Bobroszczur
| Hydromys | |||
| É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1804[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – bobroszczur złotobrzuchy (H. chrysogaster) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
bobroszczur | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Hydromys chrysogaster É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1804 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Bobroszczur[3] (Hydromys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii, Indonezji i Papui-Nowej Gwinei[4][5][6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 128–390 mm, długość ogona 103–325 mm, długość ucha 11–20 mm, długość tylnej stopy 25–80 mm; masa ciała 210–1280 g[5][7].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1804 roku francuski przyrodnik Étienne Geoffroy Saint-Hilaire na łamach Bulletin des Sciences[1]. Na gatunek typowy Geoffroy Saint-Hilaire wyznaczył bobroszczura złotobrzuchyego (H. chrysogaster).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Hydromys (Hydromis): gr. ὑδρο- hudro- ‘wodny-’, od ὑδωρ hudōr, ὑδατος hudatos ‘woda’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[8].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[9][7][4][3]:
- Hydromys chrysogaster É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1804 – bobroszczur złotobrzuchy
- Hydromys hussoni Musser & Piik, 1982 – bobroszczur zachodni
- Hydromys ziegleri K.M. Helgen, 2005 – bobroszczur papuaski
- Hydromys neobritannicus Tate & Archbold, 1935 – bobroszczur nowobrytyjski
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Hydromys É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1804.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b É. Geoffroy Saint-Hilaire. Note sur un nouveau genre de mammifères, de l’ordre des rongeurs, sous le nom d’hydromys. „Bulletin des Sciences”. 3 (93), s. 253, 1801–1805. (fr.).
- ↑ É. Geoffroy Saint-Hilaire. Sur un nouveau genre de mammifères nommé. „Annales du Muséum d’histoire naturelle”. 6 (31), s. 86, 1805. (fr.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 269–270. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 498. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 684–687. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Hydromys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-10].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 320–321. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 336, 1904. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-12]. (ang.).