Bogdan Musiał

Bogdan Musiał
Państwo działania	Polska Niemcy
Data i miejsce urodzenia	1960 ; Wielopole
	Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Doktorat	1998
Habilitacja	2005
Instytut	Niemiecki Instytut Historyczny w Warszawie
Okres zatrudn.	1999–2004
Instytut	Instytut Pamięci Narodowej
Okres zatrudn.	2007–2010
Uczelnia	Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Stanowisko	profesor nadzwyczajny
Okres zatrudn.	2010–2015

Bogdan Musiał (ur. 1960 w Wielopolu) – polski i niemiecki historyk specjalizujący się w badaniu dziejów Niemiec, Polski i Rosji w XX wieku, zwłaszcza w okresie II wojny światowej i w latach międzywojennych^[1]. Działacz opozycji antykomunistycznej w PRL. W latach 2010–2015 był zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W latach 2021–2022^[2] dyrektor Instytutu Strat Wojennych im. Jana Karskiego.

Życiorys

W latach 1978–1984 pracował jako górnik w kopalniach węgla kamiennego „Wieczorek” oraz „Wujek” w Katowicach. Jednocześnie współpracował z Solidarnością. Prześladowany przez SB, w 1985 uciekł do Niemiec Zachodnich, gdzie uzyskał azyl polityczny^[3], a w 1992 obywatelstwo. W latach 1990–1998 studiował historię, socjologię i politologię na uniwersytetach w Hanowerze i Manchesterze^[3], jednocześnie pracując jako mechanik. W 1998 obronił doktorat na temat prześladowań Żydów w okupowanej Polsce. Pod koniec lat 90. wziął udział w debacie wokół niemieckiej wystawy „Wojna wyniszczająca. Zbrodnie Wehrmachtu 1941–1944”. Opublikował wówczas głośny artykuł naukowy, w którym wykazał, że kilka z prezentowanych fotografii przedstawia ofiary NKWD z czerwca 1941^[4]. W latach 1999–2004 pracował w Niemieckim Instytucie Historycznym w Warszawie. Doktor habilitowany od 2005, w latach 2007–2010 był pracownikiem Biura Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej^[1]. W latach 2010–2015 był profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego i kierował katedrą Studiów nad Europą Środkową i Wschodnią. Od 2018 do 2022 członek Rady przy Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku^[5].

Wystąpił jako komentator historyczny w filmach dokumentalnych Towarzysz generał (2009), New Poland (2010), Towarzysz generał idzie na wojnę (2011)^[6]^[7].

Rozstrzelać elementy kontrrewolucyjne!: brutalizacja wojny niemiecko-sowieckiej latem 1941 roku. Warszawa: Stowarzyszenie Kulturalne Fronda, 2001. ISBN 83-88747-40-1.
Na zachód po trupie Polski. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2009. ISBN 978-83-7648-236-1.
Przewrót majowy 1926 roku w oczach Kremla. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2009 (współredaktor: Jan Szumski). ISBN 978-83-7629-059-1.
Wojna Stalina. 1939-1945. Terror, grabież, demontaże, Poznań: Zysk i S-ka, 2012. ISBN 978-83-7506-813-9.
Geneza paktu Hitler-Stalin fakty i propaganda. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2012 (współredaktor: Jan Szumski). ISBN 978-83-7629-368-4.
Sowieccy partyzanci 1941-1944. Mity i rzeczywistość. Poznań: Zysk i S-ka, 2014. ISBN 978-83-7506-945-7.
Kto dopomoże Żydowi… Poznań: Zysk i S-ka, 2019. ISBN 978-83-8116-625-6.

Deutsche Zivilverwaltung und Judenverfolgung im Generalgouvernement: eine Fallstudie zum Distrikt Lublin 1939–1944. Wiesbaden: Harrassowitz, 1999–2011. ISBN 978-3-447-04208-6.
„Konterrevolutionäre Elemente sind zu erschiessen”: die Brutalisierung des deutsch-sowjetischen Krieges im Sommer 1941. Berlin: Propyläen, 2000–2001. ISBN 978-3-549-07126-7.
„Aktion Reinhardt”. Der Völkermord an den Juden im Generalgouvernement 1941–1944. Osnabrück: Fibre Verlag, 2004. ISBN 3-929759-83-7.
Sowjetische Partisanen in Weißrußland. Innenansichten aus dem Gebiet Baranovici 1941–1944. Eine Dokumentation. München: Oldenbourg Verlag, 2004. ISBN 3-486-64588-9.
Genesis des Genozids: Polen 1939–1941. 2004–2010 (współredaktor: Klaus-Michael Mallmann). ISBN 978-3-534-18096-7.
Kampfplatz Deutschland, Stalins Kriegspläne gegen den Westen. Berlin: Propyläen, 2008. ISBN 3-929759-83-7.
Sowjetische Partisanen 1941-1944: Mythos und Wirklichkeit. Paderborn: Schöningh, 2009. ISBN 978-3-506-76687-8.
Stalins Beutezug: die Plünderung Deutschlands und der Aufstieg der Sowjetunion zur Weltmacht. Berlin: Propyläen, 2010. ISBN 978-3-549-07370-4.
Mengeles Koffer. Eine Spurensuche. Hamburg: Osbourg Verlag, 2019. ISBN 978-3955102005.

The Origins of „Operation Reinhard”: The Decision-Making Process for the Mass Murder of the Jews in the Generalgouvernment. Jad Waszem Studies 28, 2004, s. 113–153.
The Emergence of Ukraine. Self-Determination, Occupation, and War in Ukraine, 1917-1922. (współautor: Wolfram Dornik, m.in.). Toronto: Canadian Institute of Ukrainian Studies Press Edmonton, 2015. ISBN 978-1-894865-40-1.

↑ ^a ^b Bogdan Musiał, Deutsche Nationalbibliothek. d-nb.de. [dostęp 2010-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (niem.).
↑ Prof. Musiał nie jest już dyrektorem Instytutu Strat Wojennych. Ujawniamy przyczyny dymisji [online], dorzeczy.pl/ [dostęp 2023-01-07] (pol.).
↑ ^a ^b Bogdan Musial. perlentaucher.de. [dostęp 2010-08-09]. (niem.).
↑ Bogdan Musiał: To nie była rosyjska zbrodnia. rp.pl, 2010-03-14. [dostęp 2010-08-09]. (pol.).
↑ Minister Kultury powołał członków Rady Muzeum. muzeum1939.pl. [dostęp 2018-02-09].
↑ Bogdan Musiał. filmweb.pl. [dostęp 2014-01-03].
↑ Pokaz filmu „Towarzysz Generał idzie na wojnę” – Uniwersytet Warszawski, 13 grudnia, godzina 20:00. wpolityce.pl, 8 grudnia 2011. [dostęp 2014-01-03].