Przejdź do zawartości

Ben Whishaw

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ben Whishaw
Ilustracja
Imię i nazwisko

Benjamin John Whishaw

Data i miejsce urodzenia

14 października 1980
Clifton, Bedfordshire

Zawód

aktor

Współmałżonek

Mark Bradshaw
(od 2012)

Lata aktywności

od 1999

Ben Whishaw, właśc. Benjamin John Whishaw[1][2][3] (ur. 14 października 1980 w Clifton[4] w Anglii) – brytyjski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychowywał w Clifton[5][6][7] w hrabstwie ceremonialnym Bedfordshire jako jeden z synów (ma bliźniaka, Jamesa[8][9][10]) Lindy (z domu Hope), która pracowała przy kosmetykach, i Jose’a Whishawa, który pracował przy technologii informacyjnej, a wcześniej grał w piłkę nożną w Stevenage F.C.[11][12]

Od najmłodszych lat pasjonowały go koty, jazda konna i aktorstwo. Jako nastolatek zapisał się na zajęcia w Bancroft Players Youth Theatre przy Hitchin’s Queen Mother Theatre. Po ukończeniu Samuel Whitbread Community College występował z teatralną grupą Big Spirit[13]. Po maturze studiował w Royal Academy of Dramatic Art (RADA) w Londynie[14], którą ukończył latem 2003 r[15].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Na wielkim ekranie po raz pierwszy zagrał rolę żołnierza Jamesa Deamisa w dramacie Okop (The Trench, 1999) u boku Daniela Craiga, z którym spotkał się potem także na planie filmowym dramatu Przetrzymać tę miłość (Enduring Love, 2004) i filmie o Jamesie Bondzie Skyfall (2012) jako Q. Potem znalazł się w obsadzie dramatu Facet do towarzystwa (Mauvaise passe, 1999) z udziałem Daniela Auteuila, Stuarta Townsenda i Noaha Taylora.

W 2003 r. debiutował na West Endzie jako brat Jasper w National Theatre w adaptacji sztuki Philipa Pullmana Mroczne materie (His Dark Materials). Za tytułową szekspirowską postać w spektaklu Hamlet (2004) w londyńskim teatrze Old Vic otrzymał nagrodę im. Iana Charlesona 2005 oraz zdobył nominację do nagród: Laurence Olivier Award, South Bank Sky Arts Award i Evening Standard Award[16].

Przełomem w jego karierze ekranowej była rola obdarzonego fenomenalnym węchem seryjnego mordercy, który zabija młode kobiety, by stworzyć idealny zapach w adaptacji bestsellerowej powieści Patricka Süskinda, jednej z najdroższych produkcji w historii kina europejskiego Pachnidło: Historia mordercy (Perfume: The Story of a Murderer, 2006).

W 2018 wystąpił obok Hugh Granta w brytyjskim miniserialu Skandal w angielskim stylu (A Very English Scandal), gdzie wcielał się w rolę Normana Josiffe, za którą otrzymał nagrodę Emmy w kategorii Najlepszy aktor drugoplanowy w miniserialu lub filmie telewizyjnym (2019)[17].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego seksualność była przedmiotem ożywionej debaty Internetu. Spekulacje zapoczątkował wywiad, którego w marcu 2011 r. udzielił dla magazynu gejowskiego „Out”, podczas gdy grał homoseksualną postać w off-broadwayowskiej sztuce Alexi’a Kaye Campbella Duma (The Pride)[18].

W sierpniu 2012 roku w Sydney zawarł związek partnerski z australijskim kompozytorem Markiem Bradshawem[19]. Upublicznił tę informację rok później na łamach „Daily Mail[20][21]. Poznali się na planie Jaśniejsza od gwiazd (Bright Star, 2009[22]), w którym Ben grał Johna Keatsa, podczas gdy 30-letni wtedy Mark komponował muzykę[23].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie[24]

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie[24]

  • 2000: Other People’s Children jako Sully
  • 2000: Black Cab jako Ryan
  • 2005: Nathan Barley jako Pingu
  • 2008: Criminal Justice jako Ben Coulter
  • 2011–2012: Czas prawdy (The Hour) jako Freddie Lyon
  • 2012: Ryszard II (Richard II) jako Ryszard II
  • 2014: Foxtrot jako Ezra, Jacob
  • 2015: London Spy jako Danny
  • 2018: Skandal w angielskim stylu (A Very English Scandal) jako Norman Scott
  • 2020: Fargo jako Rabbi Milligan
  • 2022: Będzie bolało (This Is Going To Hurt) jako Adam Kay

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ben Whishaw. Listal. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  2. Ben Whishaw Celebrity. „TV Guide”. [dostęp 2015-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-05)]. (ang.).
  3. Ben Whishaw. „The Guardian”. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  4. Ben Whishaw – Voice – Actor – Narrator. Moviefone. [dostęp 2015-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-05)]. (ang.).
  5. Ben Whishaw. Biography.com. [dostęp 2015-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-05)]. (ang.).
  6. Ben Whishaw. Digital Spy. [dostęp 2015-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)]. (ang.).
  7. Ben Whishaw. TV.com. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  8. Ben Whishaw: man of mystery. „Telegraph”. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  9. Ben Whishaw. Wonderland Magazine. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  10. How Ben Whishaw became Britain’s next big. „Daily Mail”. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  11. Ben Whishaw. LockerDome. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  12. Who is Ben Whishaw? ‘James Bond’s Q Is Already Very Accomplished. Bustle. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  13. Ben Whishaw. Famous Birthdays. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  14. Student & Graduate Profiles. RADA. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  15. The Hollow Crown – cast biographies – Media Centre. BBC. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  16. The Pride. MCC Theater. [dostęp 2015-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)]. (ang.).
  17. 71st Emmy Awards Nominees and Winners. [w:] American Television Academy [on-line]. [dostęp 2019-09-23]. (ang.).
  18. Ben Whishaw: Mysterious Skin. Out. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  19. Ben Whishaw: It was hard to come out 'with some sort of dignity and to remain private’. „The Independent”. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  20. ‘Skyfall’ Actor Ben Whishaw Officially Comes Out As Gay, Reveals He Is Married. „The Huffington Post”. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  21. Gwiazdor „Skyfall” oficjalnie przyznał, że jest gejem. Plejada.pl. [dostęp 2015-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-12)]. (pol.).
  22. Who is Ben Whishaw dating?. FamousFix. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  23. Bond star ‘marries’ his gay partner – and they are both 'so happy and proud’. „Daily Mail”. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  24. a b Ben Whishaw. filmweb.pl. [dostęp 2022-06-24]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]