Benjamin Zephaniah
Benjamin Zephaniah (2018) | |
Data i miejsce urodzenia |
15 kwietnia 1958 |
---|---|
Data śmierci |
7 grudnia 2023 |
Zawód, zajęcie |
poeta, pisarz, muzyk, działacz społeczny aktywista polityczny |
Strona internetowa |
Benjamin Obadiah Iqbal Zephaniah (ur. 15 kwietnia 1958 w Birmingham[1] zm. 7 grudnia 2023[2]) – brytyjski poeta, pisarz, muzyk reggae, a także działacz społeczny i polityczny. Był rastafarianinem, weganinem oraz anarchistą[3][4]. W 2008 The Times umieścił go na liście największych brytyjskich pisarzy po 1945[5].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 15 kwietnia 1958 w dzielnicy Handsworth w Birmingham. Jego ojciec pochodził z Barbadosu i pracował jako listonosz, a matka, urodzona na Jamajce, była pielęgniarką. Szkołę opuścił w wieku 13 lat z powodu dysleksji. Swój pierwszy odczyt poezji miał już w wieku 11 lat, a gdy skończył 15 lat, był już dość dobrze znany w swojej dzielnicy, pośród mniejszości afro-karaibskiej i azjatyckiej[6].
Swoją muzyczną karierę rozpoczął w 1982 wydając album Rasta. Był to okres, kiedy związał się z rastafarianizmem, który wywarł duży wpływ na tworzoną przez niego muzykę. W ciągu swojej kariery muzycznej współpracował m.in. z takimi wykonawcami jak: Bomb the Bass, Dubioza kolektiv, Sinéad O’Connor[6].
Był weganinem oraz wspierał różne organizacje walczące o prawa zwierząt. Był członkiem honorowym The Vegan Society oraz organizacji Viva! (Vegetarian International Voice for Animals) Zaangażowany w działania anty-homofobiczne Amnesty International na Jamajce. Współpracował także na polu antyrasistowskim z Newham Monitoring Project. Chociaż był rastafarianinem, nie palił marihuany od kiedy skończył 30 lat[6].
Obecnie należy do najbardziej znanych poetów brytyjskich. W 2003 nie przyjął królewskiego Orderu Imperium nadanego mu przez królową Elżbietę II, przyznanego mu za osiągnięcia w dziedzinie literatury. W uzasadnieniu swojej decyzji stwierdził, że jest przeciwnikiem Imperium Brytyjskiego. W wywiadzie dla The Guardian powiedział: "Ja? Order Imperium dla mnie? Wściekam się, gdy słyszę słowo Imperium; przypomina mi ono niewolnictwo i tysiące lat brutalności...Order dla Benjamina Zephaniaha – nie ma mowy panie Blair, w żadnym razie królowo. Jestem głębokim przeciwnikiem Imperium"[7]. Jako zadeklarowany anarchista, Benjamin Zephaniah opowiadał się za dezintegracją Wielkiej Brytanii. Wzywał m.in. do nauki języka walijskiego w szkołach powszechnych. Był przeciwnikiem obecności Wielkiej Brytanii w Unii Europejskiej[6][8].
Otrzymał tytuł doktora honoris causa University of North London (1998)[1], Birmingham City University (1999), Staffordshire University (2001)[9], London South Bank University (2003), University of Exeter (2006), University of Westminster (2006) oraz University of Birmingham (2008)[10].
