Chart afrykański

Chart afrykański
Inne nazwy	azawakh,; ang. tuareg sloughi; (sloughi Tuaregów)
Kraj patronacki	Francja
Kraj pochodzenia	Mali, Niger
	Wymiary
Wysokość	64–74 cm (psy); 60–70 cm (suki)
Masa	20–25 kg (psy); 15–20 kg (suki)
	Klasyfikacja
FCI	Grupa X, sekcja 3; wzorzec nr 307
UKC	Grupa 3 – Sighthound and Pariah
	Wzorce rasy
	FCI; UKC;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Chart afrykański (oryginalna nazwa azawakh) – rasa psa zaliczana do grupy chartów, charakteryzująca się delikatnym, krótkim włosem, wyhodowana w starożytności na obszarze południowej Sahary, użytkowana pierwotnie jako pies myśliwski, stróżujący i pies-towarzysz, obecnie również jako pies wyścigowy i ozdobny.

Rys historyczny

Historia tej rasy nie jest do końca wyjaśniona – wiadomo, że psy te towarzyszyły plemionom koczowniczym południowej Sahary w polowaniach (m.in. Tuaregom^[2]). Dzięki swojej czujności były wykorzystywane także jako psy stróżujące. Charty afrykańskie były bardzo szanowane przez owe plemiona, miały wstęp do namiotów i były częstymi prezentami lub posagami.

Klasyfikacja FCI

W klasyfikacji FCI rasa ta została zaliczona do grupy X – charty, w sekcji chartów krótkowłosych. Nie podlega próbom pracy^[3].

Wygląd

Budowa

Pies jest wysoki, o lekkim kośćcu i wydłużonym pysku. Sylwetka powinna być szczupła, a kości uwydatnione. Stop bardzo słabo zaznaczony^[1], oczy dość duże, szeroko rozstawione. Głowa ma kształt gruszki. Uszy zwisające. Nogi długie i mocne.

Szata i umaszczenie

Azawakh posiada w większym lub mniejszym stopniu białe znaczenia na łapach i ogonie. Kolorystycznie sierść może być od płowożółtej do czerwonej bądź brązowoczerwonej.

Zachowanie i charakter

Psy tej rasy są niezależne, uznające zhierarchizowany model rodzinny, czyli taki, w którym pies podporządkowuje się tylko jednej osobie (liderowi), wobec której jest oddany.

Użytkowość

Psy używane do polowań, szczególnie cenne, gdyż biegają niezwykle szybko, do 65 km/h^[2]. Jak wszystkie charty, w odróżnieniu od pozostałych psów myśliwskich, kierują się wzrokiem, a nie węchem .

Popularność

W Europie i Ameryce Północnej rasa ta jest bardzo rzadko spotykana.

Dzięki informacjom o tej rasie zebranym przez Xaviera Przeździeckiego został w 1982 roku ustalony wzorzec azawakha. Ten francuski oficer polskiego pochodzenia przyczynił się także do rozpowszechnienia tej rasy.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Wzorzec rasy nr 307 (FCI Standard N° 307 ) (pdf), Związek Kynologiczny w Polsce – Zarząd Główny
↑ ^a ^b ^c Bruce Fogle: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996, s. 93. ISBN 83-7079-672-9.
↑ Systematyka ras według FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras (pdf), Związek Kynologiczny w Polsce – Zarząd Główny

Bibliografia

Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 286. ISBN 83-7073-122-8.

[Wz307-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Wzorzec rasy nr 307 (FCI Standard N° 307 ) (pdf), Związek Kynologiczny w Polsce – Zarząd Główny

[Fogle-2] Bruce Fogle: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996, s. 93. ISBN 83-7079-672-9.

[ZKwP-3] Systematyka ras według FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras (pdf), Związek Kynologiczny w Polsce – Zarząd Główny

[1]

[2]

[3]