Bolesław Filipiak
Kardynał diakon | ||
Prymas August Hlond podczas zwiedzania wystawy Aleksandra Laszenki w Poznaniu (styczeń 1938). Pierwszy z prawej sekretarz prymasa ksiądz Bolesław Filipiak | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 września 1901 | |
Data i miejsce śmierci |
14 października 1978 | |
Miejsce pochówku |
bazylika archikatedralna Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu | |
Dziekan Roty Rzymskiej | ||
Okres sprawowania |
1967–1976 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
29 maja 1926 | |
Nominacja biskupia |
1 maja 1976 | |
Sakra biskupia |
14 maja 1976 | |
Kreacja kardynalska |
24 maja 1976 | |
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
14 maja 1976 |
---|---|
Miejscowość |
Rzym |
Miejsce | |
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy |
Bolesław Filipiak (ur. 1 września 1901 w Ośniszczewku, zm. 14 października 1978 w Poznaniu) – polski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup od 1976, kardynał diakon od 1976, sekretarz prymasa Augusta Hlonda w latach 1933–1944, dziekan Roty Rzymskiej w latach 1967–1976.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował na uniwersytecie w Poznaniu oraz w poznańskim seminarium duchownym. Kontynuował naukę w Papieskim Athenaeum św. Apolinarego w Rzymie. Święcenia kapłańskie przyjął w Gnieźnie 29 maja 1926.
Początkowo pracował jako duszpasterz w archidiecezji gnieźnieńskiej, w latach 1933–1944 był sekretarzem arcybiskupa Gniezna kardynała Augusta Hlonda. W latach 1944–1945 był więziony przez niemieckie władze okupacyjne. Po wojnie był członkiem trybunału archidiecezjalnego i kanonikiem kapituły katedralnej w Gnieźnie, a w latach 1945–1947 prezydentem trybunału trzeciej instancji ds. małżeńskich zastrzeżonych dla Stolicy Apostolskiej. We wrześniu 1947 został audytorem Roty Rzymskiej, a w czerwcu 1967 jej dziekanem (potwierdzony jako dziekan ad nutum Sanctae Sedis 1 lutego 1975). Pełnił funkcję prezydenta Trybunału Apelacyjnego Państwa Watykańskiego. Był jednym z ekspertów soboru watykańskiego II[1].
1 maja 1976 został prekonizowany arcybiskupem tytularnym Plestii. Sakry biskupiej udzielił mu 14 maja 1976 w bazylice św. Anzelma na Awentynie w Rzymie kardynał Pericle Felici. 24 maja 1976 papież Paweł VI mianował go kardynałem, nadając tytuł diakona S. Giovanni Bosco in Via Tiburtina.
Z powodu złego stanu zdrowia nie brał udziału w konklawe po śmierci Pawła VI, a w dniu rozpoczęcia kolejnego konklawe zmarł. Pochowany został w archikatedrze poznańskiej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ B. Bejze: Sobór Watykański II. W: Z. Pawlak (red.): Katolicyzm A–Z. Wyd. III. Łódź: 1989, s. 420. ISBN 83-850-22-03-1.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bolesław Filipiak [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2013-04-25] (ang.).
- Polscy kardynałowie
- Kardynałowie z nominacji Pawła VI
- Polscy biskupi katoliccy pracujący poza granicami Polski
- Kanonicy gnieźnieńskiej kapituły katedralnej
- Polscy duchowni katoliccy – ofiary represji Niemiec nazistowskich w Polsce 1939–1945
- Pochowani w bazylice archikatedralnej Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu
- Urodzeni w 1901
- Zmarli w 1978