Przejdź do zawartości

Blych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Blych
Dzielnica Lędzin
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

bieruńsko-lędziński

Miasto

Lędziny

Data założenia

XVIII w.

W granicach Lędzin

1991

Tablice rejestracyjne

SBL

Położenie na mapie Lędzin
Mapa konturowa Lędzin, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Blych”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Blych”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Blych”
Położenie na mapie powiatu bieruńsko-lędzińskiego
Mapa konturowa powiatu bieruńsko-lędzińskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Blych”
Ziemia50°06′58″N 19°05′52″E/50,115989 19,097665

Blych (niem. Bleiche) – dzielnica Lędzin położona w południowo-zachodniej części miasta.

Historia dzielnicy

[edytuj | edytuj kod]

Nazwa Blych pochodzi od słowa blich (miejsce, w którym bielono płótno lniane), ze względu na to, że niegdyś w miejscu obecnego Blychu niemieccy tkacze bielili płótno lniane[1].

Tkaczy prawdopodobnie sprowadzono do Lędzin w ramach tzw. kolonizacji fryderycjańskiej przeprowadzonej w 1770[1]. Wtedy, na polecenie ówczesnego księcia pszczyńskiego Fryderyka Erdmanna, osadzono w zabudowaniach folwarku Kiełpowy w Hołdunowie 303 ewangelickich uciekinierów z Kóz koło Bielska[1]. Wg Ludwika Musioła[2] początki Blychu są nieco wcześniejsze i sięgają lat 40. XVIII w., kiedy to zarząd dominialny klucza lędzińskiego (obejmującego folwarki księcia pszczyńskiego w Lędzinach i okolicy) miał osadzić w tym rejonie kilku tkaczy narodowości niemieckiej i wyznania ewangelickiego[1]. Nowi mieszkańcy urządzili nad brzegiem istniejącego wtedy stawu blich płótna lnianego[1]. Ryszard Kaczmarek w monografii historycznej Lędziny. Zarys dziejów potwierdza tezę Ludwika Musioła i pisze, że bielarze pojawili się w tym miejscu jeszcze przed założeniem Hołdunowa – prawdopodobnie około 1740[1]. Pszczyńska kamera książęca sfinansowała im budowę trzech podwójnych domów i zorganizowała całą produkcję oraz odbiór gotowego płótna[1]. Blich podupadł na początku XIX w. ze względu na brak zamówień[1]. Mieszkańcy Blychu od tego czasu utrzymywali się głównie z pracy na roli[1].

W 1933 Blych wchodził w skład gminy Lędziny[3]. W 1966 Lędziny uzyskały prawa miejskie[3]; w 1975 zostały włączone do Tychów[3]; w 1991 odzyskały prawa miejskie[3], wtedy Blych stał się dzielnicą usamodzielnionych Lędzin.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Blych: Bielili (blichowali) i tkali. serwislokalny.com. (pol.).
  2. Ludwik Musioł Lędziny. Monografia historyczna, 1953
  3. a b c d Urząd Miasta Lędziny: Lędziny - Rys historyczny. (pol.).