Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Benzylomorfina
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
(5α,6α)-3-(benzylooksy)-17-metylo-7,8-didehydro-4,5-epoksymorfinan-6-ol
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C24H25NO3
|
Masa molowa
|
375,46 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
14297-87-1
|
PubChem
|
5362507
|
DrugBank
|
DB01573
|
SMILES
|
CN1CCC23C4C1CC5=C2C(=C(C=C5)OCC6=CC=CC=C6)OC3C(C=C4)O
|
|
InChI
|
InChI=1S/C24H25NO3/c1-25-12-11-24-17-8-9-19(26)23(24)28-22-20(27-14-15-5-3-2-4-6-15)10-7-16(21(22)24)13-18(17)25/h2-10,17-19,23,26H,11-14H2,1H3/t17-,18 ,19-,23-,24-/m0/s1
|
InChIKey
|
RDJGWRFTDZZXSM-RNWLQCGYSA-N
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
Legalność w Polsce
|
środek odurzający grupy I-N
|
|
Benzylomorfina – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczny opioid, pochodna morfiny. Znajduje się w grupie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[3]. Jest objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykaz I)[4].