Bohumil Golian

Bohumil Golian

Data i miejsce urodzenia	25 marca 1931 Moštenica
Data i miejsce śmierci	11 stycznia 2012 Bratysława
Wzrost	175 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja Czechosłowacja Igrzyska olimpijskie srebro Tokio 1964 piłka siatkowa (turniej halowy) brąz Meksyk 1968 piłka siatkowa (turniej halowy) Mistrzostwa świata złoto Francja 1956 srebro Brazylia 1960 srebro ZSRR 1962 złoto Czechosłowacja 1966 Mistrzostwa Europy złoto Czechosłowacja 1958 srebro Turcja 1967

Bohumil Golian (ps. Grbo, Ještěrka, ur. 25 marca 1931 w Moštenicy, zm. 11 stycznia 2012 w Bratysławie) – słowacki siatkarz, dwukrotny medalista igrzysk olimpijskich, wielokrotny medalista mistrzostw świata i mistrzostw Europy.

Życiorys

Podczas rozgrywanych we Francji mistrzostw świata 1956 r. Golian był w składzie reprezentacji Czechosłowacji, która wygrała turniej. Dwa lata później, na rozgrywanych w jego ojczyźnie turnieju o mistrzostwo kontynentu, zdobył złoto. Na kolejnych, odbywających w Brazylii, mistrzostwach globu czechosłowaccy siatkarze zajęli drugie miejsce. Dwa lata później powtórzyli sukces w Związku Radzieckim.

Golian reprezentował swój kraj podczas igrzysk 1964 r. w Tokio. Rozegrał wówczas sześć z dziewięciu meczy (z Węgrami, Bułgarią, Japonią, Stanami Zjednoczonymi, Związkiem Radzieckim i Rumunią), po których z jedną porażką na koncie drużyna czechosłowackich siatkarzy zajęła drugie miejsce. Podczas rozgrywanych w Czechosłowacji mistrzostw świata 1966 gospodarze tryumfowali, a rok później w Turcji na mistrzostwach Europy zajęli drugie miejsce.

W 1968 r. w Meksyku słowacki siatkarz po raz drugi wystąpił na igrzyskach. Był wówczas chorążym reprezentacji Czechosłowacji. Zagrał w siedmiu z dziewięciu meczy – przegranymi ze Związkiem Radziecki i Polską oraz zwycięskimi ze Stanami Zjednoczonymi, Japonią, Brazylią, Bułgarią i Belgią. W sumie Czechosłowacy wygrali 7 i przegrali 2 mecze, co klasyfikowało ich na trzecim miejscu. Łącznie od 1955 do 1968 r. Golian rozegrał 350 meczy w narodowych barwach.

W latach 1970–1982 pracował jako wykładowca na Wydziale Wychowania Fizycznego i Sportu Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie, gdzie uzyskał stopień doktora. Był wiceprzewodniczącym SÚV ČSZTV (1982–1988), jednej z najważniejszych słowackich instytucji sportowych, a do 1990 r. dyrektorem wydawnictwa Sport. Następnie poświęcił się pracy trenera.

W 2006 r., jako drugi Słowak w historii po Hildzie Múdrze, otrzymał Medal Pierre de Coubertina. Został uznany przez Słowacką Federację Piłki Siatkowej za najlepszego siatkarza XX wieku, a przez Międzynarodową Federację Piłki Siatkowej zaliczony do grona dwudziestu pięciu najlepszych. Zajął 12. miejsce w plebiscycie na słowackiego sportowca stulecia.

Zmarł 11 stycznia 2012 r. w Bratysławie, w wieku 80 lat, po tym jak półtora miesiąca wcześniej po nagłym upadku zranił się w głowę i zapadł w śpiączkę. Miał żonę i dwójkę dzieci.