Przejdź do zawartości

Brain Salad Surgery

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brain Salad Surgery
Wykonawca albumu studyjnego
Emerson, Lake and Palmer
Wydany

19 listopada 1973

Nagrywany

czerwiec–wrzesień 1973

Gatunek

rock progresywny

Długość

45:02

Wydawnictwo

Manticore

Producent

Greg Lake

Oceny
Album po albumie
Trilogy
(1972) 		Brain Salad Surgery
(1973) 		Welcome Back My Friends To The Show That Never Ends
(1974)
Single z albumu Brain Salad Surgery
  1. „Jerusalem”
    Wydany: 1973

Brain Salad Surgery – czwarty album studyjny zespołu Emerson, Lake and Palmer, wydany 19 listopada 1973 roku w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych przez wytwórnię Manticore, a w okresie późniejszym – przez Atlantic.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Logo zespołu, zaprojektowane przez H.R. Gigera w 1973

W 1973 roku Emerson, Lake i Palmer odeszli z wytwórni Island i założyli własną, Manticore Records. W czerwcu tego samego roku w londyńskim studiu London’s Advision (późniejszym Olympic Studios) rozpoczęli pracę nad nowym materiałem muzycznym, noszącym roboczy tytuł Whip Some Skull On Ya (wulgarne określenie seksu oralnego), po czym zmienili go na Brain Salad Surgery (znaczący w przybliżeniu to samo), zgodnie z sugestią szefa nowej wytwórni, który usłyszał ten zwrot w piosence Dr. Johna „Right Place, Wrong Time”. Z uwagi na to, iż Emerson otrzymał właśnie syntezator typu Polyphonic Moog wraz z akcesoriami, a Palmer – nowy syntezator perkusyjny, zespół postanowił nagrać coś wyjątkowego[9].

Płytę otwiera utwór „Jeruzalem” – adaptacja hymnu Jerusalem z tekstem Williama Blake’a i muzyką Huberta Parry’ego. Wyniosłe brzmienie osiągnął Emerson dzięki zdublowaniu ścieżki z nagraniem organów Hammonda. Nagranie tego utworu zajęło muzykom 18 godzin, a zmiksowanie – dwukrotnie więcej. Drugi utwór, „Toccata”, stanowi aranżację IV części (Toccata Concertata) I koncertu fortepianowego Alberta Ginastery. Kiedy Ginastera początkowo odrzucił prośbę zespołu o wykorzystanie tego utworu, Emerson poleciał specjalnie do Szwajcarii, żeby go przekonać demonstrując mu wersję demo. W utworze tym Palmer wykorzystał syntezator perkusyjny. Kontrastem do tych utworów są: ballada Lake’a „Still... You Turn Me On”, wykonana jedynie przez niego samego i Emersona oraz humorystyczny „Benny The Bouncer”, będący muzycznym wizerunkiem rozrabiaki z knajpy w stylu honky-tonk, z tekstem Petera Sinfielda, znanego ze współpracy z King Crimson. Obie piosenki stanowiły coś w rodzaju przerywnika przed głównym utworem albumu, „Karn Evil 9”, podzielonym na 3 części, zwane „Impresjami”[10]. Tekst do utworu jest dziełem Lake’a i Sinfielda. Utwór stanowi przegląd gatunków, stylów i konwencji muzycznych oraz zestawu środków technicznych, w tym efektów muzyki fortepianowej XX wieku, słyszalnych w części drugiej. W efekcie tych zabiegów powstała mozaika różnorodnych fragmentów, od archaizujących do bardzo nowoczesnych, dość dowolnie powiązanych w trzy „Impresje”, z tematem głównym części pierwszej mocno przetworzonym w częściach drugiej i trzeciej[11].

Pod koniec września muzycy ukończyli nagrywanie płyty. Okładkę do albumu przygotował szwajcarski artysta H.R. Giger, którego członkowie zespołu poznali w trakcie swego wcześniejszego tournée po Szwajcarii. Przednia okładka płyty winylowej jest podzielona na dwie, rozkładane pionowo części. Na częściach zewnętrznych widnieje ludzka czaszka, a na części dolnej – twarz kobiety (namalowana na podstawie twarzy żony Gigera). Płyta po wydaniu osiągnęła pozycję nr 2 na brytyjskich listach przebojów i nr 11 w Stanach Zjednoczonych stając się w dorobku zespołu swoistym znakiem wodnym[10].

Lista utworów

[edytuj | edytuj kod]

Zestaw utworów na wydawnictwie winylowym, wydanym przez Manticore Records w 1973 roku[12]:

Strona 1

[edytuj | edytuj kod]
Nr Tytuł Autorzy Długość
1. Jerusalem muzyka–Parry/ tekst–Blake/aranżacja: Emerson. Lake & Palmer 2:41
2. Toccata adaptacja I koncertu fortepianowego cz. IV Ginastery,
aranżacja: Keith Emerson, instrumenty perkusyjne: Carl Palmer 		7:16
3. Still... You Turn Me On Lake 2:59
4. Benny The Bouncer Emerson, Lake & Palmer 2:15
5. Karn Evil 9 (1st Impression – Part 1) muzyka–Emerson/tekst–Lake&Sinfield, śpiew–Emerson 8:39

Strona 2

[edytuj | edytuj kod]
Nr Tytuł Autorzy Długość
1. Karn Evil 9 (1st Impression – Part 2) Emerson & Lake 4:43
2. Karn Evil 9 (2nd Impression) Emerson 7:05
3. Karn Evil 9 (3rd Impression) Emerson, Lake & Sinfield 9:05

Skład zespołu

[edytuj | edytuj kod]

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Album of the Year: Emerson, Lake & Palmer – Brain Salad Surgery. Album of the Year. [dostęp 2024-04-20]. (ang.).
  2. ↑ Bruce Eder: Emerson, Lake & Palmer: Brain Salad Surgery. AllMusic. [dostęp 2018-10-16]. (ang.).
  3. ↑ Robert Christgau: Emerson, Lake & Palmer. robertchristgau.com. [dostęp 2024-04-19]. (ang.).
  4. ↑ Jürgen Lugerth: Emerson Lake & Palmer – Brain Salad Surgery. laut.de. [dostęp 2024-04-20]. (niem.).
  5. ↑ Brain Salad Surgery. Emerson Lake & Palmer. Prog Archives. [dostęp 2018-10-16]. (ang.).
  6. ↑ Brain Salad Surgery. Rate Your Music. [dostęp 2018-10-16]. (ang.).
  7. ↑ (red.) Anthony DeCurtis, (red.) James Henke, (red.) Holly George-Warren: The Rolling Stone Album Guide. New York: Random House, 1992, s. 227. ISBN 0-679-73729-4. (ang.).
  8. ↑ The Door Mouse: Emerson, Lake and Palmer: Brain Salad Surgery. Sputnikmusic. [dostęp 2018-10-16]. (ang.).
  9. ↑ Blake 2011 ↓, s. 3–4.
  10. ↑ a b Blake 2011 ↓, s. 4–5.
  11. ↑ Weiss 1991 ↓, s. 204.
  12. ↑ Discogs: Emerson, Lake & Palmer – Brain Salad Surgery. discogs.com. [dostęp 2018-10-16]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Brain_Salad_Surgery&oldid=73586313”