Przejdź do zawartości

Gazelka pręgogłowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Aul)
Gazelka pręgogłowa
Nanger soemmerringii[1]
(Cretzschmar, 1828)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

parzystokopytne

Rodzina

wołowate

Podrodzina

antylopy

Rodzaj

gazelka

Gatunek

gazelka pręgogłowa

Synonimy

Gazella soemmerringii

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Gazelka pręgogłowa[3], dawniej: aul[4] (Nanger soemmerringii) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny wołowatych.

Występowanie i biotop

[edytuj | edytuj kod]

Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje tereny Afryki Wschodniej (Dżibuti, Erytrea, Etiopia, Kenia, Somalia i Sudan). Jego siedliskiem są tereny porośnięte trawami i akacjami.

Charakterystyka ogólna

[edytuj | edytuj kod]
Podstawowe dane
Długość ciała 125–150 cm
Wysokość w kłębie 85–92 cm
Długość ogona 18–28 cm
Masa ciała 35–45 kg
Dojrzałość płciowa ok. 1,5 roku
Ciąża 198 dni
Liczba młodych
w miocie
1
Długość życia 14 lat

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]

Dolna część szyi i grzbiet są płowo ubarwione, podgardle białe. Na głowie widoczne są białe, czarne i brązowe pasy biegnące od czoła do nosa. Na pośladkach znajduje się białe lustro, szersze u góry. Ogon również biały z czarnym zakończeniem. U obojga płci występują lirowato wygięte rogi, u samców osiągające długość do 58 cm. Wierzchołki rogów są zwrócone do siebie.

Tryb życia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek migrujący w poszukiwaniu pokarmu i wody. Samce są terytorialne. W okresie godowym toczą walki pomiędzy sobą. Gazelka pręgogłowa żyje w stadach złożonych z kilku-kilkunastu, rzadziej więcej osobników. Żywią się głównie trawami.

Rozród

[edytuj | edytuj kod]

Samica rodzi 1 młode. Po porodzie ukrywa je w wysokiej trawie i oddala się, wracając jedynie w porze karmienia.

Podgatunki

[edytuj | edytuj kod]
  • G. soemmerringii soemmerringii Cretzschmar, 1828
  • G. soemmerringii berberana Matschie, 1893
  • G. soemmerringii butteri Thomas, 1904

Znaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Gazelki pręgogłowe stanowią pokarm wielu dużych ssaków drapieżnych (m.in.: gepard, likaon, lew, hiena).

Zagrożenia i ochrona

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek nie jest objęty konwencją waszyngtońską CITES. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii VU (vulnerable – narażony na wyginięcie)[2].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
  • Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Nanger soemmerringii. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 1 stycznia 2008]
  • Huffman Brent: Nanger soemmerringii, Soemmerring's gazelle. www.ultimateungulate.com. [dostęp 2008-01-01]. (ang.).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nanger soemmerringii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Nanger soemmerringii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. Zygmunt Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne – Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.