Przejdź do zawartości

Bacytracyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bacytracyna
Wzór strukturalny bacytracyny A
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C66H103N17O16S

Masa molowa

1422,69 g/mol

Wygląd

biały lub prawie biały, higroskopijny proszek

Identyfikacja
Numer CAS

1405-87-4

PubChem

6714010

DrugBank

DB00626

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

D06AX05 R02AB04 J01XX10 S01AA32

Bacytracyna – mieszanina organicznych związków chemicznych z grupy antybiotyków polipeptydowych wytwarzanych przez pewne szczepy Bacillus subtilis lub Bacillus licheniformis. Głównymi składnikami są bacytracyny A, B1, B2 i B3. Wykazują działanie bakteriobójcze wobec bakterii Gram-dodatnich. Nie działają na Pseudomonas aeruginosa i Enterobacteriaceae.

Mechanizm działania

[edytuj | edytuj kod]

Zakłóca syntezę ściany komórkowej bakterii. Hamuje defosforylację nośnika lipidowego (baktoprenolu, inaczej undakarpenolu), który przenosi podjednostki peptydoglikanu do tworzonej ściany komórkowej[3].

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
Bacytracyna zawarta jest w maściach Tribiotic i Multibiotic

Bacytracyna nie wchłania się z przewodu pokarmowego i jest przeznaczona do stosowania miejscowego. Podawana ogólnoustrojowo jest bardzo nefrotoksyczna[3]. Doustnie podaje się ją tylko w wyjątkowych przypadkach, gdy zachodzi potrzeba wyjałowienia przewodu pokarmowego.

Stosuje się miejscowo w zakażeniach skóry i błon śluzowych gronkowcami i paciorkowcami, w leczeniu rzekomobłoniastego zapalenia jelit. Rzadko w gronkowcowym zapaleniu jelit. W dawce 500 j.m./g bazy maści (często w połączeniu z polimyksyną lub neomycyną) jest wskazana w zwalczaniu zmian wywołanych mieszaną florą bakteryjną w obrębie skóry, ranach powierzchniowych lub na błony śluzowe. Roztwory bacytracyny zawierające 100–200 j.m./ml w soli fizjologicznej mogą być stosowane do irygacji stawów, ran lub jamy opłucnowej[3].

Niektóre z jej analogów wykorzystywane są w leczeniu wirusowych zakażeń – hamując powstawanie agregatów w dołeczkach opłaszczonych klatryną, przyczyniają się do zmniejszenia endocytozy cząstek wirusa.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bacitracin, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00626 (ang.).
  2. Bacitracin (nr 11702) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  3. a b c Bertram G. Katzung, Susan B. Masters, Anthony J. Trezor (red.): Farmakologia ogólna i kliniczna. Wydawnictwo Czelej, 2012, s. 910. ISBN 978-83-7563-118-0.