Bernard H-110
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Société des Avions Bernard |
Konstruktor |
Sigismond-Georges Bruner |
Typ |
samolot myśliwski pływakowy |
Konstrukcja |
dolnopłat o konstrukcji metalowej |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu |
czerwiec 1935 |
Lata produkcji |
1935 |
Dane techniczne | |
Napęd |
silnik gwiazdowy Hispano-Suiza 9Vbs |
Moc |
710 KM (522 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
11,6 m |
Długość |
9,3 m |
Wysokość |
4,27 m |
Powierzchnia nośna |
19 m² |
Masa | |
Własna |
1510 kg |
Startowa |
1900 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
329 km/h |
Prędkość przelotowa |
298 km/h |
Pułap |
4000 m |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 karabiny maszynowe Darne kal. 7,5 mm | |
Użytkownicy | |
Francja |
Bernard H-110 – francuski pływakowy samolot myśliwski z okres międzywojennego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W związku z zapotrzebowaniem lotnictwa francuskiej Marynarki Wojennej, które ogłosiło konkurs na pływakowy samolot myśliwski dla eskadr brzegowych i pokładowych, w wytwórni Société des Avions Bernard opierając się na konstrukcji wcześniej opracowanego wodnosamolotu myśliwskiego Bernard H-52 opracowano nowy wodnosamolot, który oznaczono jako H-110.
Prototyp samolotu został oblatany w czerwcu 1935 roku, a następnie wziął udział w konkursie na pokładowy samolot myśliwski. W konkursie oprócz niego wzięły udział samoloty Loire 210, Potez 452 i Romano R.90. Okazał się wtedy, że jego osiągi są znacznie niższe od pozostałych. Dalszych prac nad tym samolotem nie prowadzono z uwagi na bankructwo wytwórni w 1935 roku.
Zbudowano jedynie prototyp.
Użycie w lotnictwie
[edytuj | edytuj kod]Samolot Bernard H-110 był w 1935 roku poddany testom fabrycznym oraz wziął udział w konkursie na samolot myśliwski dla Marine nationale, po czym został skasowany.
Opis techniczny
[edytuj | edytuj kod]Wodnosamolot pływakowy Bernard H-110 był dolnopłatem o konstrukcji metalowej. Kadłub mieścił odkrytą kabinę pilota. Napęd stanowił silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy, chłodzony powietrzem. Samolot posiadał dwa pływaki pod skrzydłami, przymocowane wspornikami do kadłuba i skrzydeł. Był przystosowany do startu za pomocą katapulty.
Uzbrojenie stanowiły dwa karabiny maszynowe Darne kal. 7,5 mm umieszczone w skrzydłach.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jean Liron: Les Avions Bernard. Paryż: Éditions Larivière S.A., 1990, s. 206-211, 225. (fr.).