Babkowice
51°46′46″N 17°09′00″E/51,779444 17,150000| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2005) |
400 |
| Strefa numeracyjna |
65 |
| Kod pocztowy |
63-830[2] |
| Tablice rejestracyjne |
PGS |
| SIMC |
0374226 |
Położenie na mapie gminy Pępowo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu gostyńskiego  | |
| 51°46′46″N 17°09′00″E/51,779444 17,150000[1]
| |
Babkowice (pol. hist. Bobkowice[3]) – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Pępowo[4][5]. Położona o 2 km na północ od Pępowa. Wieś ma ok. 400 mieszkańców.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Istnieje co najmniej od początku XIV wieku. Wymieniona została w łacińskim dokumencie z 1310 jako „Bobkowicz”, 1447 „Bobkowycze”, 1494 „Bopkowycze”[3].
Wieś pierwotnie była własnością szlachecką należącą do lokalnej szlachty wielkopolskiej z rodu Bobkowskich, którzy od nazwy wsi przyjęli odmiejscowe nazwisko, a później także do Chociszewskich i Głogińskich. Początkowo znajdowała się w dystrykcie ponieckim. W 1466 wieś leżała w powiecie kośćciańskim Korony Królestwa Polskiego. W 1510 należała do parafii Pępowo[3].
Pierwszy zapis o wsi pochodzi z dokumentu wystawionego w 1310 w kancelarii księcia głogowskiego i wielkopolskiego Henryka III Głogowczyka, który ustanowił Poniec siedzibą dystryktu, a Babkowice znalazło się w jego granicach[3].
Na przełomie XIV i XV wieku jako właściciel we wsi odnotowywany był Wojciech Kędziorka Bobkowski, który od nazwy wsi przyjął odmiejscowe nazwisko. W 1447 właścicielem wsi był Jan Gniewomir z Chociszewic, który znany jest z zapisów sądowych w sprawie prowadzonej przeciw Mikołajowi z Siedlca o usypanie kopców granicznych pomiędzy Babkowicami. W 1450 wspomniany został kopiec narożny pomiędzy dziedzinami Babkowice, Siedlec i Chociszewice a Siedlcem. W 1452 Andrzej Pogorzelski prowadził spór z Janem Gniewomirem z Chociszewic o przebieg granic pomiędzy dziedzinami Babkowice, Głuchów, Gumienice. Został zobowiązany do przeprowadzenia dowodu na ich przebieg w postaci zeznań świadków, poczynając od kopca narożnego stojącego w miejscu zwanym „Cietrzewydół” (oryg. zapiz „Czeczrzewydol”) pomiędzy dziedzinami Siedlec, Głuchów, Gumienice i Bobkowice oraz dalej aż do granicy zaznaczonej kolejnym kopcem narożnym dziedzin Leszkowo w powiecie pyzdrskim, Głuchów oraz Gumienice[3].
W 1466 po śmierci dziedzica we wsi Jana Gniewomira z Chociszewic majątek odziedziczyła po nim wdowa Małgorzata. W 1550 odnotowano łąkę na Głogówce (oryg. „na Glogowcze”), łąkę zwaną „Ostra” (oryg. „Osthra”) oraz pastwisko Żale za mostem (oryg. „v Zalyech za mosthem”)[3].
Miejscowość odnotowano również w historycznych rejestrach poborowych. W 1510 we wsi było 8 łanów osiadłych oraz 3 łany opuszczone, które uprawiane były przez lokalnych panów. W 1530 miał miejsce pobór z 4 łanów. W 1563 pobrano podatki z części liczącej 7 łanów, która należała do Mikołaja Głogińskiego oraz od gospodarujących tam 3 komorników. Z części Wojciecha Chociszewskiego natomiast pobrano podatki z 2,5 łana, od karczmy dorocznej oraz od wiatraka dorocznego. W 1581 z części należącej do Mikołaja Głogińskiego pobrano podatki z 7 łanów, a z części Anny Chociszewskiej miał miejsce pobór z 0,5 łana, od 3 zagrodników, jednego komornika, rzemieślnika, 50 owiec, „ab aratro curie” oraz 15 groszy z połowy łana opuszczonego[3].
W 1510 wieś płaciła także dziesięcinę w postaci wiardunku dla biskupstwa poznańskiego. W 1564 zapłacono wiardunek dziesiętnyz 7 łanów dla biskupa poznańskiego[3]. Wieś szlachecka Bobkowice położona była w 1580 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów[6]. Wskutek II rozbioru Polski w 1793, miejscowość przeszła pod władanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Babkowice należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kröben (krobskim) w rejencji poznańskiej[7]. Babkowice należały do okręgu krobskiego tego powiatu i stanowiły część majątku Chocieszewice, którego właścicielem był wówczas (1846) Teodor Mycielski[7]. W wyniku uwłaszczenia w 1837 roku mieszkańcy wsi otrzymali 116 ha ziemi. We wsi znajduje się zespół folwarczny pochodzący z końca XIX wieku. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 255 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 31 dymów (domostw)[7].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie leszczyńskim.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 1482
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 9 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c d e f g h Chmielewski 1982 ↓, s. 68-69.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-05-31].
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 80.
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 230.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stefan Chmielewski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, cz. I (A – H), hasła „Bobkowice”. Wrocław: Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1982, s. 68-69. ISBN 83-04-00938-2.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bobkowice, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
| Wsie | |
|---|---|
| Osady | |
| Przysiółek | |
| Osada leśna | |
| Integralne części wsi |