Twórczość literacka
[edytuj | edytuj kod]Poezja
[edytuj | edytuj kod]- Pen Rhythm (1980)
- The Dread Affair: Collected Poems (1985; Arena)
- City Psalms (1992; Bloodaxe Books)
- Inna Liverpool (1992; AK Press)
- Talking Turkeys (1995; Puffin Books)
- Propa Propaganda (1996; Bloodaxe Books)
- Funky Chickens (1997; Puffin)
- School's Out: Poems Not for School (1997; AK Press)
- Funky Turkeys (Audiobook) (1999; AB hntj)
- White Comedy
- Wicked World! (2000; Puffin)
- Too Black, Too Strong (2001; Bloodaxe Books)
- The Little Book of Vegan Poems (2001; AK Press)
Proza
[edytuj | edytuj kod]- Face (1999; Bloomsbury)
- Refugee Boy (2001; Bloomsbury)
- gangsta rap (2004; Bloomsbury)
- Teacher’s Dead (2007; Bloomsbury)
- Terror Kid (2014; Bloomsbury)
Książki dla dzieci
[edytuj | edytuj kod]- We are Britain (2002; Frances Lincoln)
- Primary Rhyming Dictionary (2004; Chambers Harrap)
- J is for Jamaica (2006; Frances Lincoln)
- My Story (2011; Collins)
- When I Grow Up (2011; Frances Lincoln)
Dramaty
[edytuj | edytuj kod]- Playing the Right Tune (1985)
- Job Rocking (1987)
- Delirium (1987)
- Streetwise (1990)
- Mickey Tekka (1991)
- Listen to Your Parents (2003)
- Face: The Play (razem z Richardem Conlonem)
Inne
[edytuj | edytuj kod]- Kung Fu Trip (2011; Bloomsbury)
- The Life And Rhymes of Benjamin Zephaniah (2018; Simon & Schuster)
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]- Rasta (1982; Upright)
- Us An Dem (1990; Island)
- Back to Roots (1995; Acid Jazz)
- Belly of De Beast (1996; Ariwa)
- Naked (2005; One Little Indian)
- Naked & Mixed-Up (2006; One Little Indian)
- Revolutionary Minds (2017; Fane Productions)
Minialbumy
[edytuj | edytuj kod]- Dub Ranting (1982; Radical Wallpaper)
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- Didn't You Kill My Brother? (1987) jako Rufus
- Farendj (1989) jako Moses
- Dread Poets' Society (1992) jako Andy Wilson
- Truth or Dairy (1994) jako on sam
- Crucial Tales (1996) jako ojciec Richarda
- Making the Connection (2010) jako on sam
- Peaky Blinders (2013–) jako Jeremiah Jesus
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Andy Gregory , International Who’s Who in Popular Music 2002, Europa, 2002, s. 562, ISBN 1-85743-161-8 .
- ↑ Benjamin Zephaniah, pioneering poet and Peaky Blinders star, dies aged 65. independent.co.uk. [dostęp 2023-12-07]. (ang.).
- ↑ ‘Reforming has done nothing. That’s why I’m an anarchist.’ An interview with Benjamin Zephaniah | Red Pepper [online], 27 sierpnia 2018 [dostęp 2018-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-27] .
- ↑ Benjamin Zephaniah , Dlaczego jestem anarchistą, „Inny Świat”, 51, 2020, s. 15-16, ISSN 1898-7680 (pol.).
- ↑ The 50 greatest British writers since 1945, „The Times”, 2008, ISSN 0140-0460 [dostęp 2020-05-09] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-09] (ang.).
- ↑ a b c d JKK, Benjamin Obadiah Iqbal Zephaniah, „Inny Świat”, 51, 2020, s. 16, ISSN 1898-7680 (pol.).
- ↑ Benjamin Zephaniah , Benjamin Zephaniah: 'I thought, OBE me? Up yours, I thought', „The Guardian”, 27 listopada 2003, ISSN 0261-3077 [dostęp 2020-05-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-10] (ang.).
- ↑ Benjamin Zephaniah Q&A: “My first racist attack was a brick in the back of the head [online], newstatesman.com [dostęp 2020-05-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-10] (ang.).
- ↑ Recipients of Honorary Awards [online], Staffordshire University, 22 lutego 2013 [dostęp 2020-05-10] [zarchiwizowane z adresu 2013-02-22] (ang.).
- ↑ Birmingham Live , University honour for Doug Eliis [online], birminghammail, 11 lipca 2008 [dostęp 2020-05-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-10] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- ISNI: 0000000115002664
- VIAF: 165526598
- LCCN: nr88001045
- GND: 1163296597
- NDL: 00841454
- BnF: 14241390r
- SUDOC: 090143760
- NLA: 53467780
- NKC: xx0056795
- BNE: XX1771294
- NTA: 105185221
- BIBSYS: 90909443
- CiNii: DA1301526X
- Open Library: OL432201A
- PLWABN: 9812451553905606
- NUKAT: n2010084502
- J9U: 987007288476605171
- CONOR: 52477795
- ΕΒΕ: 180979
- LIH: LNB:4ca;=BY
- Angielscy dramaturdzy XX wieku
- Angielscy dramaturdzy XXI wieku
- Angielscy poeci XX wieku
- Angielscy poeci XXI wieku
- Angielscy prozaicy XX wieku
- Angielscy prozaicy XXI wieku
- Brytyjscy aktorzy filmowi
- Brytyjscy anarchiści
- Brytyjscy działacze na rzecz LGBT
- Brytyjscy muzycy reggae
- Brytyjscy obrońcy praw zwierząt
- Brytyjscy twórcy literatury dziecięcej i młodzieżowej
- Brytyjczycy pochodzenia barbadoskiego
- Brytyjczycy pochodzenia jamajskiego
- Doktorzy honoris causa Uniwersytetu w Birmingham
- Dramaturdzy anglojęzyczni
- Ludzie urodzeni w Birmingham
- Poeci anglojęzyczni
- Prozaicy anglojęzyczni
- Rastafari
- Urodzeni w 1958
- Zmarli w 2023