Augustowo (rezerwat przyrody)

Augustowo
	; Wnętrze rezerwatu
	rezerwat leśny
Typ rezerwatu	fitocenotyczny
Podtyp rezerwatu	zbiorowisk leśnych
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Mezoregion	Wysoczyzna Świecka
Data utworzenia	1963
Akt prawny	M.P. z 1963 r. nr 49, poz. 252
Powierzchnia	6,76 ha
Powierzchnia otuliny	2,43 ha
Ochrona	ścisła – 0,30 ha, ; czynna – 6,46 ha
	Położenie na mapie gminy Dobrcz Augustowo
	Położenie na mapie Polski Augustowo
	Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Augustowo
	Położenie na mapie powiatu bydgoskiego Augustowo
	53°13′31″N 18°07′08″E/53,225278 18,118889
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rezerwat przyrody „Augustowo”^[2] – rezerwat leśny o powierzchni 6,76 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie bydgoskim i gminie Dobrcz^[1].

Został utworzony zarządzeniem nr 105 Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 27 maja 1963 roku w celu zachowania wierzby borówkolistnej Salix myrtylloides^[2]^[3]. Rozporządzeniem Nr 5/2004 Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia 3 lutego 2004 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Augustowo” (Dz. Urz. Woj. Kuj. - Pom. Nr 8, poz. 80) zmieniono cel ochrony rezerwatu. Wskazano iż „rezerwat uznaje się w celu zachowania ze względów naukowych i przyrodniczych fragmentu lasu bagiennego typu ols z typowo wykształconymi zespołami roślinnymi: ols torfowcowy i ols porzeczkowy.” Zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dnia 30 maja 2014 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Augustowo” (Dz. Urz. Woj. Kuj. - Pom. poz. 1715) zaktualizowano dane dotyczące rezerwatu oraz wyznaczono otulinę po stronie południowej rezerwatu, na powierzchni 2,43 ha^[1].

Obszar rezerwatu w większości podlega ochronie czynnej, jedynie 0,30 ha jest objęte ochroną ścisłą^[1].

Lokalizacja

Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się w mezoregionie Wysoczyzna Świecka, w kompleksie leśnym przylegającym od południa do jeziora Borówno. Znajduje się w leśnictwie Strzelce, nadleśnictwo Żołędowo.

Charakterystyka

Przedmiotem ochrony w rezerwacie są zbiorowiska lasów porastających tereny podmokłe: ols porzeczkowy i ols torfowcowy o strukturze kępkowej^[4].

Teren rezerwatu zajmuje torfowisko przejściowe o długości 700 m i szerokości około 130 m położone w niewielkim obniżeniu wśród borów sosnowych i pól uprawnych. Jest ono porośnięte roślinnością charakterystyczną dla torfowisk zarówno niskich, jak i wysokich. Głównymi gatunkami drzewiastymi są: brzoza omszona, wierzba szara, wierzba uszata, łozina, olsza czarna. W podmokłych zaroślach złożonych z tych drzew w północnej części rezerwatu, wśród podszytu położonego z wierzby szarej, kruszyny i wierzby uszatej, występuje wierzba borówkolistna. Jest krzewem dochodzącym w rezerwacie do 0,5 m wysokości i osiągającym południowy zasięg występowania^[5].

Nowsze badania wykazały przekształcanie się zbiorowisk torfowiskowych na terenie rezerwatu w leśne, co jest następstwem obniżania poziomu wód gruntowych^[3].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Rezerwat przyrody Augustowo. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-01-09].
↑ ^a ^b Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 27 maja 1963 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (M.P. z 1963 r. nr 49, poz. 252)
↑ ^a ^b Rafał Modlisz: Program Ochrony Środowiska dla Gminy Dobrcz. 2004. s. 41–42. [dostęp 2019-04-23].
↑ Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody - Bydgoszcz i okolice. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8
↑ Łachowski Jerzy, Tylżanowski Tadeusz, Beil Beata: Rezerwaty i pomniki przyrody województwa bydgoskiego. Bydgoskie Towarzystwo Naukowe. Prace Wydziału Nauk Przyrodniczych, seria B, nr 13. Warszawa-Poznań 1972

Bibliografia

Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody - Bydgoszcz i okolice. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8

[crfop-1] Rezerwat przyrody Augustowo. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-01-09].

[mp-2] Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 27 maja 1963 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (M.P. z 1963 r. nr 49, poz. 252)

[POŚ-3] Rafał Modlisz: Program Ochrony Środowiska dla Gminy Dobrcz. 2004. s. 41–42. [dostęp 2019-04-23].

[PBYDM-4] Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody - Bydgoszcz i okolice. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8

[RP-5] Łachowski Jerzy, Tylżanowski Tadeusz, Beil Beata: Rezerwaty i pomniki przyrody województwa bydgoskiego. Bydgoskie Towarzystwo Naukowe. Prace Wydziału Nauk Przyrodniczych, seria B, nr 13. Warszawa-Poznań 1972

[6] Częściowo położony na terenie województwa warmińsko-mazurskiego.

[7] Częściowo położony na terenie województwa pomorskiego.

[8] Częściowo położony na terenie województwa warmińsko-mazurskiego.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[A]

[B]

[C]

faunistyczne	Bagno Głusza Balczewo Jezioro Rakutowskie Miedzno Nadgoplański Park Tysiąclecia Reptowo Rzeka Drwęca^[A]
florystyczne	Hedera Rezerwat cisów Jelenia Góra im. Kazimierza Szlachetko Łąki Ślesińskie Rejna Skarpy Ślesińskie Śnieżynka Tarkowo
krajobrazowe	Dolina Osy Dolina Rzeki Brdy Jar Brynicy Jezioro Fletnowskie Jezioro Piaseczno Przełom Mieni Źródła Rzeki Stążki
leśne	Augustowo Bobrowisko Borek Bór Wąkole im. prof. Klemensa Kępczyńskiego Brzęki im. Zygmunta Czubińskiego Buczyna Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego Dębice Dęby Krajeńskie Dziki Ostrów Gaj Krajeński Grabowiec Grocholin Grodno Jamy Jar grądowy Cielęta Jazy Kępa Bazarowa Kruszyn Kulin Kuźnica Las Mariański Las Minikowski Las Piwnicki Lutowo Łażyn Łęgi na Ostrowiu Panieńskim Mieliwo Mierucinek Mięcierzyn Okalewo Olszyny Rakutowskie Ostrowo Ostrowy nad Brynicą Ostrów koło Pszczółczyna Ostrów Panieński Płutowo Retno Rogóźno Zamek Różanna Dęby im. Nadleśniczego Jana Rychlickiego Stary Zagaj Szumny Zdrój im. Kazimierza Sulisławskiego Tomkowo Uroczysko Koneck Wąwelno Wielka Kępa Wiosło Duże^[B] Wójtowski Grąd Wronie
przyrody nieożywionej	Gościąż
stepowe	Góra św. Wawrzyńca Ostnicowe parowy Gruczna Zbocza Płutowskie
słonoroślowe	Ciechocinek
torfowiskowe	Bachotek Bagna nad Stążką Bagno Grzybna Bagno Mostki^[C] Czarny Bryńsk Dury Jeziorka Kozie Jezioro Ciche Jezioro Łyse Linje Mszar Płociczno Okonek Osiny Stręszek Torfowisko Mieleńskie Źródła Gąsawki
wodne	Jezioro Wieleckie Jezioro Zdręczno Martwe
projektowane	Kozielec Mała Kępa Ostromecka Parów Cieleszyński Piecki Jezuickie
zlikwidowane	Długi Bród Czapliniec Koźliny