Przejdź do zawartości

Benny Paret

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Benny Paret
Bernardo Paret
Ilustracja
Pseudonim

Kid

Data i miejsce urodzenia

14 marca 1937
Santa Clara

Data i miejsce śmierci

3 kwietnia 1962
Nowy Jork

Obywatelstwo

Kuba

Wzrost

171 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

półśrednia

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

50

Zwycięstwa

35

Przez nokauty

10

Porażki

12

Remisy

3

Benny „Kid” Paret, właśc. Bernardo Paret (ur. 14 marca 1937 w Santa Clara, zm. 3 kwietnia 1962 w Nowym Jorku[1]) – kubański bokser, były zawodowy mistrz świata kategorii półśredniej, tragicznie zmarły w wyniku obrażeń odniesionych w ostatniej walce.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszą walkę zawodową stoczył w 1954. Wygrał pierwszych trzynaście pojedynków, zanim w październiku 1956 znokautował go Rolando Rodríguez. Później nadal wygrywał większość walk, choć w 1958 dwukrotnie przegrał z Luisem Rodríguezem. Od listopada 1958 walczył w Stanach Zjednoczonych. W 1959 wygrał cztery walki, przegrał trzy (w tym z Gasparem Ortegą), a także zremisował z José Torresem.

Po wygraniu jednej walki i zremisowaniu w kolejnej w 1960 Paret otrzymał szansę walki o mistrzostwo świata w wadze półśredniej. 25 maja tego roku w Las Vegas jednogłośnie pokonał na punkty dotychczasowego mistrza Dona Jordana i zdobył tytuł[2]. Następnie stoczył dwa pojedynki, w których tytuł mistrzowski nie był stawką (w tym przegrał z Dennym Moyerem), a 10 grudnia 1960 w Nowym Jorku w pierwszej obronie tytułu pokonał Federico Thompsona[3].

W lutym 1961 Paret ponownie przegrał z Ortegą, a 1 kwietnia w Miami Beach stracił mistrzostwo świata, gdy Emile Griffith znokautował go w 13. rundzie[4]. W walce rewanżowej 30 września 1961 w Nowym Jorku Paret zwyciężył Griffitha na punkty i odzyskał mistrzostwo[5]. Następnie próbował zdobyć tytuł mistrza świata organizacji NBA w wadze średniej, ale 9 grudnia 1961 w Las Vegas obrońca tytułu Gene Fullmer znokautował go w 10. rundzie[6].

Swą ostatnią walkę Paret stoczył 24 marca 1962 w Madison Square Garden w Nowym Jorku z Emile Griffithem. Stawką było mistrzostwo świata w wadze półśredniej. Podobno podczas ważenia rywali Paret obraził Griffitha nazywając go maricón, co po hiszpańsku jest wulgarnym określeniem osoby homoseksualnej (Griffith w istocie był biseksualny). Walka była transmitowana na żywo przez telewizję. W 6. rundzie Paret powalił Griffitha, ale ten podniósł się w wymaganym czasie. Po 11 rundach Griffith prowadził na punkty. W 12. rundzie zapędził Pareta do narożnika. Tam Paret otrzymał wiele ciężkich ciosów, stojąc oparty o liny, a potem na nich zwisając, zanim arbiter Ruby Goldstein przerwał walkę i odciągnął Griffitha od niego. Paret nieprzytomny osunął się na ring i został wyniesiony z sali. Zmarł 10 dni później nie odzyskawszy przytomności wskutek krwotoku śródmózgowego[7][8].

Tragiczna walka Pareta z Griffithem został opisana w dokumentalnym filmie Ring of Fire z 2005[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Benny "Kid" Paret (Bernardo Paret) [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-07-10] (ang.).
  2. Barry J. Hugman, 1960-05-27 Benny Kid Paret w pts 15 Don Jordan, Convention Centre, Las Vegas, Nevada, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-10] (ang.).
  3. Barry J. Hugman, 1960-12-10 Benny Kid Paret w pts 15 Federico Thompson, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-10] (ang.).
  4. Barry J. Hugman, 1961-04-01 Emile Griffith w co 13 (15) Benny Kid Paret, Convention Hall, Miami Beach, Florida, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-10] (ang.).
  5. Barry J. Hugman, 1961-09-30 Benny Kid Paret w pts 15 Emile Griffith, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-10] (ang.).
  6. Barry J. Hugman, 1961-12-09 Gene Fullmer w co 10 (15) Benny Kid Paret, Convention Centre, Las Vegas, Nevada, USA - NBA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-10] (ang.).
  7. Barry J. Hugman, 1962-03-24 Emile Griffith w rsc 12 (15) Benny Kid Paret, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-10] (ang.).
  8. Science and violence [online], dementia-pugilistica.tumblr.com [dostęp 2015-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-10] (ang.).
  9. Ring of Fire: The Emile Griffith Story w bazie IMDb (ang.)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]