Przejdź do zawartości

Babina (kanał)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Babina
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Długość

1,2 km

Początek
Akwen

Dąbie

Koniec
Akwen

Odra

współrzędne

53°31′00″N 14°38′10″E/53,516667 14,636111

Typ kanału

żeglugowy

Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „koniec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „koniec”

Babinakanał wodny[1] w Dolinie Dolnej Odry, w woj. zachodniopomorskim, w granicach Szczecina, łączący jezioro Dąbie z Odrą, o długości 1,2 km[2].

Północny brzeg Babiny stanowi Mewia Wyspa. Południowy brzeg stanowią: Kacza Wyspa i Dębina, pomiędzy którymi kanał Czapina łączy się z Babiną.

Babina wraz z Ińskim Nurtem stanowią główne ujście wód do Odry z Dąbia, do którego uchodzą wody Odry Wschodniej poprzez Regalicę.

Prostopadle do ujścia Babiny do Odry przebiega granica między śródlądowymi wodami powierzchniowymi a morskimi wodami wewnętrznymi[3]. Babina stanowi część śródlądowej drogi wodnej klasy Vb[4].

Nazwę Babina wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Babbin[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 2, ISBN 83-239-9607-5.
  2. Administrowane wody powierzchniowe. RZGW Szczecin. [dostęp 2011-04-07].
  3. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 maja 2018 r. w sprawie granic między śródlądowymi wodami powierzchniowymi a morskimi wodami wewnętrznymi i wodami morza terytorialnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 1138)
  4. Śródlądowe drogi wodne w Polsce. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2011-04-07].
  5. Zarządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 17 września 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 76, poz. 947, s. 8)