Przejdź do zawartości

Bernard H-52

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bernard H-52
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Francja

Producent

Société des Avions Bernard

Konstruktor

Sigismond-Georges Bruner

Typ

samolot myśliwski pływakowy

Konstrukcja

dolnopłat o konstrukcji metalowej

Załoga

1

Historia
Data oblotu

16 czerwca 1933

Lata produkcji

1933

Dane techniczne
Napęd

silnik gaźnikowy Gnome et Rhône 9Kbrs

Moc

500 KM (368 kW)

Wymiary
Rozpiętość

11,5 m

Długość

9,3 m

Wysokość

4,27 m

Powierzchnia nośna

18,2 m²

Masa
Własna

1480 kg

Startowa

1888 kg

Osiągi
Prędkość maks.

328 km/h

Prędkość przelotowa

295 km/h

Prędkość wznoszenia

7,5 m/s

Pułap

9500 m

Zasięg

600 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe Darne kal. 7,5 mm
Użytkownicy
Francja
Rzuty
Rzuty samolotu

Bernard H-52francuski pływakowy samolot myśliwski z okresu międzywojennego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W związku z zapotrzebowaniem lotnictwa francuskiej Marynarki Wojennej na pływakowy samolot myśliwski dla eskadr brzegowych i pokładowych, w wytwórni Société des Avions Bernard opierając się na konstrukcji wcześniej opracowanego samolotu myśliwskiego Bernard 260 opracowano wodnosamolot, który oznaczono jako H-52. Przy jego konstrukcji zastosowano układ skrzydeł i kadłub tego samolotu, natomiast zastosowano mocniejszy silnik oraz pływaki.

Prototyp samolotu został oblatany w 16 czerwca 1933 roku, a we wrześniu 1933 roku pokazano go dowództwu marynarki. W związku z tym, że nie było zainteresowania ze strony lotnictwa marynarki, zbudowano jedynie jego prototyp, który w 1935 roku posłużył do konstrukcji nowego pokładowego samolotu myśliwskiego Bernard H-110.

Użycie w lotnictwie

[edytuj | edytuj kod]

Samolot Bernard H-52 był w 1933 roku poddany testom fabrycznym oraz wykonywał loty pokazowe dla Marine nationale.

Opis techniczny

[edytuj | edytuj kod]

Wodnosamolot pływakowy Bernard H-52 był dolnopłatem o konstrukcji metalowej. Kadłub mieścił odkrytą kabinę pilota. Napęd stanowił silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy, chłodzony powietrzem. Samolot posiadał dwa pływaki pod skrzydłami, przymocowane wspornikami do kadłuba i skrzydeł. Był przystosowany do startu za pomocą katapulty.

Uzbrojenie stanowiły dwa karabiny maszynowe Darne kal. 7,5 mm umieszczone w skrzydłach.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jean Liron: Les Avions Bernard. Paryż: Éditions Larivière S.A., 1990, s. 202-206. (fr.).
  • William Green, Gordon Swanborough: The complete book of fighters : an illustrated encyclopedia of every fighter aircraft built and flown. London: Salamander Book, 2001, s. 62. ISBN 978-1-84065-269-7. (ang.).