Boris Pawłow
Boris Pawłow Pawłow (bułg. Борис Павлов Павлов, ur. 13 maja 1894 w Widyniu, zm. 1952 w Belene[1][2]) – bułgarski prawnik i polityk, minister sprawiedliwości Carstwa Bułgarii (1944) deputowany do Zgromadzenia Narodowego XXII kadencji (1927-1931)[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Widyniu. W 1912 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Sofijskim[1]. Uczestnik wojen bałkańskich i I wojny światowej[1]. Po wojnie pracował jako adwokat[2]. Był członkiem Partii Demokratycznej[1]. W 1944 przez tydzień pełnił urząd ministra sprawiedliwości i edukacji w gabinecie Konstantina Murawiewa. Aresztowany w 1945 i skazany na rok więzienia. Po wyjściu z więzienia utrzymywał kontakty z opozycją antykomunistyczną za co został ponownie uwięziony i osadzony w obozie Belene[1]. Zmarł w obozie w 1952.
Był wdowcem, miał dziecko[2]. W sierpniu 1996 został pośmiertnie zrehabilitowany przez Sąd Najwyższy[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Taszo Taszew: Министрите на България 1879–1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 333.
- Absolwenci Uniwersytetu Sofijskiego
- Bułgarscy adwokaci
- Bułgarscy ministrowie edukacji
- Bułgarscy ministrowie sprawiedliwości
- Bułgarskie ofiary prześladowań komunistycznych 1944–1991
- Deputowani do Bułgarskiego Zgromadzenia Narodowego
- Ludzie urodzeni w Widyniu
- Uczestnicy I wojny światowej (Carstwo Bułgarii)
- Urodzeni w 1894
- Zmarli w 1952