Bocznianka białoszara
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
bocznianka białoszara |
Nazwa systematyczna | |
Hohenbuehelia fluxilis (Fr.) P.D. Orton Notes R. bot. Gdn Edinb.' 26: 50 (1964) |
Bocznianka białoszara (Hohenbuehelia fluxilis (Fr.) P.D. Orton) – gatunek grzybów z rodziny boczniakowatych (Pleurotaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hohenbuehelia, Pleurotaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1821 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus fluxilis. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1949 r. Peter D. Orton, przenosząc go do rodzaju Hohenbuehelia[1].
- Agaricus fluxilis Fr. 1821
- Calathinus fluxilis (Fr.) Quél. 1886
- Dendrosarcus fluxilis (Fr.) Kuntze 1898
- Hohenbuehelia fluxilis (Fr.) P.D. Orton 1964 var. fluxilis
- Pleurotus fluxilis (Fr.) Gillet 1876
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Średnica 0,3–1,9 cm, kształt okrągławy, nerkowaty, początkowo wypukły, potem płaski. Brzeg prosty. Powierzchnia lepka, galaretowata, z prześwitującymi blaszkami, delikatnie łuseczkowata i nieco owłosiona przy podstawie. Barwa początkowo niebieskawa, potem jaśniejąca – białoszara, umbrowata do niemal białej. Trzonu brak[4].
Białawe, średnio gęste, wolne lub wykrojone, o krawędzi delikatnie ząbkowanej[4].
Galaretowaty, w górnej warstwie szary lub brązowy, w dolnej biały. Smak silnie mączny, zapach słabo mączny[4].
- Cechy mikroskopowe
Bazydiospory o rozmiarach (7,5-)8-10,5(-12,5) × (3-)3,5-5(-5,5) μm, elipsoidalne lub cylindryczne. Podstawki 2-zarodnikowe. Cheilocystydy o rozmiarach 16-38 × 3.5–7 μm, butelkowate, z dzióbkami o długości 1-2(-4) μm, o wierzchołkach rozszerzonych 1,5-4 × 1,5–3 μm. Metuloidy o rozmiarach 22-74 × 5–10,5 μm. Galaretowata warstwa ma grubość 0,15–0,7 mm[4].
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Bocznianka białoszara występuje w Europie, podano jej stanowiska także w Armenii[5]. Na terenie Polski do 2003 r. podano 5 stanowisk[3]. W opracowaniu Czerwona lista roślin i grzybów Polski jest zaliczona do kategorii grzybów rzadkich (R)[6].
Występuje w lasach. Nadrzewny grzyb saprotroficzny. Owocniki pojawiają się pojedynczo lub w małych grupkach na martwych gałęziach drzew liściastych, zwłaszcza na wierzbach i olchach[4]. Jak wszystkie bocznianki jest także grzybem nicieniobójczym. Jej grzybnia za pomocą klejących cyst strzępkowych atakuje nicienie i trawi je[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2018-12-02]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2018-12-03]. (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e H. Knudsen, J. Vesterholt. Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen, 2008.
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2018-12-02].
- ↑ Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki: Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: IB PAN, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ G. Consiglio , L. Setti , R.G. Thorn , New species of Hohenbuehelia, with comments on the Hohenbuehelia atrocoerulea – Nematoctonus robustus species complex, „Persoonia”, 41, 2009, s. 202–212, DOI: 10.3767/persoonia.2018.41.10 .