Przejdź do zawartości

Bitwa pod Delisi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Delisi
Wojna rosyjsko-japońska
Ilustracja
Rosyjska mapa bitwy pod Delisi
Czas

14–15 czerwca 1904

Miejsce

Delisi, na północ od Wafangdian

Terytorium

Chiny

Wynik

zwycięstwo Japończyków

Strony konfliktu
 Japonia  Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Yasukata Oku Gieorgij Stakelberg
Siły
38 000 ludzi 32 500 ludzi
Straty
217 zabitych,
946 rannych
477 zabitych,
2 240 rannych,
754 zaginionych
Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia39°47′06″N 122°03′58″E/39,785000 122,066000

Bitwa pod Delisi (jap. 得利寺の戦い Tokuri-ji no tatakai; znana też jako bitwa pod Wafangou) – starcie zbrojne, które miało miejsce w dniach 14–15 czerwca 1904 koło chińskiej osady Wafangou (ok. 235 km na północny wschód od Port Artur) w trakcie wojny rosyjsko-japońskiej (1904–1905).

Po zajęciu przez Japończyków Jinzhou 26 maja 1904 i zagrożenia twierdzy Port Artur, generał Aleksy Kuropatkin, na polecenie z Petersburga, nakazał I Korpusowi Syberyjskiemu pod dowództwem gen. Georgorija K. Stakelberga (ok. 27 tys. piechoty, 2,5 tys. kawalerii i 98 dział polowych) przejść z rejonu Yingkou - Gaiping na południe, wzdłuż linii kolejowej do Port Artura, i rozpocząć działania zmierzające do odzyskania Jinzhou[1].

Po uzyskaniu wiadomości przez I Korpus rosyjski o marszu na północ sił 2. Armii japońskiej gen. Yosukaty Oku (ok. 36 tys. piechoty, 2 tys. kawalerii i 216 dział polowych[1]) wojska rosyjskie zajęły pozycje obronne 4 km od Wafangou (w rejonie stacji na Kolei Wschodniochińskiej), na południe od miasta Delisi.

Oku uderzył siłami 3. i 5. Dywizji wzdłuż linii kolejowej, a 4. Dywizji nakazał natarcie na prawym skrzydle, doliną rzeki Fuchou. Dużą rolę grała liczniejsza i celniejsza artyleria japońska. Siły rosyjskie, rozdzielone rzeką Fuchou, nie wykorzystały zalet obronnej pozycji na wzgórzach, a ich kontrataki były nie dość zdecydowane[1].

Akcję przesądziło zdecydowane natarcie 5. Dywizji japońskiej 15 czerwca i groźba okrążenia z prawego skrzydła; oddziały rosyjskie wycofały się na północ, na Gaiping[1]. Przegrana bitwa była rezultatem opóźnionego manewru wojsk gen. Stakelberga i jego sztabu, a także dowódcy armii gen. Kuropatkina.

Zwycięstwo zakończyło działania ofensywne armii rosyjskiej i pozwoliło Japończykom przystąpić do oblężenia twierdzy Port Artur.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Rotem Kowner: Historical Dictionary of the Russo-Japanese War. Toronto: Scarecrow, 2006, s. 372-4. ISBN 0-8108-4927-5.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia, t. 4, Moskwa: 1971.