Przejdź do zawartości

Brandon Mull

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brandon Mull
Ilustracja
Data urodzenia

8 listopada 1974

Narodowość

amerykańska

Język

angielski

Alma Mater

Uniwersytet Brighama Younga[1]

Dziedzina sztuki

literatura dla dzieci i młodzieży, fantasy

Ważne dzieła

Baśniobór

Strona internetowa

Brandon Mull (ur. 8 listopada 1974) – amerykański pisarz, autor powieści fantasy dla dzieci. Zdobywca Whitney Award w 2007 za książkę Gwiazda Wieczorna wschodzi, drugą część serii Baśniobór.

Główną inspiracją pisarza są dzieła J.R.R. Tolkiena, C.S. Lewisa i J.K. Rowling[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 2000 roku ukończył Uniwersytetu Brighama Younga[1], w której należał do grupy komediowej[3]. Służył dwa lata misji dla Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich w Chile[3][4]. W 2007 roku otrzymał Whitney Award(inne języki) w kategorii „Best Youth Fiction” za książkę Gwiazda Wieczorna wschodzi, drugą część serii Baśniobór[5].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Seria Baśniobór

[edytuj | edytuj kod]
  • 2006: Fablehaven (Baśniobór, przeł. Rafał Lisowski, Warszawa 2011)
  • 2007: Fablehaven: Rise of the Evening Star (Gwiazda Wieczorna wschodzi, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2011)
  • 2008: Fablehaven: Grip of the Shadow Plague (Plaga cieni, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2012)
  • 2009: Fablehaven: Secrets of the Dragon Sanctuary (Tajemnice smoczego azylu, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2012)
  • 2010: Fablehaven: Keys to the Demon Prison (Klucze do więzienia demonów, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2013)
  • 2015: The Caretaker′s Guide to Fablehaven (Baśniobór. Przewodnik opiekuna, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2016)

Seria Smocza straż

[edytuj | edytuj kod]
  • 2017: Dragonwatch (Smocza straż, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2017)
  • 2018: Dragonwatch: Wrath of the Dragon King (Gniew Króla Smoków, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2019)
  • 2019: Dragonwatch: Master of the Phantom Isle (Pan Widmowej Wyspy, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2020)
  • 2020: Dragonwatch: Champion of the Titan Games (Mistrz Igrzysk Tytanów, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2021)
  • 2021: Dragonwatch: Return of the Dragon Slayers (Powrót Zabójców Smoków, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2022)

Seria Pozaświatowcy

[edytuj | edytuj kod]
  • 2011: Beyonders: A World Without Heroes (Świat bez bohaterów, przeł. Małgorzata Strzelec, Warszawa 2013)
  • 2012: Beyonders: Seeds of Rebellion (Zarzewie buntu, przeł. M. Strzelec, Warszawa 2013)
  • 2013: Beyonders: Chasing the Prophecy (W pogoni za proroctwem, przeł. M. Strzelec, Warszawa 2013)

Seria Wojna Cukierkowa

[edytuj | edytuj kod]
  • 2007: The Candy Shop War (Wojna cukierkowa, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2013)
  • 2012: Arcade Catastrophe (Wojna cukierkowa: Awantura w salonie gier, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2014)
  • 2023: Carnival Quest (Wojna cukierkowa. Misja w lunaparku, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2023)

Seria Pięć Królestw

[edytuj | edytuj kod]
  • 2014: Five Kingdoms: Sky Raiders (Łupieżcy Niebios, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2014)
  • 2014: Five Kingdoms: Rogue Knight (Błędny rycerz, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2015)
  • 2015: Five Kingdoms: Crystal Keepers (Strażnicy Kryształów, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2016)
  • 2016: Five Kingdoms: Death Weavers (Tkacze śmierci, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2017)
  • 2018: Five Kingdoms: Time Jumpers (Skoczkowie w czasie, przeł. R. Lisowski, Warszawa 2018)

Seria Zwierzoduchy

[edytuj | edytuj kod]
  • 2013: Wild Born (Zwierzoduchy, przeł. Michał Kubiak, Warszawa 2014)

Seria Pingo

[edytuj | edytuj kod]
  • 2009: Pingo
  • 2012: Pingo and the Playground Bully

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Juli Cragg Hilliard: ‘Fablehaven’ author Brandon Mull. azcentral.com. [dostęp 2013-05-04]. (ang.).
  2. On 'wish fulfillment,' Utah author Brandon Mull is back with Fablehaven sequel, „The Salt Lake Tribune” [dostęp 2018-05-22] (ang.).
  3. a b Brandon Mull - Bio, Facts, Family [online], Famous Birthdays [dostęp 2018-05-22] (ang.).
  4. Brandon Mull: Famous Mormon Writer [online], famousmormons.net [dostęp 2018-05-22] (ang.).
  5. 2007 Winners [online], The Whitney Awards [dostęp 2018-05-22] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]