, ISBN 978-961-231-751-5 [dostęp 2021-04-11] (słoweń.).
  12. ↑ Hvalnica ločitvi [online], www.dobreknjige.si [dostęp 2021-04-11] (słoweń.).
  13. ↑ Noč v Reykjaviku [online], www.dobreknjige.si [dostęp 2021-04-11] (słoweń.).
  14. ↑ Slovenski obraz [online], www.dobreknjige.si [dostęp 2021-06-08] (słoweń.).
  15. ↑ Nove definicije ljubezni [online], www.dobreknjige.si [dostęp 2021-04-11] (słoweń.).
  16. ↑ Virginie Gatti, Livre. En pleine pandémie, une femme en Inde retrouve le goût d’écrire [online], We Culte ! - Le Mag'Culture, 4 marca 2021 [dostęp 2021-04-11] (fr.).
  17. ↑ a b Brina SVIT. Académie française [online], www.academie-francaise.fr [dostęp 2021-04-11].
  18. ↑ a b Prix Madeleine Zepter [online], www.livreshebdo.fr [dostęp 2021-04-11].
  19. ↑ Književna nagrada Madeleine Zepter Brini Svit [online], www.pariz.veleposlanistvo.si [dostęp 2021-04-11].
  20. ↑ Quatre livres en lice pour le Goncourt de la nouvelle 2017 [online], Livres Hebdo [dostęp 2021-04-11] (fr.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Brina_Svit&oldid=72349552”