Przejdź do zawartości

Bładnica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bładnica
Ilustracja
Bładnica w Skoczowie
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Lokalizacja

województwo śląskie
powiat cieszyński

Potok 2. rzędu
Długość ok. 12,5 km
Powierzchnia zlewni

42,1[1] km²

Źródło
Miejsce północne stoki Kowaloka
Wysokość

490 m n.p.m.

Ujście
Recypient Wisły
Miejsce

w Skoczowie

Wysokość

ok. 290 m n.p.m.

Współrzędne

49°48′05,0″N 18°47′32,7″E/49,801389 18,792417

Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”

Bładnicapotok na Pogórzu Cieszyńskim, lewobrzeżny dopływ Wisły. Długość ok. 12,5 km, powierzchnia dorzecza wynosi 42,1 km².

Źródła na wysokości ok. 490 m n.p.m., na północnych stokach wzgórza Kowalok (559 m n.p.m.; północne podnóża masywu Małej Czantorii). Spływa generalnie w kierunku północnym, w górnym biegu wyznaczając granicę administracyjną między miastem Ustroń (na wschodzie) a gminą Goleszów (na zachodzie). Następnie wpływa do gminy Skoczów, przez Bładnice a następnie Międzyświeć, m.in. obok tamtejszego grodziska. W dolnym biegu zmienia kierunek na północno-wschodni i przepływa przez Skoczów. Uchodzi do Wisły na wysokości ok. 290 m n.p.m. w centrum Skoczowa.

Bładnica zbiera niewiele dopływów. Jedynym większym dopływem prawobrzeżnym jest potok Żabiniec spod Małej Czantorii, uchodzący do niej między Ustroniem a Hermanicami na wysokości ok. 345 m n.p.m. Z dopływów lewobrzeżnych należy wymienić duży potok Radoń, uchodzący do Bładnicy w Bładnicach Dolnych na wysokości 308,5 m n.p.m.[2]

Koryto rzeki Bładnica jest prawie na całej długości uregulowane i częściowo obwałowane. Głębokość wody waha się zwykle w zakresie od kilkunastu do ok. 50–60 cm, jednak w czasie wiosenno-letnich wezbrań może gwałtownie wzrastać (ostatnie takie wezbranie miało miejsce w czerwcu 2013 r.[3]).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Aleksander Dorda: Środowisko abiotyczne. Charakterystyka hydrograficzna. Rzeki i potoki. Dorzecze Małej Wisły. W: Dzieje Śląska Cieszyńskiego od zarania do czasów współczesnych pod redakcją Idziego Panica. T. I: Śląsk Cieszyński w czasach prehistorycznych. Cz. pierwsza: Środowisko przyrodnicze. Cieszyn: Starostwo Powiatowe, 2009, s. 65. ISBN 978-83-926929-2-8.
  2. Mapa Geoportalu. [dostęp 2024-06-17].
  3. Wyborcza.pl [online], bielskobiala.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-26].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mapa topograficzna 1:25 000 arkusz nr 541.32 Cieszyn, wyd. Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1984;
  • Mapa topograficzna 1:25 000 arkusz nr 541.41 Skoczów, wyd. Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1984;
  • Mapa topograficzna 1:25 000 arkusz nr 541.43 Ustroń, wyd. Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1984;